Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που θα βγάλει η σημερινή κάλπη στην Τουρκία, αυτό που με σιγουριά αναμένεται είναι η νέα, εντονότερη κλιμάκωση των αντιλαϊκών ανταγωνισμών και διεργασιών. Το δημοψήφισμα (π.χ. που αφορά αλλαγές όπως κατάργηση της θέσης του πρωθυπουργού, άσκηση εκτελεστικής εξουσίας από τον πρόεδρο, μείωση των βουλευτών, άλλες αλλαγές για τον εκσυγχρονισμό του αστικού κράτους) που έχει προγραμματιστεί να γίνει σήμερα για την έγκριση ή απόρριψη διαφόρων συνταγματικών μεταρρυθμίσεων αφορά στη θέση από την οποία το τουρκικό κεφάλαιο θα διεκδικήσει το επόμενο διάστημα ικανοποιητική θέση στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς που μαίνονται σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, όπου εδώ και χρόνια ρέει άφθονο το αίμα των λαών.

Πιεσμένη από ανακατατάξεις σε γεωπολιτικές και άλλες ισορροπίες αλλά και την υποχώρηση των ρυθμών ανάπτυξης της τουρκικής καπιταλιστικής οικονομίας, η ντόπια πλουτοκρατία διεκδικεί μεγαλύτερο μερίδιο στην τεράστια ενεργειακή «πίτα» της περιοχής, αλλά και ενεργότερο ρόλο στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», με προσδοκίες σε μια σειρά «μέτωπα» (σ.σ. από το Κουρδικό μέχρι το Κυπριακό και μια σειρά άλλα) όπου εμπλέκονται ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε επίσημα η διενέργεια δημοψηφίσματος, η αντιπαράθεση των αστικών δυνάμεων εντάχτηκε σε διεργασίες που ήδη μαίνονταν, στο φόντο ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, όπως αποτυπώνεται και στις εντάσεις στις σχέσεις Τουρκίας - ΕΕ και στις συζητήσεις για το μέλλον της χώρας στο ΝΑΤΟ.

Ολη την προηγούμενη περίοδο, δυνάμωσε κι άλλο η προσπάθεια της τουρκικής αστικής τάξης να στρατεύσει το λαό της χώρας στα δικά της διλήμματα και σχέδια, έτσι ώστε να ξεδιπλώσει ανενόχλητη τις επιδιώξεις της σε όλα τα πεδία, από τη Συρία και όλη τη Μέση Ανατολή μέχρι το Αιγαίο και τα Βαλκάνια.

Είναι χαρακτηριστική η επίθεση που κλιμακώθηκε ενάντια στη δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (ΤΚΡ), το οποίο κάλεσε σε απόρριψη των μεταρρυθμίσεων με σύνθημα όμως «"όχι", αλλά αυτό δεν αρκεί», αναδεικνύοντας δηλαδή ότι το κύριο ζήτημα για την εργατική τάξη και όλο το λαό της χώρας δεν είναι οι συγκεκριμένες αλλαγές στο Σύνταγμα, αλλά ευρύτερα η αντιπαράθεση με τις επιλογές και την πολιτική που προστατεύει τα συμφέροντα του τουρκικού κεφαλαίου.

Το Σάββατο 8 Απρίλη, το ΤΚΡ οργάνωσε αγωνιστικές παρεμβάσεις σε πολλές πόλεις της χώρας, αντιδρώντας και στην απόφαση των τουρκικών αρχών να απαγορεύσουν δύο φορές κεντρικές συγκεντρώσεις που είχε αναγγείλει στην Κωνσταντινούπολη. Μάλιστα, προκλητικά, οι αρχές απέδωσαν την απαγόρευση στο ότι «δεν έχουμε αρκετές αστυνομικές δυνάμεις για να εμποδίσουμε, απομονώσουμε και ελέγξουμε τους πολίτες που θα πάρουν μέρος στις συγκεντρώσεις σας».

Παρ' όλα αυτά, το κόμμα ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να σταματήσει να παρεμβαίνει τις εξελίξεις, αξιοποιώντας τες συνολικά για την ενίσχυση της ταξικής πάλης, σημειώνοντας από την πρώτη στιγμή πως «οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις που αφορούν την ενίσχυση της αστικής κρατικής μηχανής πρέπει να απορριφθούν από την πλευρά των λαϊκών συμφερόντων, με ταυτόχρονη ολόπλευρη ανάπτυξη της λαϊκής οργάνωσης και πάλης ενάντια στην αστική τάξη», τόνιζε το ΤΚΡ στις σχετικές του ανακοινώσεις.

Οι παρεμβάσεις της 8ης Μάρτη έγιναν με κινητοποίηση ανθρώπων όλων των ηλικιών, στέλνοντας μήνυμα αντίστασης σε Αγκυρα, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Σαμψούντα, Μερσίνα, Δαρδανέλια, Ντιγιάρμπακιρ, Ικόνιο.

Η αγωνιστική παρέμβαση συνεχίστηκε με όλους τους τρόπους και σε συνδυασμό με την αναθέρμανση των σχεδιασμών για τη Συρία, μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στη Συρία (ξημερώματα 7ης Απρίλη). Την περασμένη Δευτέρα, σε συγκέντρωση - συζήτηση που οργάνωσε το ΤΚΡ στην Αγκυρα, τονίστηκε ότι η εργατική τάξη της δεν πρέπει ποτέ να εμπλακεί στους πολέμους των ιμπεριαλιστών, πρέπει να ξεφορτωθεί την άρχουσα τάξη. Οι ομιλητές κάλεσαν σε οργάνωση στο κόμμα της εργατικής τάξης, ενώ έγινε αναφορά και στα αδιέξοδα που έχει από τη φύση του ο καπιταλισμός, την αβεβαιότητα που σήμερα χαρακτηρίζει την Τουρκία αλλά και τις εντάσεις (στις σχέσεις της) με διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ως απόδειξη της όξυνσης των αντιλαϊκών ανταγωνισμών.

Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε ότι το ίδιο το δημοψήφισμα μπορεί να αποτελεί πρόκληση για το στρατόπεδο Ερντογάν, ωστόσο δεν θα δώσει απαντήσεις για την κρίση του καπιταλισμού στην Τουρκία.

Αλλωστε, αντίστοιχο κάλεσμα αγώνα με άξονα τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα απηύθυνε το ΤΚΡ και με την ανακοίνωση που εξέδωσε μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στη Συρία.

Εκεί, έκανε λόγο για «επίδειξη δύναμης των ΗΠΑ» και, αναφέροντας ότι η αμερικανική διοίκηση ίσως καλοδεχτεί την επιθυμία του Ερντογάν να πάρει μέρος σε αυτό το αιματηρό παιχνίδι, ξεκαθάρισε: «Ο ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να εγγυηθεί το μέλλον της ανθρωπότητας. Είναι φανερό ότι το παγκόσμιο σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση αντιμετωπίζει μια πολυεπίπεδη κρίση. Στο πλαίσιο αυτής της κρίσης, ανταγωνισμοί και συγκρούσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων προχωρούν παράλληλα με τις επιθέσεις τους κατά των λαών (όλου) του κόσμου».

Το ΤΚΡ απέρριψε κάθε εμπλοκή της Τουρκίας στον πόλεμο κατά της Συρίας και συνέδεσε την απόρριψη των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων με την απάντηση στους πολεμοκάπηλους, σημειώνοντας ότι «οι εχθροί του λαού της Συρίας είναι οι εχθροί όλων των λαών της Μέσης Ανατολής».