Μια τεράστια καταστροφή σε έναν από τους εναπομείναντες πνεύμονες οξυγόνου του Λεκανοπεδίου εξελίσσεται από προχτές στα Βίλια της Αττικής. Ενα παρθένο πευκόδασος, που είχε αναγεννηθεί μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1987, γίνεται στάχτη και έρχεται να προστεθεί στη μεγάλη καταστροφή στη βόρεια Αττική (Βαρυμπόμπη έως Μαλακάσα) και τη Λαυρεωτική.

Συγκεκριμένα, μαινόταν και χτες ανεξέλεγκτο το μέτωπο χιλιομέτρων της μεγάλης πυρκαγιάς που κατέκαιγε το πυκνό δάσος για δεύτερη μέρα, ενώ η απουσία ολοκληρωμένου σχεδιασμού διαχείρισης των δασών και πυροπροστασίας ήταν για μια ακόμα φορά ορατή. Χωρίς αντιπυρικές ζώνες, δασικούς δρόμους που να επιτρέπουν επίγειες δυνάμεις να προσεγγίσουν, χωρίς την παραμικρή πρόληψη για καθαρισμό το δάσος χάνεται. Ταυτόχρονα, υπάρχουν ενδείξεις για εμπρησμό, σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων και τοπικών παραγόντων. Αλλωστε, και αυτή η περιοχή, όπως και οι περισσότερες που γίνονται στάχτη όλο αυτό το διάστημα, είναι σταθερά στο στόχαστρο διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων και επενδυτών, που αξιοποιούν διαχρονικά τη δασοκτόνα πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων και το γεγονός ότι στο εκμεταλλευτικό σύστημα η γη αποτελεί ένα ακόμα εμπόρευμα και πηγή απίστευτων κερδών για λίγους.

Το βράδυ της Δευτέρας προς Τρίτη κάτοικοι και πυροσβέστες προσπαθούσαν να φτιάξουν αντιπυρικές ζώνες γύρω από τους οικισμούς για να προστατευτούν τα σπίτια. Να σημειωθεί ότι χτες με το πρώτο φως της μέρας επιχειρούσαν περιοδικά 22 εναέρια μέσα, συμπεριλαμβανομένων του ρωσικού «Beriev-200» και των δύο ρωσικών μεγαθηρίων «Ιλιούσιν». Σε ό,τι αφορά τις επίγειες δυνάμεις, επιχειρούσαν 330 πυροσβέστες συμπεριλαμβανομένων οκτώ ομάδων πεζοπόρων τμημάτων, 115 οχήματα, συμπεριλαμβανομένου του ΜΕΤΠΕ, καθώς και πυροσβέστες από την Πολωνία.

Η φωτιά το μεσημέρι είχε πάρει τρεις κατευθύνσεις προς το Ορος Πατέρα, τα Μέγαρα και την Οινόη, ενώ είχε δοθεί εντολή εκκένωσης για τους οικισμούς Παλαιοχώρι, Αγίας Σωτήρας, Παλαιοκούνδουρα και Θέα.

Στην Κερατέα χτες η φωτιά που ξεκίνησε τη Δευτέρα κοντά στο Μαρκάτι έκαψε σπίτια, απείλησε άλλα και κατέστρεψε χιλιάδες στρέμματα δάσους, ήταν υπό έλεγχο, αλλά τις δυνάμεις πυρόσβεσης, τους κατοίκους και τους εθελοντές που συμμετείχαν στη μάχη, ανάμεσά τους και οι ομάδες που οργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου και τα σωματεία των εργαζομένων, ανησυχούσαν οι συνεχείς αναζωπυρώσεις.