Στο παρακάτω απόσπασμα των συμπερασμάτων, ο συγγραφέας επιχειρεί να ασκήσει πολεμική για το περιεχόμενο της κομμουνιστικής εκπαίδευσης στα σοβιετικά σχολεία και κάνει λόγο για διαστρεβλώσεις. Ωστόσο, η προσεκτική μελέτη του και η αντικειμενικότητά του τον αναγκάζουν να παραδεχτεί ότι τα Σοβιετικά παιδιά διδάσκονται την αλήθεια, δεν διαστρεβλώνονται ιστορικά γεγονότα, ούτε ούτε λογοτεχνικά κείμενα, αλλά... γίνεται «δόλια ερμηνεία τους»:

«Αυτό που διαχωρίζει το σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα από αυτά της Δυτικής Ευρώπης πιο ξεκάθαρα, δεν είναι το πρόγραμμα σπουδών ή οι απαιτήσεις από τους μαθητές, αλλά ο προσανατολισμός των σχολείων στην προώθηση του κομμουνιστικού σκοπού. Ο επιτακτικός σκοπός της σοβιετικής εκπαίδευσης είναι η προώθηση των κομμουνιστικών θεωριών και του κομμουνιστικού συστήματος γενικά. Δεν υπολογίζεται η ανάπτυξη ενός ατόμου ως ατόμου χωρίς αναφορά στη συμβολή του στην προαγωγή του κομμουνισμού.

Οι ανθρωπιστικές σπουδές - λογοτεχνία, ιστορία, φιλοσοφία, τέχνη και θεολογία - είναι παραδοσιακά οι περιοχές της ανθρώπινης γνώσης που πιο προσεκτικά διατηρούν και μεταδίδουν τις αξίες και ιδέες που σημαδεύουν τους ανθρώπους σαν πραγματικές και ιδιαίτερες ανθρώπινες προσωπικότητες και οι οποίες επιβεβαιώνουν πολύ καλύτερα από κάθε άλλη περιοχή γνώσης την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Οι ανθρωπιστικές σπουδές βεβαιώνουν πάλι πνευματικές αρετές του ανθρώπου που είναι απαράβατες και οι οποίες, πιο συγκεκριμένα, δεν είναι αντικείμενο του νόμου της κοινωνίας που ζει. Είναι αυτή η τελευταία λειτουργία των ανθρωπιστικών σπουδών που έχει οδηγήσει πολλούς ανθρώπους, ιδιαίτερα Αμερικανούς, να πιστεύουν ότι το Σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα καταστέλλει τις ανθρωπιστικές σπουδές. Στην πραγματικότητα, καταστέλλει τη μελέτη της θεολογίας προκειμένου να εγκαθιδρύσει ένα φιλοπόλεμο αθεϊσμό και περιορίζει τη φιλοσοφική έρευνα ευρέως στο μαρξιστικό - λενινιστικό σκελετό έρευνας. Αλλά, όπως έχουμε δει, το σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα, μακριά από την καταστολή της λογοτεχνίας και της ιστορίας, στην πραγματικότητα επικεντρώνεται σε αυτά και τα μετατρέπει σε πλεονέκτημα του κομμουνισμού.

Στους Σοβιετικούς μαθητές παρέχεται λεπτομερής γνώση της λογοτεχνίας της χώρας τους ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν ότι μερικά από τα καλύτερα μυαλά του παρελθόντος έχουν προβλέψει ότι οι στερήσεις και υποδουλώσεις των εργατικών τάξεων τον 18ο και 19ο αιώνα οφείλονταν, αρχικά, στα κακά του φεουδαρχικού συστήματος και μετέπειτα του καπιταλιστικού, κι ότι μόνο με την ανάπτυξη του κομμουνισμού καταφέρνει η εργατική τάξη να επιτύχει την αξιοπρέπεια και να ζήσει μια τίμια ζωή. Διαβάζοντας επιλεγμένα κείμενα από αυτούς τους προσοβιετικούς συγγραφείς, οι Σοβιετικοί μαθητές όχι μόνο βλέπουν τις προεπαναστατικές δυστυχίες του ρωσικού λαού, αλλά επιπλέον, καθώς η ευφάνταστη λογοτεχνία επικαλείται κυρίως τα συναισθήματα, τις νιώθουν εξίσου, όπως ακριβώς διαβάζοντας σοβιετική λογοτεχνία μπορούν να δουν και να νιώσουν τα μεγαλεία του κομμουνισμού. Με αυτόν τον τρόπο, μια λεπτομερής γνώση της ρωσικής λογοτεχνίας μπορεί να διαπεράσει την επιθυμία ενός μαθητή, έτσι ώστε, συναισθηματικά και ορθολογικά, να πειστεί για την υπεροχή του κομμουνιστικού συστήματος.

Με παρόμοιο τρόπο, οι Σοβιετικοί μαθητές δέχονται μια εξονυχιστική γνώση της ιστορίας του Δυτικού πολιτισμού, επειδή με αυτόν τον τρόπο μπορούν να πιστέψουν ότι το δουλοκτητικό σύστημα των αρχαίων πολιτισμών, το φεουδαρχικό σύστημα του Μεσαίωνα και το καπιταλιστικό σύστημα του 18ου και 19ου αιώνα ήταν κυρίως ατελή κυβερνητικά και οικονομικά συστήματα που οδηγούν στην εγκαθίδρυση ενός κυρίαρχου και νομοτελειακού κομμουνιστικού συστήματος. Αυτή η λεπτομερής και προσεκτικά παρουσιασμένη όψη της ιστορίας παρέχει στους Σοβιετικούς μαθητές μια ιστορική προοπτική τόσο ξεκάθαρη και πειστική έτσι ώστε να νιώθουν το νόημα του προορισμού του θριάμβου του κομμουνισμού, που είναι ακριβώς το αποτέλεσμα που προτίθεται να προάγει η σοβιετική εκπαίδευση.

Τα σοβιετικά βιβλία στη λογοτεχνία και την ιστορία είναι έτσι προσεκτικά σχεδιασμένα να παρέχουν στους μαθητές μια αφθονία λογοτεχνικών εμπειριών και ιστορικών αποδείξεων που θα τους πείσουν για την υπεροχή και τον προορισμό του κομμουνισμού. Στα λογοτεχνικά βιβλία αυτός ο σκοπός συνήθως οδηγεί σε μια διαστρέβλωση των ιδεών και στάσεων διάσημων Ρώσων συγγραφέων του 18ου και 19ου αιώνα, όχι κυρίως μέσω αλλοίωσης των έργων τους, αλλά με προσεκτική επιλογή αυτών και σε μεγαλύτερες τάξεις, με διαστρέβλωση της λογοτεχνικής ιστορίας. Στα βιβλία λογοτεχνίας αυτός ο σκοπός οδηγεί σε σοβαρή διαστρέβλωση των γεγονότων του παρελθόντος, πάλι όχι τόσο με μια σκόπιμη αλλαγή των ιστορικών γεγονότων αλλά με προσεκτική επιλογή και δόλια ερμηνεία τους. Παρ' όλα αυτά, οι Σοβιετικοί μαθητές, όπως έχουμε δει, λαμβάνουν μια λεπτομερή γνώση της λογοτεχνικής ιστορίας της χώρας τους, την υπόθεση ότι όσο πιο σταθερή είναι η γνώση αυτών των αντικειμένων, τόσο πιο ισχυρή θα είναι η πεποίθησή τους για την υπεροχή και τον σταδιακό παγκόσμιο θρίαμβο του κομμουνισμού.

Ούτε είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η σοβιετική εκπαίδευση δίνει ιδιαίτερη έμφαση στις ξένες γλώσσες. Ισως καμία χώρα δεν είναι πιο συνειδητοποιημένη από τη Σοβιετική Ενωση για την τεράστια πολιτική και προπαγανδιστική αξία των ξένων γλωσσών. Οι εκπαιδευτικές αρχές των σοβιετικών σχολείων γνωρίζουν πλήρως ότι ανάμεσα στα καλύτερα "όπλα" για να νικήσουν την αντικομμουνιστική αντίσταση είναι ένας μεγάλος αριθμός των ίδιων τους των ανθρώπων που μπορούν να διαβάσουν λογοτεχνία και να γράψουν και να μιλήσουν τη γλώσσα των αντιπάλων ή πιθανών συμμάχων τους. Η Σοβιετική κυβέρνηση γνωρίζει ότι αυτές οι χώρες δεν πρόκειται να πειστούν για τα πλεονεκτήματα του κομμουνισμού, εάν τα επιχειρήματα, που τυπώνονται ή λέγονται, παρουσιάζονται σε μια άγνωστη γλώσσα. Δέκα εκατομμύρια Ρώσοι δεν μαθαίνουν αγγλικά επειδή αγαπούν την Αμερική.

Παρομοίως, ο λόγος που η σοβιετική εκπαίδευση προσδίδει τόση σημασία στη γεωγραφία είναι αρκετά σαφής. Σε πρώτο στάδιο, σημαντικό ποσοστό της αποτελεσματικότητας της γνώσης ενός μαθητή για την ιστορία, τα οικονομικά, την πολιτική επιστήμη και τα τρέχοντα γεγονότα εξαρτάται από τη γνώση γεωγραφίας που κατέχει. Δευτερευόντως είναι καλό για όλους τους πολίτες μιας κομμουνιστικής χώρας να έχουν μια λεπτομερή γνώση των περιοχών που έχει κατακτήσει ο κομμουνισμός και ποιες πρόκειται να κατακτηθούν. Η πρόσφατη έμφαση στην οικονομική γεωγραφία στις τελευταίες τάξεις κυρίως λειτουργεί καλύτερα από οτιδήποτε άλλο στο να αποδείξει στους Σοβιετικούς μαθητές την οικονομική υπεροχή του κομμουνιστικού συστήματος».