Κόντρα στην επιδίωξη της κυβέρνησης να ψηφιστούν τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου χωρίς να «κουνηθεί φύλλο», τα συλλαλητήρια που οργανώθηκαν χτες το απόγευμα από το ΠΑΜΕ, από τα ταξικά συνδικάτα, βροντοφώναξαν πως οι εργαζόμενοι «την οργάνωσή τους και την απεργία δεν την παραδίδουν στην εργοδοσία».
Σε συνέχεια όλου του πολύμορφου αγωνιστικού προγράμματος που ξεδιπλώθηκε την προηγούμενη βδομάδα, της απεργίας και των συγκεντρώσεων που έγιναν την περασμένη Παρασκευή, με αποφάσεις Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Συνδικάτων, οι χτεσινές μαχητικές συγκεντρώσεις θα παραδώσουν τις επόμενες μέρες τη σκυτάλη στις νέες κινητοποιήσεις για να ακυρωθούν τα αντεργατικά μέτρα στην πράξη, στις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών, στην πάλη για να υπογραφούν κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις, για να μην αμείβεται κανένας εργαζόμενος με μισθό κάτω από τα 751 ευρώ.
Στην Αθήνα, σε μια ακόμα μαζική κινητοποίηση, χιλιάδες εργαζομένων και λαού ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ και γέμισαν την Ομόνοια, διαδήλωσαν έως τη Βουλή ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που χτυπάει το απεργιακό δικαίωμα, επεκτείνει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ενισχύει τη φοροληστεία.
Η πορεία έφτασε έξω από τη Βουλή την ώρα της ψηφοφορίας του πολυνομοσχεδίου, όπου τα συνθήματα δυνάμωσαν: «Κάτω τα χέρια από την απεργία, χέρι δεν θα βάλετε στα σωματεία», «Σήμερα σου δίνουν μέρισμα κι αύριο σου παίρνουν το διαμέρισμα», «Είσαστε τσιράκια των τραπεζιτών, που αρπάζουνε τα σπίτια των εργατών».
Παρά το γνωστό σκηνικό «επεισοδίων» που επιχείρησαν να στήσουν έξω από τη Βουλή ολιγομελείς ομάδες, η κινητοποίηση συνεχίστηκε κανονικά καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας στη Βουλή και ολοκληρώθηκε με τους διαδηλωτές να περνούν μπροστά της με τα πανό και τα συνθήματά τους.
«Το προηγούμενο διάστημα πραγματοποιήθηκαν Γενικές Συνελεύσεις σε εκατοντάδες χώρους δουλειάς, συσκέψεις σωματείων, περιοδείες και συζητήσεις, όπου σε συντριπτική πλειοψηφία οι εργαζόμενοι απέρριψαν τα νέα μέτρα, την προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει χέρι στα συνδικάτα και την απεργία», είπε ο Γ. Στεφανάκης και συμπλήρωσε: «Αυτή η κατακραυγή που πήρε μαζικές διαστάσεις, φαίνεται ενόχλησε πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ και τους εντολοδόχους του. Γι' αυτό και ξέρασαν όλο το μίσος που έχουν για την εργατική τάξη. Γι' αυτό και έφτασαν στο σημείο από τη μία να τους πιάνει ο πόνος για τη δήθεν μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στις συνελεύσεις και από την άλλη να διατηρούν τις Ενώσεις Προσώπων, όπου τα αφεντικά με το 15% πετσοκόβουν μισθούς και δικαιώματα».
Με το βλέμμα στραμμένο στους αγώνες του επόμενου διαστήματος, μετέφερε το κάλεσμα των Συνδικάτων, των Ομοσπονδιών, των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ «σε κάθε εργάτη και εργάτρια, σε κάθε άνεργο, σε κάθε νέο, σε όλους όσοι σήμερα βλέπουν τη ζωή τους να αλλάζει συνεχώς προς το χειρότερο, σε κάθε άνθρωπο που κατανοεί ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, σε όποιον δεν θέλει να είναι αυτό το μέλλον μας». Απευθυνόμενος σε όλους τους παραπάνω, είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Να βάλουμε πλώρη για να αλλάξουν αποφασιστικά οι συσχετισμοί δυνάμεων μέσα στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, κύρια όσον αφορά τη γραμμή και το περιεχόμενο που θα ακολουθούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλα τα επίπεδα. Για να διεκδικήσουμε την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, την επαναφορά της υποχρεωτικότητας των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων και την υπογραφή τους με αυξήσεις σε μισθούς, την κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων, να μην πάει κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, να βάλουμε τέλος στο σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων και νόμων».
Σε συνέχεια της αντίστοιχης παρέμβασης στην κινητοποίηση της περασμένης Πέμπτης στο υπουργείο Οικονομικών, από την εξέδρα της κινητοποίησης τραγούδησαν γνωστούς σκοπούς, δανεισμένους από τον ελληνικό κινηματογράφο, προσαρμόζοντας τους στίχους στην περίσταση, ώστε να αφιερωθούν στους «πρωταγωνιστές» της επίθεσης στα δικαιώματα και τη ζωή του λαού: Στην κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς Εργασίας και Οικονομικών, στους βουλευτές της ΝΔ που επιχαίρουν για το πλήγμα στο απεργιακό δικαίωμα, για τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τη μεγαλοεργοδοσία, κατά παραγγελία της οποίας κόβονται και ράβονται τα μέτρα.