Αυτό έδειξαν οι δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων, λαού και νεολαίας που πύκνωσαν κάθε σπιθαμή της πλατείας, που όσο πέρναγε η ώρα γέμιζαν ασφυκτικά τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, συγκροτώντας τελικά μια διαδήλωση δίχως προηγούμενο τα τελευταία χρόνια.

Εκεί, στην καρδιά της Αθήνας, δύο χρόνια μετά το έγκλημα, και με το νέο συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο από το έγκλημα να προσθέτει πειστήρια για την ενοχή του κράτους και της πολιτικής του κέρδους, έγινε ακόμα πιο καθαρό: «Στέρεψαν τα δάκρυα κι έγιναν οργή - Τέρμα ως εδώ, καμία ανοχή».

Εγινε ακόμα πιο καθαρός και ο όρκος «Ούτε με μπαζώματα ούτε με σιωπή το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί!».

Και, απέναντι σε μια ταξική Δικαιοσύνη, ακούστηκε δυνατά πως «Αυτή η πολιτική καμιά πληγή δεν κλείνει, τα κέρδη στο εδώλιο θα πει δικαιοσύνη!».

Η ογκώδης αυτή διαδήλωση «ανακεφαλαιώνει» την ιστορία των συγκλονιστικών κινητοποιήσεων του λαού για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα, να καταγραφεί ότι καμία ευθύνη δεν παραγράφεται και ότι «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει Ιστορία!».

Ταυτόχρονα, δίνει τη σκυτάλη στην ένταση της δράσης τις επόμενες βδομάδες, σε χώρους δουλειάς και νεολαίας.

Με το αγωνιστικό ραντεβού να έχει δοθεί στις 12 το μεσημέρι, όσοι κυκλοφορούσαν στις γειτονιές και στο κέντρο της Αθήνας διαπίστωναν από νωρίς ότι αυτή η διαδήλωση δεν θα μοιάζει με τις προηγούμενες. Από πριν τις 11 φαινόταν ότι το πλήθος που θα συρρεύσει στο κέντρο για να διαδηλώσει θα είναι τεράστιο, όπως και έγινε, με δεκάδες χιλιάδες να γεμίζουν ασφυκτικά το Σύνταγμα.

Αυτά τα μηνύματα έρχονταν άλλωστε στα συνδικάτα, στους φοιτητικούς συλλόγους που οργάνωσαν τη μαζική και μαχητική συμμετοχή από χώρους δουλειάς και νεολαίας. Οι διαθέσεις για μαζική συμμετοχή φαίνονταν τις τελευταίες μέρες σε όλες τις συζητήσεις, σε χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια και στα σχολεία, στις συνοικίες, κάτι που αποδείχθηκε την Κυριακή.

Με τα πανό τους δεκάδες σωματεία, φορείς του λαϊκού κινήματος, φοιτητικοί σύλλογοι που πρωτοστάτησαν όλο το προηγούμενο διάστημα για να αναδειχθούν οι πραγματικές αιτίες του εγκλήματος, να καταδικαστούν οι ένοχοι και η πολιτική τους, έδωσαν ξανά το στίγμα του αγώνα.

Σωματεία από χώρους των Μεταφορών, όπως από το λιμάνι, από τα βαπόρια κ.α., που ζουν καθημερινά από «πρώτο χέρι» τα αποτελέσματα της «απελευθέρωσης», με τους χώρους δουλειάς - καρμανιόλες.

Εργατικά συνδικάτα, όπως των Οικοδόμων, που βγαίνουν από μια μεγάλη απεργία και ετοιμάζουν την επόμενη, για να πάψουν τα γιαπιά να γίνονται «Τέμπη», με δεκάδες νεκρούς και σακατεμένους εργάτες κάθε χρόνο, που αποτελούν την «άλλη όψη» των κερδών των κατασκευαστικών ομίλων. Χαρακτηριστικό ήταν άλλωστε το σύνθημα του πανό τους: «Δεν έχω οξυγόνο... Αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο».

«Καμιά συγκάλυψη - Τα κέρδη τους οι ζωές μας», το σύνθημα του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού. «Δεν ξεχνάμε - δεν συγχωρούμε» ξεκαθάριζε και το Συνδικάτο Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ).

«Καμία ανοχή στη συγκάλυψη - Να αποδοθούν όλες οι ποινικές και πολιτικές ευθύνες», το μήνυμα των φοιτητών που διαδήλωσαν με τους συλλόγους τους.

Εκεί και οι γονείς με τους φορείς τους, μαζί με τους δασκάλους και τους συλλόγους τους, που ζουν καθημερινά την κρατική εγκληματική πολιτική στα σχολεία - ρημαδιό. ΕΛΜΕ, Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Ενώσεις Γονέων διαδήλωσαν με εκατοντάδες γονείς και εκπαιδευτικούς.

Ολοι μαζί, με τα συνθήματα, τη συγκρότηση και την οργάνωσή τους, τη μαχητική παρουσία τους, το έκαναν ξεκάθαρο προς κάθε κατεύθυνση: «Αυτουργοί» του πολύνεκρου δυστυχήματος που έβαψε με το αίμα 57 ανθρώπων τις ράγες του κέρδους είναι η πολιτική της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, η ΕΕ, η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που ψήφισαν και υλοποίησαν αυτές τις κατευθύνσεις.

Στο βήμα της συγκέντρωσης βρέθηκαν συγγενείς ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στο έγκλημα των Τεμπών. Ανθρωποι που έχασαν τα παιδιά, τους φίλους, τους αγαπημένους τους στις ράγες του κέρδους. Δίπλα τους, τον λόγο πήραν φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι, που δήλωσαν με τη σειρά τους ότι ούτε ξεχνούν το έγκλημα, ούτε συγχωρούν τους ενόχους για αυτό.

Την κεντρική ομιλία έκανε η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών. «Μερικές φορές τα λόγια είναι πολύ φτωχά. Δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που βλέπω», είπε, χαιρετίζοντας την πάρα πολύ μαζική προσέλευση στη συγκέντρωση. Στηλίτευσε παράλληλα όλους όσοι ήθελαν τους συγγενείς να πενθούν κλεισμένοι στα σπίτια τους, να μην απαιτούν τη διαλεύκανση του εγκλήματος και την τιμωρία των ενόχων. Στάθηκε ιδιαίτερα στις ευθύνες της πολιτικής της απαξίωσης του σιδηρόδρομου, που οδήγησε στα Τέμπη, αλλά και στην πρωτοφανή προσπάθεια συγκάλυψης που εκδηλώθηκε από τη στιγμή της σύγκρουσης και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Υπογράμμισε με έμφαση τα ερωτήματα για τους λόγους που οδήγησαν στην πυρκαγιά η οποία κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 30 επιβάτες που είχαν επιβιώσει της σύγκρουσης, και για το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας. «Δεν είμαστε πλέον μόνοι μας, γιατί ήμασταν όλοι επιβάτες σε εκείνο το τρένο», επεσήμανε.

Ο Πάνος Σπηλιόπουλος, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου της ΑΣΟΕΕ, μιλώντας για τη δράση των Συλλόγων που από την πρώτη στιγμή πρωτοστάτησαν στον αγώνα για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα και ορκίστηκαν ότι θα πάρουν εκδίκηση για την πολιτική που δεν μας αφήνει να αναπνεύσουμε, τόνισε πως πρέπει να καταδικαστεί «η πολιτική του κέρδους, που στάζει αίμα». «Είμαστε εδώ γιατί δεν συγχωρούμε», υπογράμμισε και αναφέρθηκε στις εγκληματικές ευθύνες της εταιρείας, της κυβέρνησης και των υπουργών, της Δικαιοσύνης, όλων των «φυσικών και ηθικών αυτουργών». «Είμαστε εδώ γιατί δεν έχουμε οξυγόνο. Γιατί μόνο με τον μαζικό και συλλογικό μας αγώνα μπορούμε να αναπνεύσουμε», τόνισε.

«Είμαστε εδώ μαζί με τους συγγενείς των θυμάτων», είπε η Κυριακή Εξερτζή, εργαζόμενη στον σιδηρόδρομο, αναφερόμενη παράλληλα στους 11 νεκρούς συναδέλφους τους. «Αυτή η πολιτική είναι ακόμα εδώ και προκαλεί ακόμα περισσότερα εγκλήματα», τόνισε. «Το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί, όλων των νεκρών γινόμαστε φωνή», κατέληξε.

Στη συγκέντρωση παρευρέθηκαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Νίκος Αμπατιέλος, Σεμίνα Διγενή, Χρήστος Κατσώτης, Μαρία Κομνηνάκα και Θανάσης Παφίλης, και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος. Επίσης, πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του Κόμματος, με επικεφαλής τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου Λουίζα Ράζου, Θοδωρή Χιώνη και Γιάννη Πρωτούλη.

Το δικό της «παρών» στο πλευρό των οικογενειών των θυμάτων των Τεμπών έδωσε η Μάγδα Φύσσα.