Χαιρετισμό εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ απηύθυνε ο Γραμματέας του, Νίκος Αμπατιέλος, ο οποίος σημείωσε ανάμεσα στα άλλα:

«Με μεγάλη χαρά σάς καλωσορίζω εκ μέρους του ΚΣ στον Πολυχώρο Δημιουργίας της ΚΝΕ, που έφτιαξαν με κόπο, σχεδιασμένη εργασία, εθελοντική δουλειά και βέβαια με τα τόσο δημιουργικά υλικά του ενθουσιασμού αλλά και με το μεράκι τους, δεκάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ και του ΚΚΕ.

Η προσπάθεια της Οργάνωσης Περιοχής Πελοποννήσου είναι πρωτοπόρα.

Το Στέκι νεολαίας "Μικρόβιο" είναι η δεύτερη προσπάθεια πανελλαδικά που κάνουμε ως Οργάνωση να φτιάξουμε τέτοιους χώρους δημιουργίας και πολιτισμού. Πριν ενάμιση χρόνο εγκαινιάσαμε στην Αθήνα το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, όπου έχει πλέον διαμορφωθεί μια σύγχρονη υποδομή, ικανή να καλύψει τις ανάγκες των θεατρικών, μουσικών και χορευτικών ομάδων της ΚΝΕ. Καλύπτει τις ανάγκες και άλλων επαγγελματικών και ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων και μουσικών συγκροτημάτων, όπως και τη μορφωτική και ερευνητική δουλειά της Οργάνωσης με μικρές εκδηλώσεις, αφιερώματα, βιβλιοπαρουσιάσεις, σεμινάρια.

Το Στέκι αυτό εδώ, μαζί με αυτό στην Τροίας, στην καρδιά της Αθήνας, χέρι χέρι με το Φεστιβάλ που και φέτος ολοκλήρωσε με πολύ επιτυχημένο τρόπο το - 42ο - ταξίδι του, μπορεί να εμπνεύσει τη συλλογική και ατομική δημιουργία, την αγωνιστική ανάταση της νεολαίας, του λαού μας. Να συντροφεύει το δύσκολο μα και ταυτόχρονα τόσο όμορφο δρόμο του καθημερινού αγώνα για τη ριζική ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της κοινωνίας της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Να δίνει δύναμη, κουράγια στις δυσκολίες της πάλης αλλά και να αγκαλιάζει νέους και νέες που προβληματίζονται για τη ζωή και το μέλλον τους».

Στα εγκαίνια μίλησε ο Τάσος Αντωνίου, Γραμματέας του Συμβουλίου Περιοχής Πελοποννήσου της ΚΝΕ, που ανάμεσα στ' άλλα έκανε λόγο και για την ανάγκη της νεολαίας της Καλαμάτας για πολιτισμό, ανάγκη που δεν καλύπτεται αφού «οι πολιτιστικές υποδομές είναι πολύ λιγότερες από τις ανάγκες και πανάκριβες για το λαό και τους νέους (...) Η "Ηλέκτρα" παραμένει ερείπιο γιατί δεν υπάρχουν χρήματα να φτιαχτεί, δεν έχουμε δημοτικό κινηματογράφο, στο Πνευματικό Κέντρο το κόστος για τις παραστάσεις είναι τεράστιο, οι σχολές της "Φάρις" σε εικαστικά, χορό και το ωδείο έχουν δίδακτρα που φτάνουν μέχρι και τα 70 ευρώ το μήνα, τα κτίρια έχουν προβλήματα. Το Μέγαρο Χορού, που το χρυσοπληρώσαμε, είναι κλειστό για τις καλλιτεχνικές δομές της πόλης, ανοίγει μια φορά το χρόνο για το Φεστιβάλ. Μάλιστα, τώρα, δεν μπορούν να το λειτουργήσουν και το δίνουν προίκα στο μεγάλο κεφάλαιο. Το ΔΗΠΕΘΕ λειτουργεί με πολλά προβλήματα και χωρίς κρατική χρηματοδότηση. Τα τοπικά σχήματα πολιτισμού, που πράγματι παρουσιάζουν σπουδαίο έργο, τα βγάζουν πέρα χάρη στον εθελοντισμό και το μεράκι των μελών τους.

Αυτή είναι η κατάσταση στην πόλη που θέλει να γίνει Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, μια πρωτεύουσα με το λαό να μην έχει πρόσβαση στον πολιτισμό. Αυτή είναι η αντίληψή τους για τον πολιτισμό η οποία ταυτίζεται με την κυβερνητική αντίληψη που λέει: Καλό είναι ό,τι φέρνει κέρδος (...) Μέσα στο πρόγραμμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας έχουν φτιάξει ομάδες τουριστικού σχεδιασμού, ομάδα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, ομάδα για δράσεις ανάπτυξης του τομέα των Πολιτιστικών και Δημιουργικών Βιομηχανιών στην πόλη.

Καταλαβαίνουμε όλοι πού το πάνε: Κερδισμένοι από την όλη διαδικασία θα βγουν οι εργολάβοι, οι έμποροι της τέχνης, οι ατζέντηδες, οι χορηγοί, οι μεγάλοι τουριστικοί όμιλοι και εμείς βέβαια θα το πληρώσουμε ακριβά.

Μέρος αυτού του κενού σε πολιτιστικές υποδομές επιδιώκει να καλύψει το "Μικρόβιο". Ο χώρος θα είναι ανοιχτός για ερασιτεχνικές, ημιερασιτεχνικές ομάδες και μουσικά σχήματα, να κάνουν τις συναντήσεις και τις πρόβες τους, να εκθέτουν τα έργα τους, να ανεβάζουν τις παραστάσεις τους αλλά και για συνεργασία με ομάδες και καλλιτέχνες που έχουν διάθεση να δουλέψουμε μαζί κάποιες παραγωγές. Ταυτόχρονα το "Μικρόβιο" θέλουμε να γίνει και ένας πόλος διεκδίκησης πόρων και υποδομών από το κράτος και την Τοπική Διοίκηση».

Ο Τ. Αντωνίου αναφέρθηκε στη ζωή και τη δράση του Γ. Βουβαλέα, που η προσωνυμία του «Μικρόβιο» - αφού όποιον πλησίαζε και συζήταγε, του «κόλλαγε» το μικρόβιο του κομμουνισμού - επιλέχθηκε για όνομα στον Πολυχώρο. Ο Γ. Βουβαλέας γεννήθηκε το 1924 στην Καλαμάτα και υιοθετήθηκε από πλούσιο θείο του στη Θεσσαλονίκη, λαμβάνοντας εξαιρετική μόρφωση. Μετά το θάνατο του θείου του ξαναγύρισε στην Καλαμάτα ζώντας σε μεγάλη φτώχεια. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Το 1944 αναδείχθηκε Γραμματέας της ΕΠΟΝ Μεσσηνίας. Το 1947 ανέβηκε στον Ταΰγετο. Του ανατέθηκε η αποστολή να ανασυστήσει τη Νομαρχιακή Επιτροπή Μεσσηνίας του ΚΚΕ, όπου έγινε και μέλος της, επικεφαλής της Οργάνωσης της Καλαμάτας. Σκοτώθηκε τον Αύγουστο του 1947, μετά τη δραπέτευσή του από τα κρατητήρια.

«Με όλα αυτά στο μυαλό μας θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στο νέο μας χώρο. Στο χώρο που ονειρεύτηκε το "Μικρόβιο" πριν από 70 χρόνια και μας άφησε στα γραπτά του τις εξής σαφείς οδηγίες: "Δεν αρκεί να λες στους νέους μην πηγαίνετε στα καφενεία, μην αναλώνεστε σε ευτελείς ασχολίες παίζοντας ζάρια ή μπαρμπούτι, αλλά να τους δώσεις διέξοδο. Μια διέξοδο ευχάριστη και συγχρόνως ωφέλιμη και εποικοδομητική. Μια καινούρια εναλλακτική λύση. Να μάθει έναν άλλο τρόπο να σκέφτεται και να βιώνει το νέο. Ετσι μόνο θα απορρίψει το παλιό"».