Λίγα λόγια για το έργο...

Συμπληρώθηκαν 72 χρόνια. Ηταν 16 Ιούνη του 1945, όταν ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο αγωνιστής, έφυγε από τη ζωή, με το κεφάλι ψηλά, όπως έζησε. Ο Αρης, κυκλωμένος από τους διώκτες του, έξω από τη Μεσούντα, θα ανοίξει ο ίδιος την πόρτα της αιωνιότητας. Θα περάσει στην αθανασία της συλλογικής μνήμης και συνείδησης, δίνοντας το τέλος με το ατομικό του περίστροφο.

Η ιστορία του Αρη Βελουχιώτη έχει έναν ξεχωριστό τρόπο να ελκύει, να διεγείρει, να συγκινεί. Με τη ζωή και το θάνατό του, υπηρέτησε τα ιδανικά της δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Επιλέγοντας τη στράτευση με το ΚΚΕ, αναδείχτηκε σε πραγματικό λαϊκό ηγέτη. Αντιτάχθηκε στη Συμφωνία της Βάρκιζας, την οποία χαρακτήρισε λαθεμένη, γεγονός που τον οδήγησε στη διαγραφή του από το ΚΚΕ, ενώ το 2011 έγινε η επίσημη πολιτική αποκατάστασή του.

Ο ηθοποιός Θοδωρής Τσουανάτος και ο μικρός Πέτρος Φλωράκης «έδωσαν» τις φωνές τους. Σκηνικά - κοστούμια: Ομάδα «Cartel». Μουσική: Villagers of Ioannina City. Το τραγούδι «Αρη μου», σε στίχους Αγλαΐας Κλάρα, μελοποίησε και ερμηνεύει η Ερωφίλη. Το μουσικό κομμάτι της έναρξης και του τέλους είναι του Βασίλη Καραγιάννη. Κινησιολογία: Αγγέλα Πατσέλη. Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας. Επιμέλεια video: Ηλίας Φλωράκης.

Η είσοδος είναι δωρεάν.