Οι σοβαρές και ολοένα ενισχυόμενες αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων, την ίδια στιγμή που μιλούν περί «οικονομικής συνεργασίας» αναδείχτηκαν κατά την διάρκεια του συνεδρίου που διοργάνωσε ο «Εconomist» που πραγματοποιήθηκε 9 - 10 Οκτώβρη στην Αθήνα με τίτλο «Δημιουργώντας γέφυρες από την Ανατολή στη Δύση». Την ίδια στιγμή, η «γεωστρατηγική» θέση της Ελλάδας, η συμμετοχή της στην ΕΕ και οι επιδιώξεις της αστικής τάξης, την καθιστούν αντικειμενικά μέρος αυτής της «συνεργασίας» και των αντιθέσεων, γεγονός που φάνηκε ιδιαίτερα μέσα από τις ομιλίες των συμμετασχόντων τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου, η οποία ήταν περισσότερο αφιερωμένη σε ζητήματα Ενέργειας. Ηταν χαρακτηριστική η τοποθέτηση του στελέχους του «Economist» Τζ. Αντριους, o οποίος ξεκίνησε τις εργασίες του συνεδρίου με τη διαπίστωση πως «το κέντρο βαρύτητας της διεθνούς οικονομίας κινείται από τη Δύση προς την Ανατολή», σημειώνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη ανεύρεσης του «νοήματος» αυτής της αλλαγής «για να έχουμε μία επιτυχημένη έκβαση».

Η «επιτυχημένη έκβαση», σύμφωνα με τις τοποθετήσεις των Κινέζων αξιωματούχων που παρευρέθηκαν, βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την «βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου που αφορά το διεθνές εμπόριο» όπως σημείωσε ο Τζ. Λιου πρόεδρος του κινεζικού ιδρύματος «Γραφείο Διεθνούς Εμπορίου για το Δρόμο του Μεταξιού» (SRCIC). Η επισήμανση αυτή αφορά βεβαίως τις χρόνιες διενέξεις σε επίπεδο Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου μεταξύ Κίνας, ΕΕ, ΗΠΑ αλλά και άλλων εμπλεκόμενων ιμπεριαλιστικών κέντρων κι έχουν να κάνουν με πλειάδα ζητημάτων. Οι «παράνομες», σύμφωνα με την ΕΕ, κρατικές επιδοτήσεις που παρέχει το κινεζικό κράτος στις κινεζικές επιχειρήσεις ή οι πολιτικές ντάμπιγκ που εφαρμόζει το Πεκίνο για τη διατήρηση ανταγωνιστικών τιμών των δικών του προϊόντων έναντι ανταγωνιστικών μονοπωλιακών ομίλων, όπως ο χάλυβας ή τα φωτοβολταϊκά πάνελς, προϊόντα υψηλής τεχνολογίας (σύγχρονοι συσσωρευτές Ενέργειας) κ.ά. αποτελούν αντικείμενα χρόνιας διαμάχης.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η Κίνα ενισχύει σταθερά και με πολύ ισχυρή δανειακή χρηματοδότηση τις κινεζικές επιχειρήσεις, πρακτική που όπως σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου βρίσκεται σε άμεση σχέση με την υλοποίηση του σχεδίου «Μια Ζώνη - Ενας Δρόμος» και των απαιτούμενων υποδομών μεταφορών. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σχετικό ποσό, όπως ανέφερε ο Ντ. Κιανγκ, πρόεδρος του κινεζικού επενδυτικού «fund» «Adamas Asset Management», βρίσκεται σήμερα στο ύψος των 20 τρισ. δολαρίων, όταν, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο ομιλητή, οι εμπορικές τράπεζες παγκοσμίως έχουν τις μισές από αυτές τις δυνατότητες. Ετσι, συνέχισε, λόγω και του πολύ χαμηλού επιτοκίου στην Κίνα, η κυβέρνηση ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να αναζητήσουν επενδυτικά projects εκτός της χώρας και χαρακτήρισε «λογική» τη δημιουργία ενός τρίτου «παγκόσμιου οικονομικού πόλου» μετά τη δυτική Ευρώπη και την Αμερική, «με βάση την περιοχή στην οποία εδράζεται η πρωτοβουλία "Μια Ζώνη - Ενας Δρόμος"».

Συνολικά, οι επενδύσεις υποδομών σε ολόκληρη την περιοχή αναφοράς του κινεζικού σχεδίου έφτασαν το 1 τρισ. δολάρια το 2016, σύμφωνα με τον Ζ. Καριέ, επίσης στέλεχος του SRCIC που επανέλαβε την πρόσκληση του Προέδρου της Κίνας προς όλες τις χώρες που επιθυμούν, να γίνουν μέλη στην Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομών (AIIB) ώστε να συμμετάσχουν σε αντίστοιχα επενδυτικά προγράμματα. Την ίδια στιγμή, η Κίνα έχει εισέλθει και στο μετοχικό κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (EBRD), ενώ όπως σημείωσε ο Μπ. Μάρκοβιτς «η περιοχή στην οποία δραστηριοποιείται η τράπεζα επικαλύπτεται κατά 60% με την περιοχή της πρωτοβουλίας Μια Ζώνη - Ενας Δρόμος». Ειδικά για το ζήτημα της ανάπτυξης των υποδομών στην ΕΕ, ο ίδιος υπογράμμισε ότι σήμερα «υπάρχει χρηματοδοτικό κενό επενδύσεων σε υποδομή 75 δισ. ετησίως».

Στους «φραγμούς» που εμποδίζουν την ανάπτυξη του εμπορίου μεταξύ ΕΕ, Ευρασίας, Κίνας αναφέρθηκε ο O. Ντουνάεβ, εκπρόσωπος της Ρωσικής Ενωσης Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών (RSPP). Οπως είπε, σήμερα υπάρχουν προοπτικές για την ανάπτυξη των διεθνών εφοδιαστικών αλυσίδων αλλά και περιορισμοί που αν καταργηθούν θα οδηγήσουν «σε μεγάλη μείωση του κόστους για τις επιχειρήσεις».

Τους ανταγωνισμούς που αποτελούν την «άλλη όψη» των συνεργασιών των ιμπεριαλιστών υπενθύμισε η ομιλία του Βλ. Τσιζόφ, μόνιμου αντιπροσώπου της Ρωσίας στην ΕΕ, ο οποίος χαρακτήρισε λανθασμένη τη λογική που προσεγγίζει η ΕΕ τη Ρωσία και υπογράμμισε ότι «προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία οι συνεχείς προσπάθειες στο ΝΑΤΟ για τη δημιουργία στρατιωτικής παρουσίας και υποδομής στις περιοχές που συνορεύουν με τη Ρωσία», όπως επίσης και «η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού σκέλους της παγκόσμιας πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ». Τόνισε επίσης ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να επιδείξει «στρατηγική υπομονή» και να περιμένει μέχρις ότου η Ευρωπαϊκή Ενωση «καταλάβει ότι για λόγους ιστορικούς, οικονομικούς, πολιτισμικούς και πολιτιστικούς, η Ρωσία και η Ευρώπη έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον»...

Το στέλεχος της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, K. Μ. Byrnes, αναφερόμενη στα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, εξέφρασε την... «κατανόηση της σημασίας της Ρωσίας ως προμηθευτή Ενέργειας της Ευρώπης», σημειώνοντας παράλληλα την ανάγκη «εισαγωγής περισσότερου ανταγωνισμού», ο οποίος «θα μειώσει την ισχύ των μονοπωλίων και θα λειτουργήσει ως εργαλείο συνεργασίας», επαναλαμβάνοντας δηλαδή τις προθέσεις των ΗΠΑ - που περνάνε και μέσα από τα σχέδια κατασκευής αγωγών τα οποία περιορίζουν τις δυνατότητες εισαγωγής της Ρωσίας και ταυτόχρονα ενισχύουν τις αμερικανικές εξαγωγές LNG ή την εξαγωγή φυσικού αερίου από χώρες επιρροής τους όπως το Αζερμπαϊτζάν - να μειώσουν την επιρροή της Ρωσίας στον τομέα αυτό.

Χαρακτηριστική και η ομιλία του P. Scaroni, αναπληρωτή προέδρου του «Rothschild Group» και πρώην διευθύνοντος συμβούλου του ιταλικού ενεργειακού μονοπωλίου της ENI. Αφού σημείωσε τη γενικότερη σημασία της ανατολικής Μεσογείου στην ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια δεν δίστασε να χαρακτηρίσει το εισαγόμενο από τις ΗΠΑ υγροποιημένο φυσικό αέριο «ακριβό» σε σχέση με το ρωσικής προέλευσης, που κυρίως χρησιμοποιεί σήμερα η Ευρώπη.

Τέλος, στην ενίσχυση της συνεργασίας της Ρωσίας με την Κίνα στάθηκε στην ομιλία του ο K. Simonov, γενικός διευθυντής του ρωσικού επενδυτικού ταμείου «NESF», χαρακτηρίζοντας την Κίνα «εναλλακτικό καταναλωτή» ρωσικής Ενέργειας σε σχέση με την ΕΕ. Αναφέρθηκε ακόμη στους νέους αγωγούς και υποδομές μεταφοράς φυσικού αερίου που κατασκευάζει η Ρωσία, τόσο προς την Ευρώπη όσο και προς την Κίνα και υπογράμμισε την «υπεροχή» του ρωσικού φυσικού αερίου εξαιτίας της χαμηλότερης τιμής του σε σχέση με το LNG. Πρόσθεσε επίσης σχετικά με τα επίπεδα κατανάλωσης πετρελαίου ότι ενώ στην Ευρώπη μειώνεται, την ίδια στιγμή στην Κίνα αυξάνεται, γεγονός που όπως είπε, αναβαθμίζει τη σημασία της Ρωσίας ως παραγωγού και προμηθευτή ενός ακόμη σημαντικού ενεργειακού προϊόντος.