Σε ένα νησί που αποτελεί μέρος της βιτρίνας για το ελληνικό τουριστικό προϊόν, θα περίμενε κανείς να είναι όλα προσεγμένα: Να υπάρχει υπερσύγχρονο νοσοκομείο, με υποδομή για να υποστηρίξει έκτακτες καταστάσεις, να μην υπάρχουν κτίρια που εκθέτουν τη σωματική ακεραιότητα των κατοίκων - θαμώνων τους, να έχει λιμάνι που να αντέχει σε πολύ μεγάλες πιέσεις και σε φυσικές καταστροφές. Κι όμως: Ο σεισμός στην Κω άφησε 2 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Από τους τραυματίες πολλοί μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία εκτός νησιού, ενώ το πλοίο δεν κατάφερε να δέσει στο λιμάνι το πρώτο βράδυ. Μέσα σε λίγα λεπτά αποκαλύφτηκε η γύμνια στην αντισεισμική προστασία και σε άλλες υποδομές. Εύλογα προκύπτουν τα ερωτήματα: Τελικά, αυτή η αλματώδης ανάπτυξη του τουρισμού, οι τζίροι εκατομμυρίων, τα ρεκόρ αφίξεων που σπάνε χρόνο με το χρόνο, τι αφήνουν στο λαό του νησιού που δοκίμασε το δυνατό σεισμό προχτές; Πόσο πιο υπέρογκα πρέπει να γίνουν τα κέρδη των καπιταλιστών, ώστε να υπάρχουν ασφαλείς υποδομές, να μην κινδυνεύει ο λαός από ακραία καιρικά φαινόμενα ή άλλες φυσικές καταστροφές; Ρητορικά τα ερωτήματα, αφού ο τεράστιος πλούτος που αφήνει ο τουρισμός καταλήγει στις τσέπες των «επενδυτών» και δεν πηγαίνει για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών. Για το λαό μένουν τα υπόλοιπα, και αυτό αποκαλύπτεται περίτρανα σε κρίσιμες στιγμές, όπως με τον προχτεσινό σεισμό.