«Με λύπη πληροφορηθήκαμε το θάνατο του συντρόφου Ερικ "Στάλιν" Μτσάλι, ο οποίος απεβίωσε την Παρασκευή 12 Οκτώβρη, μετά από μακρά ασθένεια, σε ηλικία 87 ετών.

Ο σύντροφος Μτσάλι αναδείχθηκε ηγέτης του αγώνα των εργαζομένων της Νοτίου Αφρικής ενάντια στο ρατσιστικό καθεστώς του απαρτχάιντ, αλλά και ηγέτης του εργατικού κινήματος της Αφρικής συνολικότερα.

Ο Μτσάλι μπήκε στον αγώνα το 1951 και αναδείχθηκε για τις οργανωτικές και ηγετικές του ικανότητες στο κλάδο των λιμενεργατών του Ντέρμπαν, όπου εργαζόταν ο ίδιος στις αποβάθρες. Η δράση του ενάντια στο απαρτχάιντ τον οδήγησε στην εξορία. Βρήκε καταφύγιο στην Πράγα της Τσεχίας, στα τότε κεντρικά γραφεία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, όπου εκπροσωπούσε το ταξικό κίνημα της Νοτίου Αφρικής. Ως στέλεχος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Οργάνωσης συνέβαλε στην οργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος της Αφρικής, με χαρακτηριστικό το ρόλο του στη δημιουργία των πρώτων συνδικαλιστικών οργανώσεων στην Αιθιοπία και σε άλλες χώρες. Ενώ σε πολύ δύσκολες συνθήκες ήταν από τους ιδρυτές της ιστορικής συνδικαλιστικής οργάνωσης SACTU (Ενωση Νοτιοαφρικανικών Συνδικάτων), η οποία αποτέλεσε βασικό εκφραστή της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στο απαρτχάιντ.

Ο σύντροφος Μτσάλι παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του πιστός, σεμνός αγωνιστής της εργατικής τάξης, με βασικό χαρακτηριστικό του τον διεθνισμό και την αφοσίωση στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Σε προχωρημένη ηλικία συνέχισε να υπηρετεί και να στηρίζει τη δράση του διεθνούς ταξικού κινήματος, ενώ βραβεύτηκε για την προσφορά του από την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία.

Στο 17ο Συνέδριο της ΠΣΟ, το 2016 στη Νότιο Αφρική, στη χώρα του, που αγωνίστηκε να τη δει ελεύθερη από το ρατσισμό και την εκμετάλλευση, ήταν αυτός που ύψωσε τη σημαία της ΠΣΟ, δίνοντας το σύνθημα για το πρώτο Παγκόσμιο Συνδικαλιστικό Συνέδριο που έλαβε χώρα στην αφρικανική ήπειρο.

Το ΠΑΜΕ, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της Ελλάδας, εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συντρόφους του».

Αντίστοιχη ανακοίνωση εξέδωσε και η Γραμματεία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Οργάνωσης, όπου ανάμεσα σε άλλα κάνει αναφορά στα λόγια του συντρόφου Μτσάλι: «"Οι θέσεις της ΠΣΟ πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή των ταξικών θέσεων. Εκεί που διεξαγόταν η πάλη για την απελευθέρωση, η ΠΣΟ ήταν παρούσα. Στεκόταν πάντα στο πλευρό των καταπιεσμένων" (...) για εμάς την ΠΣΟ, τα λόγια του "ατσαλένιου ανθρώπου" - όπως τον έλεγαν οι Νοτιοαφρικανοί σύντροφοί του - ότι "η πραγματική απελευθέρωση θα επιτευχθεί όταν η εργατική τάξη θα γίνει κυρίαρχη τάξη" αποτελούν οδηγό δράσης για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο». Και καταλήγει σημειώνοντας: «Η ΠΣΟ τίμησε την προσφορά και την ανιδιοτελή δράση του σε πολλές ευκαιρίες όπως στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2012. Για όλους τους εργάτες και τους απλούς ανθρώπους του κόσμου, θα μας μείνει πάντα ΑΘΑΝΑΤΟΣ και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε την κληρονομιά του».