Παρέμβαση στο υπουργείο Δικαιοσύνης έκανε, χτες το μεσημέρι, αντιπροσωπεία του Σωματείου Εργαζομένων στο ξενοδοχείο «Athens Ledra» και του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, στο πλαίσιο του προγράμματος δράσης για τη διεκδίκηση των θέσεων εργασίας και των οφειλόμενων δεδουλευμένων από την εργοδοσία. Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον υπουργό, Ν. Παρασκευόπουλο, και εκπροσώπους του υπουργείου. Στα αιτήματά τους για παρεμβάσεις και ρυθμίσεις ώστε να διασφαλιστούν τα ελάχιστα εργατικά δικαιώματα που έχουν απομείνει όρθια, οι εκπρόσωποι του υπουργείου επικαλέστηκαν τις περιορισμένες αρμοδιότητες που έχει η δική τους παρέμβαση. Οι δυσκολίες συντονισμού και συνεννόησης ανάμεσα σε υπουργεία και κυβερνητικές υπηρεσίες είναι συνήθης δικαιολογία απέναντι στους εργαζόμενους, σχολιάζουν οι συνδικαλιστές, δεν υφίσταται όμως πρόβλημα όταν πρόκειται για μέτρα στήριξης του κεφαλαίου.

Στο κοινό τους υπόμνημα τα σωματεία υπογραμμίζουν πως η περίπτωση του ξενοδοχείου «Athens Ledra» είναι χαρακτηριστική του τρόπου που αντιμετωπίζονται οι εργαζόμενοι από τους εργοδότες, με την ανοχή ή και τη συνδρομή του κράτους και των νόμων. «Μεγάλες επιχειρήσεις που σε μια μέρα έβαλαν λουκέτο, πετώντας στο δρόμο τους εργαζόμενους απλήρωτους και χωρίς αποζημιώσεις. Δεκάδες μεγάλες εταιρείες που κατά τη διάρκεια της λειτουργίας τους έχουν απομυζήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κέρδη από τη δουλειά των εργαζομένων, όταν αλλάζουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια κλείνουν και αφήνουν απλήρωτους και ανασφάλιστους εργαζόμενους», τονίζουν.

Επισημαίνουν ακόμα την ανύπαρκτη παρέμβαση του κράτους για την προστασία των εργαζομένων, καθώς και την ύπαρξη ενός δαιδαλώδους νομικού πλαισίου, που καθιστά τη διεκδίκηση από πλευράς των εργαζομένων των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών τους «όνειρο θερινής νυκτός», ενώ περιλαμβάνει σωρεία μέτρων στην κατεύθυνση τσακίσματος των εργασιακών δικαιωμάτων.

Ετσι, από τη μια, «στους μεγαλοεπιχειρηματίες που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους έχοντας αφήσει συνήθως απλήρωτους για μεγάλο χρονικό διάστημα τους εργαζόμενους και αφήνοντας μεγάλα φέσια στα ασφαλιστικά ταμεία που ποτέ δεν τα πληρώνουν, το κράτος συνειδητά παρέχει δυνατότητες απαλλαγής από το "βάρος" των εργαζομένων για να ξαναρχίσουν να στήνουν νέες επιχειρήσεις και να κερδοφορούν είτε δημιουργώντας τους το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο είτε αφήνοντάς τους να καταστρατηγούν το ισχύον σε βάρος των εργαζομένων». Από την άλλη, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν μεγάλα εμπόδια και δυσκολίες στην προσπάθειά τους να καταφύγουν στη Δικαιοσύνη: «Η αύξηση του κόστους πρόσβασης στη Δικαιοσύνη για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα την καθιστούν γι' αυτούς είδος πολυτελείας, ενώ, σε συνδυασμό με το εχθρικό για τους εργαζόμενους νομοθετικό πλαίσιο και τη χρονοβόρα διαδικασία που απαιτείται, λειτουργεί αποτρεπτικά για τους εργαζόμενους, που τις περισσότερες φορές παραιτούνται από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους αναγκαστικά προς όφελος των εργοδοτών».

Τέλος, τα σωματεία ζήτησαν από το υπουργείο να παρέμβει για την εφαρμογή υφιστάμενων νομοθετικών διατάξεων που καθημερινά κουρελιάζονται σε όφελος των εργοδοτών αλλά και να νομοθετηθούν νέες ρυθμίσεις για την προστασία των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, στο υπόμνημά τους προβάλλουν τα εξής αιτήματα:

• Να επιβάλλονται έγκαιρα άμεσες και σοβαρές κυρώσεις σε κάθε επιχείρηση που παραβιάζει την εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία, δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα μισθούς ή ασφαλιστικές εισφορές.
• Ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και καθημερινή παρουσία τους σε επιχειρήσεις για τον έλεγχο της τήρησης της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας.
• Να αποκτήσουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ουσιαστικές αρμοδιότητες ώστε να επιλύουν τα ζητήματα παράβασης της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και να μην περιορίζονται στο ρόλο να παραπέμπουν τις περιπτώσεις αυτές στα αρμόδια πολιτικά και ποινικά δικαστήρια όταν τουλάχιστον τα γεγονότα είναι αυταπόδεικτα.
• Απλούστευση των διαδικασιών για τη διεκδίκηση από τους εργαζόμενους των δικαιωμάτων τους (δεδουλευμένων, αποζημιώσεων, ασφάλισης) μέσω των υπηρεσιών του κράτους αλλά και κατά την προσφυγή τους στα δικαστήρια.
• Απόλυτη προτεραιότητα στην ικανοποίηση όλων των εργατικών απαιτήσεων, χωρίς χρονικούς περιορισμούς (δεδουλευμένων, αποζημιώσεων κ.λπ.) σε περιπτώσεις πτώχευσης επιχειρήσεων, πλειστηριασμών περιουσιακών τους στοιχείων κ.λπ. και απλούστευση για τους εργαζόμενους των διαδικασιών που απαιτούνται (αναγγελίες, τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις κ.λπ.).
• Κάθε μέλος της διοίκησης αλλά και κάθε μέτοχος κεφαλαιουχικής εταιρείας να ευθύνεται προσωπικά απεριόριστα και εις ολόκληρο με την ατομική του περιουσία για κάθε οφειλή του νομικού προσώπου προς εργαζόμενο ή ασφαλιστικό ταμείο και να δεσμεύεται και η ατομική του περιουσία μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση των εργαζομένων από το ίδιο το κράτος.
• Κανένα φυσικό πρόσωπο που αποδεδειγμένα δεν έχει εξοφλήσει εργαζόμενους και ασφαλιστικά ταμεία από προηγούμενη επιχειρηματική του δραστηριότητα να μην μπορεί να δημιουργήσει από μόνος του νέα δραστηριότητα ή συμμετέχοντας σε οποιοδήποτε εταιρικό σχήμα μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση των εργαζομένων και του ασφαλιστικού ταμείου.