Για το νέο άνεργο που τον έχουν στ' αζήτητα, για τον απολυμένο μεταλλεργάτη που χωρίς αιδώ τού προσφέρουν «μετεκπαίδευση», για το συνταξιούχο που τον καταδίκασαν να σβήνει με το ΕΚΑΣ, για τους εργαζόμενους που δε γνωρίζουν ούτε πότε θα πάρουν σύνταξη, ούτε ποια θα είναι, για τον άνθρωπο που σιγά - σιγά και ανεπαισθήτως τον κλείδωσαν στον κλωβό της ολιγαρχικής τηλεόρασης, για την «έρημη» ευρωχώρα της ΟΝΕ και των ανθρωπιστικών πολέμων, για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και για εκατοντάδες λόγους ακόμα, πρέπει οι εργαζόμενοι να πούνε το μεγάλο «όχι». Στις 9 Απρίλη, να δώσουν ένα δυνατό λαϊκό «χαστούκι» στην ολιγαρχία και στους πολιτικούς της εκφραστές. Με αυτό το κάλεσμα απευθύνθηκαν χτες οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, Κώστας Μαραγκουδάκης και Γιάννης Σταυρόπουλος στους υπαλλήλους του Οργανισμού Εργατικής Εστίας.

Αν δε θέλουμε - προειδοποίησε η Λιάνα Κανέλλη - να δούμε τις ιδέες Σπράου πραγματικότητα. Να παίρνουμε σύνταξη στα 70 και βάλε, να μετατραπούμε σε μισοεργαζόμενους, μισοάνεργους, απασχολήσιμους και ασφαλίσιμους, αν δε θέλουμε και εδώ να νομοθετήσουν, όπως επιχειρούν στην Αγγλία του Μπλερ, την κατάργηση και των ποιο στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων, τότε σε αυτές τις εκλογές πρέπει να τους αναχαιτίσουμε. Πρέπει από τη σφεντόνα μας να εκτοξευτεί η πέτρα της οργής και της αντίστασης.

Η έννοια και μόνο του μονόδρομου - είπε σε άλλο σημείο της συζήτησης η υποψήφια βουλευτής - είναι βαθιά αντιδημοκρατική, εκβιαστική και αντιστρατεύεται το ίδιο το μέλλον. Και σίγουρα το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι μια Ευρώπη, που βάζει στη ρουλέτα των μεγαλοσυμφερόντων ό,τι με αίμα και κόπο αποχτήσαμε.

Και πώς θα αντιπαρατεθούμε στον ιμπεριαλισμό και στα μονοπώλια; Πόσο εφικτός είναι ο δρόμος του ΚΚΕ; «Οπως αντιπαρατέθηκαν οι εργάτες του Σικάγου», απάντησε ο Κώστας Μαραγκουδάκης. Οπως πάλεψαν οι λαοί και ο λαός μας στα μαύρα χρόνια του Γ` Ράιχ. Οι λαοί έχουν πάντα τον πρώτο λόγο, τόνισε ο ομιλητής και αναρωτήθηκε: «Πώς το 1919 υπογράφτηκαν οι πρώτες διεθνείς συμβάσεις εργασίας, πώς κερδίσαμε το οχτάωρο, τα επιδόματα, την ασφάλισή μας; Να μην τους φοβόμαστε» - υπογράμμισε ο παλιός συνδικαλιστής - «και να πάρουμε θέση μπροστά στις κάλπες με τα δικά μας κριτήρια. Κριτήριο δεν μπορεί να είναι ούτε το χρηματιστήριο ούτε τα κέρδη των τραπεζών και των μονοπωλίων, όπως μάς καλούν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση. Κριτήριο πρέπει να είναι το δικό μας βιοτικό επίπεδο, τα δικά μας βάσανα, τα δικαιώματά μας. Κριτήριο πρέπει να είναι οι συντάξεις μας, που τώρα μάς λένε ότι δεν έχουν να τις πληρώσουν γιατί οι συνταξιούχοι έγιναν πολλοί. Μια ολόκληρη ζωή έχουμε προπληρώσει τις συντάξεις μας. Ας αφήσουν τα παραμύθια και ας βάλουν στο ΙΚΑ τα κλεμμένα».

Το σικέ παιχνίδι του δικομματισμού κράτησε πολύ - τόνισε ο Γιάννης Σταυρόπουλος - και κάλεσε τους εργαζόμενους να γίνουν οι πρωταγωνιστές της ζωής, να υπερψηφίσουν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ που ανάμεσά τους βρίσκονται και άνθρωποι που αν και δεν ανήκουν στο Κόμμα τούς συναντήσαμε στα μέτωπα των κοινωνικών αγώνων.