Φέτος, εκτός από την περαιτέρω όξυνση των προβλημάτων της αγροτιάς ως αποτέλεσμα της όλο και εντεινόμενης αντιαγροτικής πολικής, υπάρχει κι ένα νέο «όπλο» στη διάθεση των αγροτών. Υπάρχει η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ), η οποία θέλει και μπορεί να συντονίσει την πάλη σε πανελλαδικό επίπεδο, να δώσει αποφασιστικότητα και ελπίδα στον αγρότη, αποτελεσματικότητα και προοπτική στο αγροτικό κίνημα. Μέσα από την ΠΑΣΥ και τον κορμό της, τις κατά τόπους Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα, θα επιτευχθεί η οργάνωση και ο συντονισμός της πάλης των αγροτών, αφού οι υποτακτικές ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων - ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ - όχι μόνο δεν επιθυμούν να ηγηθούν στον αγώνα κατά της αντιαγροτικής πολιτικής, αλλά στηρίζουν με κάθε μέσο αυτή την πολιτική και επιδίδονται συστηματικά στην υπονόμευση της ενότητας και των αγώνων των αγροτών.

Κι ο αγώνας που πρέπει να δώσει η αγροτιά επιβάλλεται να έχει δυναμισμό, μαζικότητα και διάρκεια, ώστε να υπάρξει σθεναρό εμπόδιο στην υλοποίηση των νέων αντιαγροτικών μέτρων και να επιτευχθεί η ανατροπή αυτής της πολιτικής. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί το βαμβάκι, όπου η κυβέρνηση ψήφισε και υλοποιεί έναν ακόμα χειρότερο κανονισμό. Εναν κανονισμό που θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα στους βαμβακοπαραγωγούς, καθώς η τιμή του προϊόντος θα πέσει ακόμα περισσότερο, ενώ το κόστος παραγωγής αυξήθηκε κι άλλο. Η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας το μόνο που κάνουν είναι παράλληλα με την υλοποίηση της αντιαγροτικής πολιτικής, να επιχειρούν με κάθε μέσο να εμπαίξουν κατάφωρα τους βαμβακοπαραγωγούς. Επιπρόσθετα, ενώ μιλούν τάχα για ανάπτυξη της γεωργίας, επιβάλλουν τον περιορισμό της βαμβακοκαλλιέργειας, χωρίς να λένε στους αγρότες τι άλλο επιτρέπεται να καλλιεργήσουν!

Εκτός των άλλων, το φιλοαγροτικό... προσωπείο της κυβέρνησης αποκαλύφτηκε για άλλη μια φορά μέσα στη βδομάδα που πέρασε με την ψήφιση ενός ακόμα αντιαγροτικού νόμου στη Βουλή. Του νόμου για τον ΕΛΓΑ, όπου το λεγόμενο Εθνικό Σύστημα Προστασίας της Αγροτικής Δραστηριότητας, έρχεται να χειροτερεύσει τις γεωργικές ασφαλίσεις. Πρόκειται για έναν ακόμα αντιδραστικό νόμο που επί της ουσίας ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση των ελληνικών γεωργικών ασφαλίσεων και την επιδότηση των κερδοσκοπικών συμφερόντων των ασφαλιστικών εταιριών. Οσο για τους αγρότες, επιβάλλονται ακόμα μεγαλύτερα «χαράτσια» για μικρότερη ασφαλιστική κάλυψη της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Κι αυτό θα γίνει πράξη, σε λίγους μήνες, από τις αρχές του 2002. Το παραπάνω αποκαλύπτει για άλλη μια φορά τη φιλοσοφία της ακολουθούμενη πολιτικής: Περισσότερα κέρδη για το κεφάλαιο, περισσότερη φτώχεια για τους αγρότες. Και η πολιτική αυτή μόνο με αγώνα μπορεί να χτυπηθεί.