Το ταξικό ψηφοδέλτιο έδωσε με επιτυχία τη μάχη της ενίσχυσης αυτής, τόσο απέναντι στις πιέσεις κυβέρνησης και περιφερειακών αρχών που έδιναν «αβάντα» στο εργοδοτικό ψηφοδέλτιο της ΔΑΚΕ, ακόμα και με ελεεινούς εκβιασμούς, όσο και στην προσπάθεια να στηθεί τάχα «αντίπαλο δέος» στο ΠΑΜΕ από συνδικαλιστές της σοσιαλδημοκρατίας.
Αναλυτικότερα, για το Γενικό Συμβούλιο η ΕΑΚ πήρε 124 ψήφους (40,26%) και 16 έδρες, αυξάνοντας τις δυνάμεις της κατά 28 ψήφους και 3 έδρες! Για αντιπροσώπους στο επόμενο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ πήρε 132 ψήφους και έβγαλε 9 αντιπρόσωπους (από 92 ψήφους και 6 αντιπροσώπους το 2022).
Οι υπόλοιπες παρατάξεις για το Γενικό Συμβούλιο πήραν:
Η «Περιφερειακή Συμμαχία» (ΔΑΚΕ) 99 ψήφους και 13 έδρες (από 93 ψήφους και 13 έδρες). Η «Ενωτική Πρωτοβουλία» (ΠΑΣΟΚ) έπεσε από τις 19 στις 12 ψήφους και πήρε 2 έδρες από 4. Η «Αριστερή Παρέμβαση» έμεινε στις ίδιες ψήφους, 7, και έχασε τη μία έδρα που είχε. Η ΕΝΑΚ πήρε 22 ψήφους και 3 έδρες (από 23 ψήφους και 3 έδρες).
Επίσης, σε αυτό το συνέδριο συμμετείχε και ψηφοδέλτιο στελεχών του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο πλασαρίστηκε σαν «νέα» σοσιαλδημοκρατική συσπείρωση, με το όνομα «Δίκτυο Προοδευτικών Δυνάμεων». Ουσιαστικά αποτέλεσε σύμπραξη των παρατάξεων ΠΑΕΚ και «Συσπείρωση» (ΜΕΤΑ), που στο προηγούμενο συνέδριο είχαν κατεβάσει ξεχωριστά ψηφοδέλτια. Το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο πήρε 38 ψήφους και 5 έδρες (από 40 ψήφους αθροιστικά και 5 έδρες), έχασε δηλαδή 2 ψήφους και διατήρησε τον ίδιο αριθμό εδρών.
«Με την αύξηση της δύναμης που μας έδωσαν οι εργαζόμενοι», τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΕΑΚ, «ανέδειξαν με αποφασιστικό τρόπο τη θέλησή τους να συνεχίσουμε μέσα από την Ομοσπονδία στον δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης για τα δικά μας αιτήματα, για τις δικές μας ανάγκες».
Με αύξηση κατά 50% των αντιπροσώπων της ΕΑΚ για το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ «στείλανε μήνυμα προς όλες τις κατευθύνεις, ενισχύοντας στην τριτοβάθμια οργάνωση τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, καταδικάζοντας τη γραμμή του συμβιβασμού της πλειοψηφίας της ηγεσίας της».
Περισσότεροι συνάδελφοι «σταθήκανε πιο δυνατοί απέναντι στους μηχανισμούς και στις πιέσεις περιφερειακών αρχών και κυβέρνησης, δεν παρασύρθηκαν από τις υποσχέσεις και την αβάντα που έδιναν στο εργοδοτικό ψηφοδέλτιο ("Περιφερειακή Συμμαχία" / ΔΑΚΕ), που και σε αυτές τις εκλογές παρουσιαζόταν σαν "ανεξάρτητο", προσπαθώντας να παρασύρει περισσότερους εργαζόμενους στον δρόμο της υποταγής στο σύστημα της εξουσίας κράτους και επιχειρηματικών ομίλων».
Ακόμα, στάθηκαν απέναντι στις αυταπάτες της «νέας» σοσιαλδημοκρατικής συσπείρωσης, που στήθηκε σαν κάτι «νέο» και «ανεξάρτητο», το «Δίκτυο Προοδευτικών Δυνάμεων» (ΠΑΣΚΕ 1 - ΠΑΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ - «Συσπείρωση» ΜΕΤΑ/ΛΑΕ), αλλά και της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας» (ΠΑΣΚΕ 2), που καλλιεργούν την αντίληψη ότι «μπορεί να βρούμε δικαίωση απλά με έναν άλλον "διαχειριστή" αυτού του ίδιου εχθρικού, αντιλαϊκού συστήματος».