Απόλυτα ενταγμένη στην πολιτική της κυβέρνησης για τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση του «κόστους» της Υγείας για το αστικό κράτος, με παράλληλη ενίσχυση της εμπορευματοποίησης και της ανταποδοτικής λειτουργίας του συστήματος Υγείας, είναι η Υπουργική Απόφαση που υπέγραψε τις προηγούμενες μέρες ο υπουργός Υγείας, Α. Ξανθός, για την «καθιέρωση και εφαρμογή συστήματος παραπομπών για την πρόσβαση στα Κέντρα Υγείας, τις δημόσιες δομές δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας φροντίδας Υγείας και τους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ παρόχους υπηρεσιών Υγείας».

Βάσει της συγκεκριμένης Υπουργικής Απόφασης, «ο οικογενειακός ιατρός, όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 του ν. 4486/2017, αντιπροσωπεύει το πρώτο σημείο επαφής του πολίτη με το δημόσιο σύστημα Υγείας και υποστηρίζει την "κυκλοφορία" του μέσα σε αυτό (...) Παραπέμπει τον λήπτη υπηρεσιών Υγείας στα Κέντρα Υγείας, τις δημόσιες μονάδες δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας φροντίδας Υγείας και τους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ παρόχους υπηρεσιών Υγείας εντός της οικείας ΥΠΕ, εφόσον το κρίνει ιατρικώς απαραίτητο. Οι παραπομπές γίνονται (...) εντός του οργανωτικού πλαισίου της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας. Οταν αυτή η επιλογή εξαντλείται, ο οικογενειακός ιατρός παραπέμπει κατά περίπτωση σε δημόσιες μονάδες δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας φροντίδας Υγείας και στους συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ παρόχους υπηρεσιών Υγείας». Για τα παραπάνω καθορίζονται 3 κατηγορίες παραπομπών: Η άμεση παραπομπή, με ισχύ 10 ημερολογιακών ημερών. Η προληπτική παραπομπή, με ισχύ 60 ημερολογιακών ημερών. Η παραπομπή χρόνιου νοσήματος, με ισχύ δώδεκα μηνών.

Ορίζεται επιπλέον ότι οι επισκέψεις σε συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ ειδικούς γιατρούς δεν θα μπορούν να πραγματοποιηθούν δωρεάν, εάν δεν προϋπάρχει η έγκριση παραπομπής από οικογενειακό ιατρό των δημόσιων δομών (ΠΕΔΥ, ΤΟΜΥ, Κέντρο Υγείας), ενώ σε ό,τι αφορά τις επισκέψεις σε ειδικούς γιατρούς σε Κέντρα Υγείας, για την ώρα αναφέρεται ότι «δίνεται προτεραιότητα σε όσους αξιοποιούν το σύστημα παραπομπών μέσω του οικογενειακού γιατρού».

Στην πραγματικότητα, με τα παραπάνω προετοιμάζεται το έδαφος ώστε οι οικογενειακοί γιατροί να αναγκάζονται να λειτουργούν ως «κόφτες» (το πιο ξεκάθαρο «gatekeeper» που χρησιμοποιούσε η κυβέρνηση, τώρα έγινε... «πλοηγός») σε ό,τι αφορά τη διενέργεια των απαιτούμενων παραπέρα εξετάσεων, ιατρικών επισκέψεων σε γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, σε όλα όσα συνθέτουν την πρόληψη και την εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα. Σύμφωνα μάλιστα με το υπουργείο, «το νέο σύστημα παραπομπών θα τεθεί σε πλήρη εφαρμογή από την 01/01/2019».

Μέσα στις περιβόητες ΤΟΜΥ, ένα κατακερματισμένο συνονθύλευμα μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, το οποίο όπως έχει ανακοινωθεί επίσημα θα «καλύπτει» (όπως θα το «καλύπτει») μόλις το 30% του πληθυσμού, παρέχοντας ουσιαστικά υποβαθμισμένες υπηρεσίες συνταγογράφησης, το οποίο θα αποτελείται από εργαζόμενους με διετείς συμβάσεις εργασίας και δυνατότητα ανανέωσης για άλλα δύο χρόνια, οι υγειονομικοί θα «αξιολογούνται» για το αν βρίσκονται στο μέσο όρο των καθορισμένων δαπανών και της τήρησης των, αντιεπιστημονικών πολλές φορές, «θεραπευτικών και ασφαλιστικών πρωτοκόλλων».

Πρόκειται για μέτρα που πηγαίνουν ακόμα πιο πίσω τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, που συνοψίζονται στην άμεση, δωρεάν κάλυψη του συνόλου των σύγχρονων αναγκών των ασθενών σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με αύξηση της χρηματοδότησης αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς καμία συμμετοχή των ασθενών, ανάπτυξη δημόσιων Κέντρων Υγείας αστικού και περιφερειακού τύπου, πλήρως εξοπλισμένων και επαρκών σε αριθμό, στελέχωσή τους με όλες τις απαραίτητες ειδικότητες και με οικογενειακούς γιατρούς, με σταθερές - μόνιμες σχέσεις εργασίας, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.