Ο Μανώλης Μητσιάς, ο οποίος ευτύχησε να ερμηνεύσει πρώτος τα περισσότερα τραγούδια του Νίκου Γκάτσου, καλεί την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη να αποδώσουν μαζί τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε και θα αγαπάμε πάντα, γιατί συνθέτουν τη συλλογική μας μνήμη και μας εμψυχώνουν και στους καλούς και στους δύσκολους καιρούς. Τραγούδια σε στίχους Νίκου Γκάτσου και μουσική Μάνου Χατζιδάκι (από τρεις κύκλους «Αθανασία», «Της γης το χρυσάφι», «Χειμωνιάτικος ήλιος»), καθώς και από τη συνεργασία του ποιητή με άλλους συνθέτες όπως οι Μίκης Θεοδωράκης, Σταύρος Ξαρχάκος, Δήμος Μούτσης, Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ενα αφιέρωμα από καρδιάς στον ποιητή των τραγουδιών και μέσα από αυτό μια ολοκάθαρη μουσική διαδρομή στην ιστορία και τον πολιτισμό της νεότερης Ελλάδας. Πλαισιωμένοι από ένα λιτό μα στιβαρό μουσικό σχήμα, που παραπέμπει στη λιτότητα και στιβαρότητα της ζωής και του έργου του Νίκου Γκάτσου, οι δύο ερμηνευτές υπόσχονται να μας χαρίσουν το πορτρέτο αυτής της Δωρικής μορφής των Γραμμάτων μας, σκιαγραφημένο τόσο από στίχους και κείμενα του ιδίου όσο και από κείμενα άλλων για εκείνον σε επιμέλεια Αγαθής Δημητρούκα. Συμμετέχουν:Αχιλλέας Γουάστωρ (πιάνο), Ηρακλής Ζάκας (μπουζούκι, μαντολίνο).

Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε το 1911 στα Χάνια Φραγκόβρυσης (κάτω Ασέα) της Αρκαδίας, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Στη συνέχεια ήρθε στην Αθήνα, όπου φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά «Νέα Εστία» το 1931 και «Ρυθμός» το 1933. Το 1943 εξέδωσε το βιβλίο του «Αμοργός» με το ομώνυμο ποίημα, που έμελλε να σημαδέψει τη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Μεγάλη είναι η προσφορά του ως στιχουργού στο ελληνικό τραγούδι, στο οποίο αφιερώθηκε σε μεγάλο βαθμό μετά την «Αμοργό». Στίχους του μελοποίησαν οι Μ. Χατζιδάκις, Μ. Θεοδωράκης, Στ. Ξαρχάκος, Δ. Μούτσης, Λ. Κελαηδόνης, Χ. Χάλαρης κ.ά. σε κορυφαίες δημιουργίες και επιτυχίες («Αθανασία», «Της γης το χρυσάφι», «Ρεμπέτικο», «Αρχιπέλαγος», «Πήρες το μεγάλο δρόμο», «Πορνογραφία», «Λαϊκή Αγορά», «Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά», κ.ά.).