Από τη στιγμή που έσβησαν οι φλόγες στη βόρεια Εύβοια, η κυβέρνηση έδειξε ξεκάθαρα τις προθέσεις της για υποτίμηση των ζημιών, ψίχουλα για αποζημιώσεις, «κόφτες» για την εξαίρεση πληγέντων και μετατροπή της καταστροφής σε ευκαιρία για μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ταυτόχρονα ακολούθησε την πεπατημένη των μεγάλων υποσχέσεων, με στόχο τον αποπροσανατολισμό, την καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων και την ενσωμάτωση του λαού. Επιχείρησε και αυτήν τη φορά να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες, τόσο τις δικές της όσο και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, για την έλλειψη μέτρων πρόληψης και αντιπυρικής προστασίας. Εθεσε και συνεχίζει να θέτει εκβιαστικά διλήμματα στον κατεστραμμένο λαό της περιοχής, που αναζητεί ένα μεροκάματο για να ζήσει την οικογένειά του.

Υπηρετεί πιστά, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, την πολιτική της ΕΕ που συνθλίβει τις ανάγκες του λαού κάτω από τη λογική «κόστους - οφέλους» και παράλληλα προωθεί τα συμφέροντα και την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Που στήνει μπίζνες πάνω στην καμένη γη και στη συμφορά του λαού. Είναι η πολιτική που αφήνει απροστάτευτο τον λαό απέναντι σε φυσικές καταστροφές, προωθεί την επιχειρηματικότητα στην Υγεία και την Παιδεία, διαλύει εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, μετατρέπει αγαθά όπως η Ενέργεια σε πανάκριβα εμπορεύματα.

Ωστόσο ο αγώνας και οι διεκδικήσεις του λαού της βόρειας Εύβοιας, η πλατιά εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη που δέχεται, δυσκολεύουν τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στον κόμβο της Στροφυλιάς έδειξε τον δρόμο. Τα αιτήματα που εγκρίθηκαν από τις χιλιάδες λαού που συμμετείχε, και ο αγώνας για την ικανοποίησή τους, είναι ο μόνος δρόμος για να μπορέσουν να συνεχίσουν να ζουν στον τόπο τους.

Μέσα από τον οργανωμένο αγώνα και τη συλλογική διεκδίκηση, ο πυρόπληκτος λαός της βόρειας Εύβοιας αναδεικνύει τους σχεδιασμούς και τις ψεύτικες υποσχέσεις της κυβέρνησης. Δείχνει ξεκάθαρα ότι τα μέτρα που αυτή εξαγγέλλει είναι μακριά από τις ανάγκες του. Οτι τα μεγάλα λόγια που ξεστομίζουν στελέχη της κυβέρνησης, παράγοντες της Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης, αλλά και ο «σωτήρας» Σταύρος Μπένος, πως «ακούμε τους πολίτες», είναι λόγια για την καλλιέργεια αυταπατών, στα οποία ο λαός δεν θα πρέπει να έχει καμία εμπιστοσύνη.

Με τον αγώνα του ο λαός της βόρειας Εύβοιας έχει αναγκάσει την κυβέρνηση να προχωρήσει σε κάποια μέτρα στήριξης για τους ρετσινάδες και τους δασεργάτες.

Ωστόσο, και τα συγκεκριμένα μέτρα που εξήγγειλε την προηγούμενη βδομάδα η κυβέρνηση απέχουν κατά πολύ από τα αιτήματα, διακρίνονται από «θολά» σημεία και ουσιαστικά αποτελούν συνέχεια του κυβερνητικού εμπαιγμού.

Συγκεκριμένα:

- Εργασία στα αντιδιαβρωτικά έργα και στα έργα αποκατάστασης, διάρκειας 2 - 3 ετών: Εργα όπου τον κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι «ανάδοχοι» και οι χορηγίες επιχειρηματικών ομίλων, διαμορφώνοντας έτσι τις προϋποθέσεις για να έχουν τον πρώτο ρόλο στην «επόμενη μέρα» και στις μπίζνες που επιδιώκουν να στήσουν πάνω στην καμένη γη. Οι ρετσινάδες και οι δασεργάτες γίνονται έρμαια των εργολάβων, με τζάμπα δουλειά. Την ίδια στιγμή, με το ποσό από το έργο που θα τους ανατεθεί θα πρέπει να καλύψουν τον ΦΠΑ, την ασφάλισή τους και τα λειτουργικά έξοδα (μετακίνηση, καύσιμα και φθορές αλυσοπρίονων και λοιπού εξοπλισμού, μηχανήματα και μουλάρια για τη μεταφορά των κομμένων δέντρων). Από ό,τι απομείνει θα βγει το μεροκάματό τους, που με βάση τους πρώτους υπολογισμούς θα είναι κατά 50% χαμηλότερο από το ποσό που είχε συμφωνηθεί με τον υπουργό Περιβάλλοντος.

- Εκτακτη οικονομική ενίσχυση 2,5 εκατ. ευρώ για το 2020 και 3,7 εκατ. για το 2021 (στο ποσό για το 2021 συμπεριλαμβάνονται και ρητινοκαλλιεργητές στα Γεράνεια Ορη): Το συγκεκριμένο ποσό δεν αποτελεί ενίσχυση εξαιτίας της πυρκαγιάς αλλά πάγια ετήσια χρηματική στήριξη των ρητινοκαλλιεργητών, εξαιτίας της εξευτελιστικής τιμής της ρητίνης (0,27 ευρώ το κιλό), την οποία θα έπαιρναν έτσι κι αλλιώς και την έχουν κερδίσει μέσα από σκληρούς αγώνες.

- Ειδικό πρόγραμμα απασχόλησης ρητινοκαλλιεργητών και δασεργατών μέσω ΟΑΕΔ, διάρκειας 7 ετών: Είναι το μόνο βελτιωμένο μέτρο της κυβέρνησης και αυτό κάτω από την πίεση και τον αγώνα των ρετσινάδων. Ωστόσο, και πάνω σε αυτό το μέτρο απομένει να διασαφηνιστούν ορισμένα «ψιλά γράμματα».

- Δυνατότητα ένταξης σε πρόγραμμα «leader» για παραγωγική και επιχειρηματική δραστηριότητα: Το μέτρο αυτό αποτελεί τον μεγαλύτερο εμπαιγμό της κυβέρνησης σε βάρος των κατεστραμμένων ρητινοκαλλιεργητών και δασεργατών. Δεν είναι μόνο ότι χρηματοδοτικά προγράμματα όπως το «leader» είναι ανταγωνιστικά και με συγκεκριμένο ύψος χρηματοδότησης, η μεγαλύτερη κοροϊδία είναι ότι η κυβέρνηση λέει στους ανθρώπους αυτούς πως μετά από την καταστροφή που υπέστησαν και τα ψίχουλα που θα πάρουν δουλεύοντας για 7 χρόνια, θα μπορέσουν μετά να γίνουν επιχειρηματίες.

Την ίδια στιγμή, κτηνοτρόφοι, αγρότες και μελισσοκόμοι βρίσκονται «στον αέρα», αντιμέτωποι με μια σειρά όρους και προϋποθέσεις που τους εξαιρούν ακόμα και από τα ψίχουλα των αποζημιώσεων. Λαϊκές οικογένειες που καλλιεργούσαν λίγα ελαιόδεντρα, είχαν ένα μικρό αμπέλι, μερικές δεκάδες μελίσσια ή λίγα ζώα για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους και δεν τα δήλωναν στο ΟΣΔΕ και στο Μητρώο, ή δεν τα ασφάλιζαν στον ΕΛΓΑ, εξαιρούνται από τις αποζημιώσεις. Κτηνοτρόφοι που δεν είχαν άδειες και ηλεκτρικό στα πρόχειρα μαντριά και στις αποθήκες που κάηκαν, δεν δικαιούνται αποζημίωση. Για καμένα μηχανήματα απαιτούνται αποδείξεις αγοράς, ακόμα κι αν αυτή έχει γίνει δεκάδες χρόνια πριν. Αλλά και για όσους αγρότες και κτηνοτρόφους κρίνονται τελικά δικαιούχοι αποζημίωσης, τα χρήματα που προβλέπεται να πάρουν είναι πολύ λιγότερα της καταστροφής που έχουν υποστεί, ενώ επίσης θα πρέπει να τηρούν μια σειρά από όρους και προϋποθέσεις.

Αντίστοιχη κατάσταση βιώνουν όλοι όσοι έχασαν τα σπίτια τους, που βλέπουν από τη μία να υποτιμούνται οι ζημιές και από «κόκκινα» να μετατρέπονται σε «κίτρινα», και από την άλλη να γίνονται έρμαια των τραπεζών. Και, βέβαια, καμία μέριμνα για τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και βιοπαλαιστές επαγγελματίες που έχασαν την πηγή του εισοδήματός τους. Χαρακτηριστική περίπτωση τα ελαιοτριβεία της περιοχής, που μετά την τεράστια καταστροφή των ελαιόδεντρων βρίσκονται χωρίς αντικείμενο εργασίας, χωρίς εισόδημα και χωρίς κανένα μέτρο στήριξης. Το ίδιο και δεκάδες μικροί επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι της Εστίασης, με ενοικιαζόμενα δωμάτια και άλλες μικρές επιχειρήσεις, που μπορεί να μην υπέστησαν άμεση καταστροφή, ωστόσο λόγω της πτώσης της επισκεψιμότητας έχουν υποστεί τεράστια μείωση στο εισόδημά τους.

Μπροστά στην κατάσταση αυτή και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, που δεν αρκούν ούτε για να δώσουν παράταση στον ξεριζωμό του λαού της περιοχής, απάντηση και λύση μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από τον οργανωμένο συλλογικό αγώνα ολόκληρου του λαού της περιοχής. Των ρετσινάδων και των δασεργατών, των φτωχών αγροτών και κτηνοτρόφων, των αυτοαπασχολούμενων και βιοπαλαιστών επαγγελματιών, της κάθε λαϊκής οικογένειας. Μέσα από την ενδυνάμωση των Επιτροπών Αγώνα στα πυρόπληκτα χωριά, του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών και Δασεργατών, του Αγροτικού Συλλόγου.