Στην έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι τις 12 Μάρτη, παρουσιάζονται έργα: Εικαστικών καλλιτεχνών της περιόδου 1950-1974 που να έχουν ζήσει οι ίδιοι τα γεγονότα και έχουν φιλοτεχνήσει εκείνη την εποχή έργο με βάση τα γεγονότα αυτά (πολιτικές διώξεις, εκτελέσεις, φυλακές, εξορία, πολιτική προσφυγιά κ.ά.). Εικαστικών καλλιτεχνών της περιόδου 1950-1974 που να έχουν ζήσει οι ίδιοι τα γεγονότα, αλλά για λόγους φυλακίσεων, εξοριών κ.λπ. δεν κατάφεραν να έχουν εικαστικό έργο μέσα σε αυτή την περίοδο, αλλά αργότερα, και Εικαστικών καλλιτεχνών που για κάποιο λόγο δεν ήταν στην Ελλάδα τη συγκεκριμένη περίοδο (που ζούσαν στην πολιτική προσφυγιά, εξορία ή και αυτοεξορία), αλλά έχουν δημιουργήσει έργο μέσα σε αυτήν την περίοδο, που να αφορά τα γεγονότα 1950-1974.

Στην εκδήλωση των εγκαινίων μίλησαν ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, η πρόεδρος του ΕΕΤΕ, Εύα Μελά και ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, ιστορικός Τέχνης και καλλιτεχνικός διευθυντής της Πινακοθήκης του Δήμου Αθηναίων. Παραβρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στην ομιλία της κατά τα εγκαίνια της έκθεσης, η πρόεδρος του ΕΕΤΕ, Εύα Μελά, τόνισε, μεταξύ άλλων: «Το θέμα της Αντίστασης είναι πάντα επίκαιρο. Από το 2008 η χώρα ζει την καπιταλιστική κρίση πιο έντονα, με ολέθριες επιπτώσεις για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, για τους εργαζόμενους. Ο πόλεμος και το Προσφυγικό είναι η συνέχεια της ραγδαίας φτωχοποίησης που συντελείται, την ίδια ώρα που ό,τι κατακτήθηκε με αγώνες και αίμα από τον περασμένο αιώνα μέχρι σήμερα, χάνεται. Το νερό, το ρεύμα, η Υγεία, η Παιδεία, η στέγη, η εργασία, η τέχνη, όλα τα κοινωνικά αγαθά μετατρέπονται σε εμπόρευμα. Βλέπουμε καθημερινά, και με τα πρόσφατα γεγονότα στο Ικόνιο αλλά και αλλού, ότι ο φασισμός σηκώνει κεφάλι. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε καμία ιδεολογική ανοχή απέναντι στις προκλήσεις των φασιστοειδών και της εγκληματικής τους οργάνωσης, της Χρυσής Αυγής. Η απαίτηση των καιρών είναι η ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος και σε αυτή την ανασύνταξη η Τέχνη δεν μπορεί να είναι θεατής. Η Τέχνη είναι όπλο που δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, αλλά μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση των συνειδήσεων ώστε να παλέψουν για ένα καλύτερο αύριο, για μια κοινωνία χωρίς οικονομικούς ανταγωνισμούς, χωρίς πολέμους, προσφυγιά, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Η Εύα Μελά, αναφερόμενη στην έκθεση και στο υλικό που παρουσιάζεται, είπε ότι το ΕΕΤΕ απευθύνθηκε σε συλλογές και Μουσεία καθώς και σε ιδιώτες, για έργα καλλιτεχνών που πια δεν βρίσκονται στη ζωή, καθώς και με ανοικτή πρόσκληση στα μέλη του. «Στο υλικό που παρουσιάζουμε υπάρχουν ντοκουμέντα από την καλλιτεχνική αντιστασιακή δράση τόσο στη διάρκεια της Χούντας όσο και παλιότερα. Χαρακτικά - προκηρύξεις, σκίτσα που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο παράνομο και νόμιμο, έγγραφα. Ντοκουμέντα από τον Τύπο σχετικά με τις διώξεις καλλιτεχνών, σχετικά με τη λογοκρισία στην Τέχνη, καθώς και ντοκουμέντα από εκείνους που αρνήθηκαν το "βοήθημα" της Χούντας των συνταγματαρχών, όπως του Κλέαρχου Λουκόπουλου, του Αλέκου Κοντόπουλου και του Γιώργη Βαρλάμου και άλλων... Ντοκουμέντα επίσης σχετικά με τον Γιάννη Καΐλη, τον φοιτητή της ΑΣΚΤ που έχασε τη ζωή του στη διάρκεια της Χούντας μέσα σε ανεξιχνίαστες συνθήκες, καθώς και έργα από καλλιτέχνες που βρέθηκαν στις σοσιαλιστικές χώρες στην αναγκαστική προσφυγιά, ή στους μαρτυρικούς τόπους της εξορίας. Δυστυχώς, λείπουν από την έκθεση έργα που έγιναν την περίοδο που αναφερόμαστε, τα οποία δεν στάθηκε δυνατόν να βρεθούν, μιας και ανήκουν πλέον σε ιδιώτες (όπως σημαντικά σχετικά έργα του Δημήτρη Μυταρά ή έργα του Γιώργου Ιωάννου, του εξόριστου ζωγράφου Τάκη Τζανετέα, του Δημήτρη Κατσικογιάννη κ.ά.), που παρά τις προσπάθειες δεν τα βρήκαμε».

Παράλληλα με την έκθεση θα λειτουργεί στο χώρο «εργαστήριο Ιστορίας της Τέχνης», όπου σε μια βάση δεδομένων κατατίθενται ό,τι στοιχεία υπάρχουν γύρω από τους καλλιτέχνες στην περίοδο 1936-1974.