Από μέρους του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Νέας Ιωνίας και γύρω περιοχών, θα ήθελα να αναφερθώ στις κατασκηνώσεις Γαλατά Πόρου Τροιζηνίας, όπου τα μέλη των ΚΑΠΗ Αττικής κάνουν τις διακοπές τους εκεί, και να επισημάνω προς όλους τους αρμόδιους και υπεύθυνους των κατασκηνώσεων, ορισμένα «στραβά και ανάποδα», που έκαναν τη ζωή μας δύσκολη, παρ' όλο που βρισκόμασταν σε διακοπές και που δε θα κόστιζαν τίποτα να τα βελτιώσουν.

Ετσι, λοιπόν, στις 17-7-01, πήγαμε πάνω από 150 άτομα για 10 μέρες στην παραπάνω κατασκήνωση σαν μέλη του ΚΑΠΗ Καλογρέζας. Η κατασκήνωση όμως, απέχει τουλάχιστον 600 μέτρα από εκεί που μας άφησε το πούλμαν, με αποτέλεσμα να κουβαλήσουμε όλη αυτή την απόσταση μόνοι μας τις βαλίτσες μας, ηλικιωμένοι άνθρωποι. Και καλά το μεγάλο πούλμαν δεν μπορεί να ανέβει έως εκεί, δεν μπορούσαν όμως να βρουν μια άλλη λύση(μικρότερο αυτοκίνητο, τρακτέρ κλπ) για να μας βοηθήσουν;

Η παραλία που βρίσκεται κοντά στην κατασκήνωση, είναι μπαζωμένη και επικίνδυνα βρόμικη, με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε κάθε μέρα καραβάκι για άλλη παραλία, χώρια η ταλαιπωρία. Και αυτό το κακό γίνεται σε 1.000 περίπου άτομα, που περνάνε από εκεί κατά τη θερινή περίοδο. Δεν μπορούσε ολόκληρη Νομαρχία και Δημαρχία να βάλουν μια μπουλντόζα να καθαρίσει την παραλία;

Ακόμα σε ολόκληρη την κατασκήνωση δεν υπάρχει μια νοσοκόμα που να παίρνει την πίεση των ηλικιωμένων και να δίνει ορισμένες χρήσιμες συμβουλές πρώτων βοηθειών, που μας ήταν απαραίτητες. Ολες οι σκηνές ήταν γεμάτες από σαρανταποδαρούσες και άλλα ζωύφια, τα οποία δάγκωσαν πολλούς, όπως και μένα τον ίδιο και τη γυναίκα μου. Δεν είχαν ούτε και λίγη αμμωνία να μας δώσουν μέσα στην κατασκήνωση, μα ούτε και στο εκεί Κέντρο Υγείας που αποταθήκαμε!!! Σκεφτείτε να ζητούσαμε και κανένα ακριβό φάρμακο τι θα γινότανε.

Και όλα αυτά, σε μια κατασκήνωση για ηλικιωμένους ανθρώπους, που υποτίθεται πηγαίνουν να κάνουν τις διακοπές τους! Οι εγκαταστάσεις, ας πούμε, βρίσκονταν σε ανεκτή κατάσταση, αν εξαιρέσεις τα καζανάκια στα μπάνια, που τα μισά δε λειτουργούσαν. Το φαγητό καλό, εκτός από κάτι λεπτομέρειες. Το προσωπικό στην τραπεζαρία ήταν εργατικό και εύθυμο και τους ευχαριστούμε πολύ.

Εμείς οι απόμαχοι της δουλιάς, δε ζητούμε πολυτέλειες, θέλουμε μια αξιοπρεπή και μέσα στα όρια της σύγχρονης ζωής, διαβίωση. Το κράτος στο οποίο υπηρετήσαμε τόσα χρόνια, θέλουμε να μας υπολογίζει και να μη μας υποτιμά.