Επίσης, η σύνδεση της γήρανσης με την πτώση της παραγωγικότητας έρχεται σε αντίφαση με το ότι μπορεί η εμπειρία να κάνει τους μεγάλους σε ηλικία εργαζόμενους παραγωγικούς, και αυτό το δεύτερο είναι λάθος συνειδητό. Ανοδος της παραγωγικότητας σημαίνει παραγωγή, σε σχέση με πριν, περισσότερων εμπορευμάτων και υπηρεσιών στη μονάδα του χρόνου. Που σημαίνει και ανάλογα μέσα παραγωγής και, βεβαίως, εργαζόμενους ικανούς να τα χειρίζονται. Η πληροφορική έχει πλείστες εφαρμογές σε μέσα παραγωγής που αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας, ως το βασικό παράγοντα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και των κερδών. Χρειάζονται επενδύσεις σε νέα μέσα παραγωγής που δε γίνονται λόγω οικονομικής κρίσης ή επιβράδυνσης, άρα και αδυναμίας μεγάλης κερδοφορίας. Το θεμελιακό ζήτημα, λοιπόν, είναι ο σκοπός της παραγωγής, που στον καπιταλισμό είναι το κέρδος και όχι η κάλυψη εργατικών - λαϊκών αναγκών. Στο σοσιαλισμό δε θα υπάρχει τέτοιο πρόβλημα, η παραγωγικότητα θα αυξάνεται συνεχώς για να καλύπτει τις ολοένα αυξανόμενες λαϊκές ανάγκες, αυτός θα είναι ο σκοπός, το κίνητρο της παραγωγής. Ολα τα υπόλοιπα της μελέτης του ΔΝΤ δείχνουν τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις του καπιταλισμού.