Προκειμένου να κόψουν λοξοκοιτάγματα προς άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, οι συντάκτες της Στρατηγικής χαρακτηρίζουν εξίσου σημαντικό να γίνει κατανοητό απ' όλους στα Δυτικά Βαλκάνια ότι «η ένταξη στην ΕΕ είναι μια επιλογή. Χρειάζεται πολιτική και κοινωνική συναίνεση και υποστήριξη των καρδιών και των μυαλών των ανθρώπων. Δεν μπορεί να υπάρχει αμφιβολία από τους ηγέτες σχετικά με το πού ανήκουν τα Δυτικά Βαλκάνια και την κατεύθυνση στην οποία κινούνται».

Σε ευθεία σύνδεση με τα παραπάνω, αλλά και με μεγάλο ενδιαφέρον για την ντόπια αστική τάξη και το ρόλο κόμβου που θέλει να παίξει στην περιοχή, είναι το κεφάλαιο της Στρατηγικής που βάζει ως στόχο την «Αύξηση συνδεσιμότητας» των Δυτικών Βαλκανίων, όπως αυτή κουμπώνει στα σχέδια μονοπωλίων της ΕΕ και των ΗΠΑ για το πέρασμα δικτύων, αγωγών, διαύλων της Ενέργειας και της Διαμετακόμισης από την περιοχή:

«Η ενίσχυση της σύνδεσης στο εσωτερικό των Δυτικών Βαλκανίων αποτελεί στρατηγικό ενδιαφέρον και για τις δύο πλευρές (σ.σ.: Δυτ. Βαλκάνια και ΕΕ). Η αύξηση των συνδέσεων στον τομέα των Μεταφορών και της Ενέργειας θα επιτρέψει την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, την οικονομική ανάπτυξη και την ασφάλεια του εφοδιασμού και ταυτόχρονα αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την οικονομική ολοκλήρωση στα Δυτικά Βαλκάνια».

Επίσης: «Τα Δυτικά Βαλκάνια περιβάλλονται γεωγραφικά από τα κράτη - μέλη της ΕΕ και αποτελεί πολιτική προτεραιότητα να συνδεθούν οι υποδομές μεταξύ της ΕΕ και των Δυτικών Βαλκανίων και να επιταχυνθεί η ανάπτυξη διασυνδεδεμένων διευρωπαϊκών δικτύων στους τομείς των Μεταφορών, της Ενέργειας και των ψηφιακών υπηρεσιών».

Γίνεται, δε, λόγος και για «μια πραγματική ένωση μεταφορών με τα Δυτικά Βαλκάνια»: «Οι συμφωνίες για τους διαδρόμους μεταφορών προτεραιότητας μεταξύ της ΕΕ και των Δυτικών Βαλκανίων στο πλαίσιο του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ. Αυτά πρέπει τώρα να γίνουν πραγματικότητα για να εξασφαλιστεί η συμβολή τους στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ηπείρου στο σύνολό της». Μπαίνει, άλλωστε, στόχος για «προώθηση ολοκληρωμένων οδικών και σιδηροδρομικών σχεδίων» και «μια νέα σιδηροδρομική στρατηγική για να φέρει τα Δυτικά Βαλκάνια στο κύριο δίκτυο και την αγορά της ΕΕ και να προωθήσει το άνοιγμα της περιφερειακής σιδηροδρομικής αγοράς».