Το παράδειγμα του Τουρισμού, από όποια πλευρά κι αν το πιάσει κανείς, είναι πολύ χαρακτηριστικό για το πραγματικό περιεχόμενο της περιβόητης «δίκαιης ανάπτυξης», από την οποία θα ωφεληθούν τάχα και το κεφάλαιο και οι εργαζόμενοι. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση, οι επιχειρηματικοί όμιλοι και όλα τα επιτελεία του συστήματος πανηγυρίζουν για τα «ρεκόρ» στις αφίξεις τουριστών, στους τζίρους και στα κέρδη του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον Τουρισμό, οι εργαζόμενοι του κλάδου δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας και οι διακοπές γίνονται ένα πανάκριβο εμπόρευμα, όλο και πιο δυσπρόσιτο για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες και τα νέα παιδιά.

Μπροστά στην πανελλαδική απεργία που πραγματοποίησαν την περασμένη Πέμπτη οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό - Τουρισμό, ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε μια σειρά από ρεπορτάζ και έρευνες, αναδεικνύοντας το εντεινόμενο ξεζούμισμά τους, πάνω στο οποίο χτίζεται η «διεθνής ανταγωνιστικότητα» του «τουριστικού προϊόντος».

Δίνοντας συνέχεια σε αυτήν την θεματολογία, παρουσιάζουμε σήμερα ορισμένα ενδεικτικά στοιχεία για τα τεράστια εμπόδια που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των εργαζομένων και του λαού, με την τεράστια ανεργία και το τσακισμένο εισόδημα από την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, προκειμένου να κάνει έστω και μια βδομάδα διακοπές, να πάει έστω και για μερικά μπάνια σε μια οργανωμένη παραλία. Στοιχεία που επιβεβαιώνουν ανάγλυφα ότι η ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την κάλυψη των εργατικών - λαϊκών αναγκών, αλλά αντίθετα προϋποθέτει την ένταση της εκμετάλλευσης, το ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στις τεράστιες δυνατότητες για κάλυψη αυτών των αναγκών και στην πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός.