Την ώρα που το έργο της «απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας» προχωράει σε όλους τους τομείς, η προαναγγελία για το νέο «τσεκούρι» που έρχεται στο «κοινωνικό τιμολόγιο» ρεύματος, αλλά και για το «μάρμαρο» που θα πληρώσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο λαός για τις ΥΚΩ, επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά ότι η «ενεργειακή φτώχεια» που μεγαλώνει για τις λαϊκές οικογένειες είναι η άλλη όψη της καπιταλιστικής ανάπτυξης στον κλάδο, των μεγάλων «ντιλς» και συμπράξεων των επιχειρηματικών ομίλων, μαζί βέβαια με το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον κλάδο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, σχεδόν βέβαιη πρέπει να θεωρείται η εισήγηση της ΡΑΕ για ακόμα πιο ψιλή «κρησάρα» των δικαιούχων του λεγόμενου «κοινωνικού τιμολογίου», με την εισαγωγή δύο επιπλέον νέων κατηγοριών στις ήδη δύο υπάρχουσες και την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων ένταξης σε αυτό, με τη σύνδεση με εισοδηματικά κριτήρια (στέγης και καταθέσεων), από την εφαρμογή των οποίων εκτιμάται ότι ο συνολικός αριθμός των δικαιούχων θα μειωθεί έως και κατά 100.000 άτομα! Ολα αυτά, μάλιστα, για ένα υποτυπώδες μέτρο πρόσβασης των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων σε στοιχειώδη (και ανεπαρκή τις περισσότερες φορές) κατανάλωση ρεύματος.

Η πρόταση της ΡΑΕ, όποια κι αν είναι η τελική μορφή της, κινείται με γνώμονα τη μείωση του συνολικού κόστους για τους επιχειρηματικούς ομίλους του κλάδου, τόσο της ΔΕΗ ΑΕ, όσο και των ανταγωνιστών της, ενώ «κουμπώνει» στα όσα έχουν συμφωνηθεί σχετικά με τη μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στην παραγωγή και στη λιανική αγορά.

Αυτό αφορούν και οι «ενστάσεις» της ΔΕΗ ΑΕ που, με σημείωμα της μέσα στη βδομάδα, αντέδρασε, επανέλαβε το «αυτονόητο» ότι ως ιδιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να κάνει «κοινωνική πολιτική» και «να επωμίζεται ευθύνες που ανήκουν στην πολιτεία», ζητώντας οι δικαιούχοι του «κοινωνικού τιμολογίου» να επιδοτούνται από το κράτος (π.χ. με κουπόνια) και να επιλέγουν τον προμηθευτή της αρεσκείας τους, ώστε η επιχείρηση να απαλλαγεί από τους «μη ελκυστικούς» αυτούς καταναλωτές που μέχρι σήμερα παραμένουν αποκλειστικά στη ΔΕΗ, και να σταματήσει να μπαίνει «ένα ακόμα εμπόδιο στο άνοιγμα της αγοράς, καθώς η Ενέργεια που καταναλώνεται για το ΚΟΤ είναι της τάξης του 5% - 6% της συνολικής».

Ταυτόχρονα, τα λαϊκά στρώματα θα κληθούν τα επόμενα χρόνια να πληρώσουν, είτε μέσω του προϋπολογισμού είτε μέσω των λογαριασμών του ρεύματος, για τις ΥΚΩ, ενώ δεδομένο πρέπει να θεωρείται και το «σαφάρι» που έχει προαναγγείλει η ΔΕΗ για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών, αλλά και την απαλλαγή από λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν να πληρώσουν.

Τα παραπάνω, μαζί με όσα έχουν μεσολαβήσει όλα αυτά τα χρόνια με την «εκτίναξη» του κόστους για τα λαϊκά νοικοκυριά, ξεσκεπάζουν τα παραμύθια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αλλά και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας γίνεται προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

Από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη για ρεύμα φτηνό σε όλα τα λαϊκά νοικοκυριά, για να μη γίνει καμία διακοπή σε λαϊκές οικογένειες, για ανακούφιση των ανέργων από τις οφειλές στη ΔΕΗ. Να δεθεί αυτός ο αγώνας με τη συνολική αμφισβήτηση των σχεδίων κυβέρνησης - κεφαλαίου για παραπέρα «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας. Με την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, για ρεύμα κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, που προϋποθέτει εργατική εξουσία και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.