Μια σπουδή πάνω στο ανέφικτο ιδεώδες της μουσικής, της τυραννίας του «σωστού» και του «λάθους»... «H τέχνη δεν μπορεί να κυβερνιέται από την περίσκεψη και τη σύνεση». Αυτό ισχυρίζεται η Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς, η διασημότερη φάλτσα σοπράνο στην ανθρώπινη ιστορία, προκειμένου να δικαιολογήσει την εμμονή της να τραγουδά δημοσίως, και μάλιστα Μότσαρτ. Πολλά χρόνια μετά το θάνατό της, ο ακομπανιατέρ της στο πιάνο, ένας διαλυμένος ψυχολογικά μουσικός, ο Κόσμε Μακ Μουν, προσπαθεί ακόμα να εξηγήσει το φαινόμενο Τζένκινς.

Ενα φανταστικό ενθύμιο της Αμερικής των χρόνων 1929 - 1944, όπου δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι, που ο καθένας κουβαλά το δικό του στίγμα, συναντιούνται και ενώνονται μέσα στη μουσική, βρίσκοντας καταφύγιο μακριά από το φόβο και την αποδοκιμασία.