Οι γέφυρες χτίζονται για να ενώνουν. Οχθες, ανθρώπους, λαούς, πολιτισμούς. Χτίζονται για να βοηθούν τη ζωή να βρίσκει το δρόμο της. Πέρα από τα εμπόδια. Πάνω από τα ποτάμια. Επειδή, από μόνες του είναι «ζωή», δε θα μπορούσαν να γλιτώσουν από τους φονιάδες του ΝΑΤΟ.

Οι βομβαρδισμοί τους αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο στο δράμα «Γιουγκοσλαβία», που βιώσαμε πριν περίπου ένα χρόνο. Η καταστροφή τους έδωσε καίριο πλήγμα στην υποδομή της χώρας. Διέκοψε συγκοινωνίες, επικοινωνίες και μεταφορές αγαθών.

Ο «Ρ» ολοκληρώνει σήμερα την παρουσίαση της «Λευκής Βίβλου» της Γιουγκοσλαβίας. Ενός δίτομου έργου, που συνέταξαν οι γιουγκοσλαβικές αρχές και περιέχει όλα τα εγκλήματα, που διέπραξαν οι ΝΑΤΟικοί, βομβαρδίζοντας τη γειτονική χώρα. Τα συγκλονιστικά στοιχεία της «Βίβλου», όπως και άλλα που έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τον πραγματικό, απάνθρωπο και ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της περσινής επέμβασης.

Οπως, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων που συνέβαλαν στο έγκλημα. Για τις ευθύνες και της ελληνικής κυβέρνησης. Γιατί, μπορεί τώρα το επιτελείο του Σημίτη να επαίρεται για το «σταθεροποιητικό» και «ειρηνευτικό» ρόλο που έπαιξε. Ομως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Η ελληνική κυβέρνηση παραχώρησε λιμάνια και δρόμους, τουαλέτες, γην και ύδωρ, στα ΝΑΤΟικά τάγματα θανάτου, ώστε αυτά να διεκπεραιωθούν στη Γιουγκοσλαβία. Εθεσε πολεμικά πλοία και Ελληνες κληρωτούς, υπό τις διαταγές του αρχιφονιά Κλαρκ στην Αδριατική. Υπέγραψε όποιο χαρτί τους πρότεινε το ΝΑΤΟ, για να «νομιμοποιηθούν» οι βομβαρδισμοί. Ο,τι και να λένε τώρα, έβαψαν τα χέρια τους στο αίμα Γιουγκοσλάβων, Αλβανών και Τσιγγάνων.

Οι γέφυρες, το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο της Γιουγκοσλαβίας και η καταστροφή τους θα αποτελέσουν το τελευταίο κεφάλαιο του αφιερώματός μας. Το κόστος ανακατασκευής τους ανυπολόγιστο. Και δεν αφορά μόνον τη Γιουγκοσλαβία. Οι γέφυρες που γκρεμίστηκαν στο Δούναβη εμποδίζουν συνολικά τις διεθνείς μεταφορές, που γίνονταν μέσω του ποταμού. Η διακοπή τους βαραίνει όλες τις χώρες, που τον χρησιμοποιούσαν όσο ήταν πλεύσιμος.

Πέρα από το κόστος των υλικών, υπάρχει το ακόμα μεγαλύτερο των ανθρώπινων απωλειών. Εκατοντάδες Σέρβοι ανέβαιναν τα βράδια στις γέφυρές τους, για να αποτελέσουν την ανθρώπινη ασπίδα τους. Εκαναν το λάθος να θεωρούν τους ΝΑΤΟικούς, ανθρώπους. Λάθος, καθώς οι «νέοι ανθρωπιστές», οι «δημοκράτες της Αριστεράς» δε δίστασαν να βομβαρδίσουν γέφυρες, ενώ τις διέσχιζαν άμαχοι. Ακόμα και μέλη του Ερυθρού Σταυρού. Από τη «Λευκή Βίβλο», αντλούμε τα ακόλουθα:

Στις 29 Απρίλη, περίπου στις 2.30 π.μ., οι ΝΑΤΟικοί χτύπησαν και κατέστρεψαν μεγάλο τμήμα της γέφυρας Οστρούζνιτσα, στον ποταμό Σάβα, στο Βελιγράδι. Εκείνη την ώρα, τη γέφυρα διέσχιζε πολιτικό όχημα. Ο συνοδηγός σκοτώθηκε. Ο οδηγός τραυματίστηκε.

Στις 30 Απρίλη, βομβαρδίζεται και καταστρέφεται η γέφυρα στον ποταμό Δυτικό Μοράβα, κοντά στο Τρστένικ. Μια γυναίκα διέσχιζε με ποδήλατο τη γέφυρα. Το πτώμα βρέθηκε μισοαποτεφρωμένο.

Την 1η Μάη, στις 1.40 μ.μ., βομβαρδίζεται η γέφυρα πάνω από το ποταμό Λαμπ, κοντά στο χωριό Λούζανι, στην Πρίστινα. Ενα λεωφορείο με επιβάτες κύρια γυναίκες και παιδιά διασχίζει εκείνην την ώρα το «στόχο». Νεκροί 39, 13 σοβαρά τραυματισμένοι. Διαμελισμένα πτώματα, μισοαποτεφρωμένα, διασκορπισμένα σε μεγάλη ακτίνα από τον τόπο της έκρηξης.

Στις 3 Μάη, ο επαρχιακός δρόμος Πετς - Κούλα - Ρόζαγιε βομβαρδίζεται με τρία βλήματα και βόμβες διασποράς. Οι ΝΑΤΟικοί χτυπούν ένα λεωφορείο. Νεκροί 17, τραυματίες 44.

Στις 8 Μάη, καταστρέφεται τμήμα της γέφυρας πάνω από τον ποταμό Νισάβα, κοντά στο χωριό Μιγιάτοβιτς. Εκείνη την ώρα, τη γέφυρα διασχίζει όχημα του Ρουμανικού Ερυθρού Σταυρού. Οι τρεις επιβάτες του τραυματίζονται. Το όχημα φέρει τα διακριτικά του Οργανισμού στην οροφή και τα καπό του.

Στις 18 Μάη, βομβαρδίζεται η γέφυρα στον ποταμό Γιούζνα Μοράβα, στο χωριό Βλαντιτσίν Χαν. Ενας άνδρας ετοιμαζόταν να διασχίσει τη γέφυρα. Νεκρός.

Στις 21 Μάη, βομβαρδίζεται η γέφυρα του ποταμού Γιασένιτσα, στην περιοχή Βελίκα Πλάνα. Ενας ηλικιωμένος, που δούλευε σε διπλανό χωράφι, τραυματίζεται σοβαρά.

Στις 27 Μάη, βομβαρδίζεται η γέφυρα Λεκαβίτσκι, στον ποταμό Γιαμπλάνιτσα. Δυο γυναίκες βρίσκονταν κοντά. Νεκρές.

Στις 30 Μάη, στις 4.30 μ.μ., αεροσκάφη χτυπούν το δρόμο Πρίζρεν - Μπρεζοβίτσα, ενώ μια ομάδα δημοσιογράφων οδηγούμενη από το φιλόσοφο και συγγραφέα Ντάνιελ Σίφερ ταξίδευε στο δρόμο. Την ομάδα αποτελούσαν δυο γυναίκες δημοσιογράφοι από τη Βρετανία, πέντε Πορτογάλοι δημοσιογράφοι και δύο οδηγοί. Ενας οδηγός σκοτώθηκε. Ο Σίφερ και μια Βρετανή δημοσιογράφος τραυματίστηκαν.

Φυσικά, το ΝΑΤΟ δεν παρέλειψε να βομβαρδίσει και αυτοκινητοδρόμους, σιδηροδρομικούς σταθμούς, σιδηροτροχιές και κτίρια, όπου στεγάζονταν υπηρεσίες συγκοινωνιών και επικοινωνιών. Ενδεικτικές περιπτώσεις: Ο βομβαρδισμός του Κεντρικού Ταχυδρομείου στην Πρίστινα, στις 7 Απρίλη. Ο βομβαρδισμός του αεροδρομίου της Πρίστινα, το βράδυ της 11ης προς 12η Απρίλη. Ο βομβαρδισμός του σταθμού λεωφορείων της ίδιας πόλης στις 13 Απρίλη. Ο βομβαρδισμός του ταχυδρομείου στο Ούζιτσε, στις 22 Απρίλη και στις 9 Μάη.