Σήμερα Τετάρτη, στις 5 μ.μ., στο Νεκροταφείο Πετρούπολης, με πολιτική κηδεία θα κηδευτεί ο σ. Νίκος Πυκνής, που «έφυγε» προχτές Δευτέρα, σε ηλικία 91 ετών. Η οικογένειά του επιθυμεί αντί για στεφάνια να ενισχυθεί το ΚΚΕ οικονομικά.

Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει μεταξύ άλλων: «Ο σ. Νίκος ήταν ένας κομμουνιστής με εξαίρετο ήθος, με συμβολή στους αγώνες της εργατικής τάξης, ασυμβίβαστος στην ταξική πάλη, μέχρι το τέλος της ζωής του».

Ο Νίκος Πυκνής, γόνος λαϊκής οικογένειας, γεννήθηκε στην Καλλιμασιά της Χίου. Πήγε σχολείο στη Χίο και από πολύ μικρός συνέδεσε τη ζωή του με το κίνημα και το Κόμμα.

Παραμονές της Πρωτομαγιάς του '48, συλλαμβάνεται στον Πειραιά μαζί με άλλους δύο συντρόφους του ενώ μοίραζαν προκηρύξεις.

Εξορίζεται διαδοχικά σε Γυάρο και Μακρόνησο. Αποφυλακίζεται το 1951 και τρία χρόνια μετά ξανασυλλαμβάνεται και στέλνεται εξορία στον Αη Στράτη, όπου παραμένει μέχρι τη διάλυση του στρατοπέδου το 1962.

Αμέσως μετά βρίσκει δουλειά στον κλάδο του Μετάλλου σε διάφορες επιχειρήσεις στην περιοχή του Πειραιά και χωρίς να χάσει χρόνο αναλαμβάνει νέα καθήκοντα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Εκλέγεται στο ΔΣ της Μηχανουργικής Ενωσης Πειραιά. Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας τον συλλαμβάνουν και τον εξορίζουν στη Γυάρο μέχρι το 1970 που αποφυλακίζεται.

Τάσσεται υπέρμαχος των Αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ του 1968, κόντρα στη φραξιονιστική ομάδα που επιδίωκε τη διάλυση του Κόμματος, μάχη που έδωσε και στην εξορία. Μετά τη δικτατορία διετέλεσε στο Γραφείο Μετάλλου της ΕΣΑΚ και στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΣΑΚ. Την περίοδο 1983-1989 ήταν εκλεγμένος στο ΔΣ της ΠΟΕΜ.

Την περίοδο της κρίσης στο Κόμμα, στάθηκε ακλόνητος υπερασπιστής της συνέχισης της ύπαρξης και της μαρξιστικής - λενινιστικής φυσιογνωμίας του Κόμματος, αταλάντευτος στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού.

Μέχρι το τέλος της ζωής του δεν έπαψε ποτέ να είναι παρών σε κάθε μάχη που έδινε το Κόμμα, συμβάλλοντας με τη δράση του, τη σκέψη του, πάντα με το κουπόνι και τον «Ριζοσπάστη» στο χέρι.