Ο πολιτισμός έχει τη δική του θέση στη δραστηριότητα που ξεδιπλώνει η ΚΟ Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας. Την περασμένη Κυριακή στη Μακρακώμη πραγματοποιήθηκε εκδήλωση που περιελάμβανε αφιέρωμα στον κομμουνιστή Τούρκο ποιητή, αταλάντευτο αγωνιστή και διεθνιστή Ναζίμ Χικμέτ.

«Δεν αποτίουμε μόνο φόρο τιμής σ' αυτόν τον πρωτοπόρο δημιουργό του γείτονα λαού μας. Δεν εκδηλώνουμε απλώς την ευγνωμοσύνη μας μ' αυτό τον τρόπο. Εμείς οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών νιώθουμε την ανάγκη και την ευθύνη να κάνουμε αυτό το δώρο στα παιδιά μας, να μοιραστούμε τη χαρά και τη συγκίνηση» τόνισε η Αντριάννα Μπαφούτσου, μέλος της ΤΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ, που μίλησε για το μεγάλο ποιητή.

Σκιαγραφώντας το έργο του, σημείωσε: «Ο Ναζίμ Χικμέτ άφησε μεγάλη προίκα, προίκα που όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν χάνει την αξία της. Προίκα που μπορεί να οπλίζει το χέρι, να δυναμώνει τη θέληση για έναν πιο όμορφο κόσμο, χωρίς πείνα, πολέμους, εκμετάλλευση, για έναν κόσμο που θα φτιάξουμε με τα δικά μας χέρια. Ποια προίκα μεγαλύτερη και καλύτερη απ' αυτήν: Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, πώς θα γενούνε τα σκοτάδια λάμψη;

Η τέχνη του Ναζίμ Χικμέτ λειτούργησε και λειτουργεί ως ξυπνητήρι του λαού κι όχι ως αναισθητικό (...) Ο Ναζίμ Χικμέτ δεν ήταν απλώς υπερασπιστής των καταπιεσμένων και των κατατρεγμένων. Ηταν ο ίδιος στρατευμένος με όλες του τις δυνάμεις στην υπόθεση του λαού για να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από την εκμετάλλευση, για να πάρει τέλος "της δυστυχίας το συμπόσιο"».

Ο Ναζίμ Χικμέτ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1902 και πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1963 στη Μόσχα. Γράφει ποίηση απ' τα 14 του και στα 17 του δημοσιεύει το πρώτο του έργο. Η μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση επηρέασε βαθιά την προσωπικότητα και την ποίηση του Χικμέτ. Το 1922 γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας και τίμησε αυτό τον τίτλο μέχρι το θάνατό του. Υπήρξε ποιητής κυρίως, αλλά και πεζογράφος.

Εγραψε παραμύθια, θεατρικά κείμενα. Αρκετά σενάρια γραμμένα απ' τον ίδιο τον Χικμέτ ή βασισμένα σε έργα του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο. Το έργο του είναι τεράστιο σε έκταση αλλά και ποικιλία. Με τη δράση του γενικά και με το λογοτεχνικό του έργο ειδικότερα, τάραξε τα νερά της πνευματικής και πολιτικής ζωής της Τουρκίας και γι' αυτό οι πνευματικοί υπηρέτες της τουρκικής αντίδρασης τον τίμησαν με μια λυσσαλέα πολεμική, το δε τουρκικό κράτος τον φιλοδώρησε με μερικές δεκαετίες χρόνια φυλάκισης.

Αλλωστε, όπως υπογράμμισε η ομιλήτρια, «μ' όποιο θέμα όμως κι αν καταπιανόταν, η μορφή και το περιεχόμενο στο έργο του ήταν με τέτοιο τρόπο αρμονικά δεμένα για να απαντούν στο ερώτημα: τέχνη για ποιον και με ποιον σκοπό...».

Η τέχνη του είναι πρωτοποριακή, είναι σύγχρονη, παρούσα όπως κάθε αληθινά λαϊκή τέχνη που παρακολουθεί το λαό, όχι σε μια σταματημένη ιστορική στιγμή αλλά στην κίνησή του. «Η τέχνη του παρ' όλα τα καθαρά εθνικά της στοιχεία παραμένει, όπως κάθε λαϊκή τέχνη, διεθνική, πανανθρώπινη...», υπογράμμισε η Αντριάννα Μπαφούτσου.

Το Νοέμβρη του 1950, του απονέμεται στη Βαρσοβία το Παγκόσμιο Βραβείο Ειρήνης μαζί με τους Πικάσο, Ρόμπσον, Νερούντα, Γουάντα Τζακουμπόσκα. Ο Ναζίμ Χικμέτ είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο όχι μόνο της τουρκικής αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η εκδήλωση έκλεισε με την ομιλήτρια να εκφράζει την ελπίδα «να αποτελέσει ερέθισμα να σκύψουν παλιοί και νέοι φίλοι του στην ποίησή του και να πιουν απ' το αθάνατο νερό της».