Αν η συγκυρία ήταν διαφορετική, η είδηση ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά στο Αφγανιστάν τη «μητέρα όλων των βομβών», τη μεγαλύτερη που διαθέτουν μετά την πυρηνική βόμβα, μπορεί να μην έπαιρνε τόσο μεγάλες διαστάσεις. Οταν όμως η χρήση της συγκεκριμένης βόμβας έρχεται ως ο επόμενος κρίκος μιας αλυσίδας γεγονότων και αποφάσεων της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, τότε τα πράγματα γίνονται διαφορετικά. Ετσι, σε διάστημα μικρότερο από δέκα μέρες, η κυβέρνηση Τραμπ βομβάρδισε τη Συρία, έστειλε αεροπλανοφόρο στην Κορεατική Χερσόνησο και χρησιμοποίησε για πρώτη φορά την «υπερ-βόμβα» που διαθέτει, ανεξάρτητα αν η ρίψη της έγινε στο Αφγανιστάν και όχι σε κάποιο από τα πιο θερμά μέτωπα στα οποία εμπλέκονται οι αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις αυτήν την περίοδο. Αν κάτι δείχνουν όλα αυτά, είναι μια κλιμάκωση της επιθετικότητας των ΗΠΑ σε παγκόσμιο επίπεδο, για να σταλεί το μήνυμα στους ανταγωνιστές τους, κυρίως σε Κίνα και Ρωσία, ότι στο παιχνίδι της παγκόσμιας κυριαρχίας τίποτα δεν έχει κριθεί, παρά τις ανακατατάξεις που επιτάχυνε η καπιταλιστική κρίση και τις διακηρύξεις Τραμπ για προστατευτισμό και απόσυρση των ΗΠΑ από το προσκήνιο των πολεμικών συγκρούσεων. Ετσι, μπορεί να μη δόθηκε άμεσα συνέχεια στην πυραυλική επίθεση ενάντια στη Συρία, ωστόσο το νέο μήνυμα στάλθηκε από το Αφγανιστάν, επιβεβαιώνοντας ότι ολόκληρος ο πλανήτης είναι ένα θέατρο αντιπαράθεσης ανάμεσα στα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με περιφερειακές πολεμικές εστίες που ανά πάσα στιγμή μπορεί να γενικευτούν. Οι κίνδυνοι για τους λαούς μεγαλώνουν και χρειάζεται εγρήγορση και επιφυλακή απέναντι στην όποια εξέλιξη.