Με αφορμή αυτές τις συναυλίες, ο Θάνος Μικρούτσικος παραχώρησε συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών», όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην παλικαρίσια μάχη που δίνει με τον καρκίνο. «Ξυπνάω στις 8 το πρωί και δουλεύω. Μετά τη χημειοθεραπεία βάζω πρόβα 7-9 και ο γιατρός τρελαίνεται. Εχει αποδειχτεί και ιατρικά πως αν δώσεις κατάθλιψη στον καρκίνο είναι το καλύτερό του. Ε, λοιπόν, εγώ θα τον δυσκολέψω όσο μπορώ». Μιλά ακόμα για την οικογένειά του, για τα όνειρα που κάνει, για τον μικρό γύρο συναυλιών που θα δώσει φέτος το καλοκαίρι...

Ξεχωριστό κομμάτι της συνέντευξης ήταν οι αναφορές του Θ. Μικρούτσικου στο ΚΚΕ. Σχετικά με τις τρεις συναυλίες που έδωσε πρόσφατα στην Αθήνα, στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη και αφιέρωσε στα 100 χρόνια του Κόμματος, σημείωσε χαρακτηριστικά:

«Εγώ που έχω δώσει χιλιάδες συναυλίες που ήμουν μανιακά εναντίον των κακών χώρων, που μου άρεσε να παίζω μόνο σε κλειστούς - το καλοκαίρι αναγκαστικά σε ανοιχτούς, όσο γινόταν σε κάστρα, θέατρα, κάποτε και σε άχαρους χώρους -, έζησα μια στιγμή που σε διαβεβαιώνω δεν μου έχει ξανασυμβεί...

Και στις τρεις συναυλίες, αλλά κυρίως στο Γαλάτσι, συνέβη κάτι μοναδικό. Η "Καντάτα για τη Μακρόνησο" ως θέμα είναι οικείο, ως μουσική φόρμα όμως είναι πολύ δύσκολο να το παρακολουθήσουν ακόμα και ειδοποιημένοι ακροατές. Επί 60 λεπτά δεν ακούστηκε ούτε βηχάκι, ούτε κιχ. Επικρατούσε απόλυτη σιωπή κι εγώ έπαιζα πιανίσιμο με ένα τρομπόνι.

Αυτό το κοινό δεν το είχα συναντήσει ξανά ούτε με δική μου μουσική αλλά ούτε ως θεατής άλλων συναυλιών.

Το δεύτερο γεγονός που δίπλωσε φτιάχνοντάς μου τη μέρα - ίσως μία από τις καλύτερες της ζωής μου σ' αυτά τα 50 χρόνια μουσικής - ήταν αυτή η 55λεπτη ομιλία του Δ. Κουτσούμπα πάνω στη δουλειά μου.

Μήπως νομίζεις ότι αναφέρθηκε στον συνθέτη που έγραψε τραγούδια για την επανάσταση, το κόμμα κλπ.; Οχι, μίλησε αναλυτικά για το τι σημαίνει ατονική μουσική στη δουλειά του Μικρούτσικου!

Πώς λειτούργησε σ' αυτήν η αποστασιοποίηση του Μπρεχτ για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μάλιστα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Μια μεστή, καίρια ανάλυση δεκάδων σε καθαρά αισθητικό επίπεδο. Τρελαθήκαμε όλοι.

Ενιωσα τέτοια θεραπευτική ανάταση που την επομένη ξύπνησα και δεν είχα καρκίνο... Λες και η χαρά που πήρα απ' αυτό το εξαιρετικό κοινό και την απρόσμενη προσέγγιση του Κουτσούμπα πάνω στο έργο μου να το έσβησε από το μυαλό μου».

Ακόμα, στη συνέντευξη σχολίασε την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, αλλά και την προσφορά της ΕΣΣΔ.

«Διαγράφτηκα από το ΚΚΕ το 1984. Εκτοτε, επί 34 χρόνια, ούτε μία φορά, παρά τις όποιες πολιτικές διαφωνίες μου, επιτέθηκα ή μίλησα απρεπώς γι' αυτό. Εκανα μεγάλη διαδρομή, έψαξα, αναθεώρησα, ξαναδιάβασα, σκέφτηκα τι συνέβη τελικά σε εκείνη τη Σοβιετική Ενωση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Ηταν όλα χάλια; Οχι.

Ανεργία μηδέν και σκέψου: ανεργία σημαίνει ανελευθερία. Κοινωνικές παροχές, δωρεάν Υγεία, Παιδεία, πολιτισμός, τέχνες. Χάρη σ' αυτή τη χώρα διαλύθηκε ο ναζισμός.

Παιδιά, δεν είναι καλαμπούρι όλο αυτό, πρέπει να το υπολογίσουμε σωστά. Παλιά η διαφωνία μου με το ΚΚΕ ήταν πάνω στην έννοια του εφικτού.

Ακόμα πιστεύω στο εφικτό αλλά ως λάτρης της Ιστορίας κι επειδή θεωρώ ότι λαοί χωρίς ιστορική μνήμη και γνώση είναι αδύνατον να παίξουν ρόλο στο παρόν και το μέλλον, σε καλώ να εξετάσουμε τα τελευταία χρόνια.

Κόμματα και κινήματα που ξεπήδησαν από την Αριστερά και δούλεψαν πάνω στο εφικτό, όλα αλλοτριώθηκαν και ενσωματώθηκαν στο σύστημα.

Οπως και τα σημερινά παλικάρια του ΣΥΡΙΖΑ. Αρχισα να σκέφτομαι πολύ σοβαρά τι σημαίνει να κρατάς τις θέσεις σου.

Ο τελευταίος που θα επιχειρήσει μια αγιοποίηση είμαι εγώ. Προβλήματα υπάρχουν αλλά μη μου πεις ότι το ΚΚΕ δεν δημιουργεί μια αίσθηση εμπιστοσύνης στους ψηφοφόρους του. Αν υποθέσουμε ότι γίνονταν εκλογές και το αποτέλεσμα δεν αφορούσε τον σχηματισμό κυβέρνησης, το ποσοστό αυτών που σέβονται το ΚΚΕ θα ήταν πάνω από 35%.

Εδώ και 4,5 χρόνια παρακολουθώ τι συμβαίνει. Κυρίως στην Ελλάδα της κρίσης, απ' όλο το φάσμα των κομμάτων δεν το συζητώ ότι το ΚΚΕ έχει τις ορθότερες θέσεις.

Η κατάρρευση του κυβερνώντος κόμματος είναι τερατώδης κι έχει κάνει ζημιά στην έννοια της Αριστεράς. Τους ακούω να λένε "εμείς ως αριστεροί" και η φράση αγγίζει πια το όριο του αστείου.

Φυσικά αυτή η έκπτωση δεν νομιμοποιεί την αντιπολίτευση, αυτή που μας έχωσε στον λάκκο των λεόντων».