Η επικίνδυνη όξυνση των μονοπωλιακών ανταγωνισμών για ξαναμοίρασμα των αγορών εντείνει τα παζάρια και τις διενέξεις μεταξύ ιμπεριαλιστικών χωρών, ιδιαίτερα μετά από τους πρόσφατους δασμούς των ΗΠΑ σε εισαγόμενο χάλυβα και αλουμίνιο, όχι μόνο σε ανταγωνιστές, όπως η Κίνα, αλλά και σε στενούς συμμάχους, όπως οι χώρες της ΕΕ, ο Καναδάς και το Μεξικό. Ωστόσο, οι πολιτικές εμπορικού προστατευτισμού, που δεν επιβάλλονται μόνο από την κυβέρνηση του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, αλλά, κατά καιρούς, και από άλλες οικονομικές δυνάμεις (ΕΕ, Κίνα, Ινδία κ.ά.), πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους για τη συνέχιση των ανταγωνισμών και στα πεδία πολεμικών συγκρούσεων σε ζώνες υψηλής γεωπολιτικής και στρατηγικής σημασίας για το ξαναμοίρασμα αγορών, πηγών και οδών Ενέργειας (Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία, ΝΑ Ασία κ.α.).

Η κλιμάκωση της κόντρας μονοπωλίων σε μία σειρά από ζητήματα μεταφέρεται σήμερα και αύριο, 8 και 9 Ιούνη, στην 44η Σύνοδος Κορυφής της Ομάδας των Επτά πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά χωρών (Καναδάς, ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία - γνωστή ως G7) παρουσία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. - Κλ. Γιούνκερ, στο Σαρλεβουά της επαρχίας Κεμπέκ του Καναδά.

Το κλίμα της Συνόδου Κορυφής δεν προβλέπεται καλό καθώς πολλοί αναμένουν πως θα πραγματοποιηθεί με πολλές αντιπαραθέσεις γύρω από πλειάδα ζητημάτων. Ηδη από την περασμένη Τετάρτη η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, προέβλεψε πως οι συνομιλίες και οι πολυμερείς ή διμερείς συναντήσεις θα είναι «δύσκολες», κατά τις οποίες, όπως τόνισε, δεν θα γίνουν απαραίτητα ευρωπαϊκές «διευκολύνσεις» ώστε να εκδοθεί κοινό ανακοινωθέν πάση θυσία. Παράλληλα, οι ανταποκριτές διεθνών Μέσων Ενημέρωσης ανέμεναν πως η φετινή σύνοδος θα είναι η συνάντηση των 6+1, με την έννοια ότι σχεδόν όλοι έχουν σοβαρά προβλήματα και κόντρες με την πολιτική των ΗΠΑ και την επιδίωξη των μονοπωλίων τους που στηρίζουν τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να προωθήσουν τα συμφέροντά τους παντοιοτρόπως, ακόμη και εάν αυτό κοστίσει ή τραυματίσει «παραδοσιακές» ενδοϊμπεριαλιστικές συμμαχίες και στενές εταιρικές σχέσεις. Αυτό τουλάχιστον έδειξαν το περασμένο Σαββατοκύριακο η σύνοδος των υπουργών Οικονομικών του G7 στον Καναδά και οι μεγάλες κόντρες που διαπιστώθηκαν ανάμεσα στους έξι υπουργούς Οικονομικών και τον Αμερικανό ομόλογό τους, Στίβεν Μνούτσιν, με αποτέλεσμα κάποιοι αναλυτές να μιλούν για σύνοδο της ομάδας των... 6+1.

Γεγονός είναι πάντως πως αρκεί κάποιος να ρίξει μία ματιά στην πολυποίκιλη θεματολογία της ατζέντας που έχει θέσει η καναδική προεδρία στη Σύνοδο Κορυφής για να αντιληφθεί πως οι αντιπαραθέσεις, οι μονοπωλιακές και οι γεωπολιτικές συγκρούσεις θα χτυπήσουν «κόκκινο».

Οσον αφορά στον τομέα της οικονομίας και του εμπορίου οι ηγέτες του G7 θα συζητήσουν τη γενική κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας ώστε να εξασφαλιστεί τάχα πως από την καπιταλιστική ανάπτυξη ...«θα επωφεληθούν όλοι οι πολίτες». Θα συζητήσουν ακόμη τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής (με μονοπώλια τεχνολογίας όπως η «Google», η «Facebook» κ.ά., που αποφεύγουν φόρους σε χώρες της ΕΕ, να τίθενται στο στόχαστρο ιδιαίτερα των Ευρωπαίων), για εμπόριο και επενδύσεις, «μεταρρυθμίσεις στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και μονομερή εμπορικά μέτρα», καινοτομία και Τεχνητή Νοημοσύνη.

Στον τομέα της προώθησης «πολιτικών ισότητας των φύλων και της χειραφέτησης της γυναίκας» (όπως προσπαθούν να παραπλανήσουν από την ουσία της γυναικείας ανισοτιμίας στον καπιταλισμό που είναι απότοκο της ταξικής ανισότητας), οι ηγέτες του G7 προβλέπεται να συζητήσουν «πολιτικές για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης κοριτσιών και νεαρών γυναικών και του ρόλου τους στις αγορές εργασίας». Προβλέπεται επίσης η υιοθέτηση μίας διακήρυξης για τη σημασία της εκπαίδευσης των κοριτσιών σε αναπτυσσόμενες χώρες και η ανακοίνωση «ευχολογίου» για τον τερματισμό της σεξουαλικής κακοποίησης και της διαδικτυακής παρενόχλησης λόγω φύλου.

Στον τομέα της Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας, οι ηγέτες του G7 καλούνται να συζητήσουν τις σχέσεις με τη Ρωσία (με τον νέο Ιταλό πρωθυπουργό, Τζουζέπε Κόντε, να αναμένεται πως θα πιέσει για άρση των κυρώσεων έναντι της Μόσχας), την αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου (ενόψει και της επικείμενης συνάντησης στις 12η Ιούνη των Προέδρων ΗΠΑ και Β. Κορέας στη Σιγκαπούρη), τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα μετά την πρόσφατη αποχώρηση των ΗΠΑ, τον πόλεμο στη Συρία. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς πως από την ατζέντα των συνομιλιών απουσιάζει εντελώς η εκρηκτική κατάσταση που έχει διαμορφώσει στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη η προκλητική στάση των ισραηλινών κατοχικών αρχών, ιδιαίτερα μετά την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και τη μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας εκεί από το Τελ Αβίβ. «Συμπτωματικά» η μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ και η στάση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στο Παλαιστινιακό αποτελούν ένα από τα μεγάλα ζητήματα ενδοϊμπεριαλιστικής κόντρας στις (ήδη ταραγμένες) διατλαντικές σχέσεις.

Στον τομέα του περιβάλλοντος, οι ηγέτες των χωρών του G7 υποτίθεται πως θα εστιάσουν τις συζητήσεις τους στις κλιματικές αλλαγές (ιδιαίτερα μετά την περσινή αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Διεθνή Συμφωνία του Παρισιού για το συγκεκριμένο ζήτημα...), πολιτικές για την καθαρή Ενέργεια και την προστασία των ωκεανών του πλανήτη. Οι ηγέτες μερικών εκ των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών χωρών, που έχουν καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη στο όνομα της «ανάπτυξης», υποτίθεται πως θα συζητήσουν «συγκεκριμένες δράσεις» για τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και την καταπολέμηση της λαίλαπας των πλαστικών που έχουν βρωμίσει και «πνίξει» θαλάσσια και μη οικοσυστήματα. Τελευταίο θέμα που θα τεθεί επί τάπητος αφορά την «εξασφάλιση και προώθηση της ενεργειακής ασφάλειας».

Μεγαλύτερη, αν μπορεί να μετρηθεί με κάποιον τρόπο, αναμένεται να είναι η αντιπαράθεση σε δύο κομβικά ζητήματα: Πρώτον, την απόφαση των ΗΠΑ να μην εξαιρέσουν από 1η Ιούνη τις χώρες της ΕΕ, το Μεξικό και τον Καναδά (που μαζί με τις ΗΠΑ διαπραγματεύονται ξανά τη συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής, ΝΑFΤΑ) από τους δασμούς που επέβαλαν κατά 25% σε εισαγόμενο χάλυβα και 10% σε εισαγόμενο αλουμίνιο. Δεύτερον, την απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν μονομερώς από τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα παρά τις έντονες αντιδράσεις των άλλων πέντε χωρών που υπέγραψαν τη συμφωνία (Βρετανία, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία και Γερμανία). Και στα δύο ζητήματα, η στάση της κυβέρνησης Τραμπ είναι ανυποχώρητη.

Οσον αφορά τους δασμούς σε χάλυβα και αλουμίνιο, οι χώρες της ΕΕ είναι αποφασισμένες να επιβάλουν αντίποινα μετά την προσφυγή τους στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Η λίστα καταρτίζεται αυτήν την περίοδο και αναμένεται να είναι έτοιμη έως το τέλος του μήνα και να τεθεί σε ισχύ από τον Ιούλη. Στο στόχαστρο δασμών της ΕΕ αναμένεται να μπει πλειάδα αμερικανικών προϊόντων μεταποίησης, μεταξύ των οποίων παντελόνια τζιν, χυμοί φρούτων, ουίσκι, μπέρμπον και μηχανές «Χάρλεϊ - Ντάβιντσον»... Οι δασμοί έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και στον Καναδά, ο πρωθυπουργός του οποίου, Τζάστιν Τριντό, εξέφρασε οργισμένα προ ημερών την κατάπληξή του για την απόφαση των ΗΠΑ να επιβάλουν δασμούς και σε καναδικά προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου με πρόσχημα τη διακύβευση της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ.

Οι αντιδράσεις Ευρωπαίων και Καναδών απέναντι στους δασμούς και τις άλλες πολιτικές εμπορικού προστατευτισμού των ΗΠΑ αναμένεται να διαμορφώσουν κατά πάσα πιθανότητα ένα «κοινό μέτωπο» έναντι του Προέδρου Τραμπ. Ο τελευταίος δεν αναμένεται να πτοηθεί καθώς κατά πληροφορίες θα επαναλάβει στους ομολόγους του πως κανένας εταίρος, σύμμαχος ή Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου δεν θα τον εμποδίσει από το να προστατεύσει τα «συμφέροντα των ΗΠΑ και των Αμερικανών εργαζομένων», όπως παραπλανητικά παρουσιάζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων στο διαρκή ανταγωνισμό με την Κίνα, τη Ρωσία αλλά και τους στενούς συμμάχους.

Οσον αφορά τις αντιθέσεις ΗΠΑ και χωρών της ΕΕ στο θέμα της διεθνούς συμφωνίας του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα είναι βέβαιο πως θα συνεχιστούν. Οι πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Κομισιόν, Ντ. Τουσκ και Ζ. - Κλ. Γιούνκερ, αντίστοιχα, είναι βέβαιο πως θα απαιτήσουν (δίχως πιθανότατα να λάβουν...) εξαίρεση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και Ευρωπαίων «πολιτών» από τις νέες αμερικανικές εξωεδαφικές κυρώσεις κατά του Ιράν, όπως π.χ. αποπομπή από το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα διεθνών χρηματοπιστωτικών συναλλαγών κ.λπ. Επίσης, Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία αναμένεται να αποσαφηνίσουν στις ΗΠΑ πως σκοπεύουν να συνεχίσουν τη διατήρηση της διεθνούς συμφωνίας του 2015. Εντούτοις είναι βέβαιο πως τα μεγάλα παζάρια θα συνεχιστούν για πολύ καιρό ακόμα καθώς οι μονοπωλιακές κόντρες θα μεταφερθούν και στο έδαφος με φόντο τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στον Περσικό Κόλπο, με το Ισραήλ και ορισμένες μοναρχίες του Κόλπου να «ακονίζουν τα μαχαίρια τους» έναντι του Ιράν, που δεσπόζει στην περιοχή προβάλλοντας ως ο μεγαλύτερός τους αντίπαλος.