Την ανάγκη ο λαός να ανακαλύψει τη μεγάλη δύναμή του, επισήμανε η Αλέκα Παπαρήγα αρχίζοντας την ομιλία της. Οπως τόνισε: «Δε θα σταθώ στην απεικόνιση της σημερινής κατάστασης όσον αφορά στη ζωή, στα δικαιώματα των εργαζομένων. Τα καθημερινά προβλήματα οξύνονται συνεχώς, αυτό το δείχνει η εμπειρία αλλά και οι οικονομικοί - κοινωνικοί δείκτες, όσο και αν μαγειρεύονται από την κυβέρνηση και τα διάφορα επιτελεία. Το κυριότερο είναι ότι όσο συνεχίζεται η σημερινή πολιτική των αναδιαρθρώσεων, στο όνομα της ενσωμάτωσης στην ευρωενωσιακή πολιτική, στις επιταγές της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, όσο δεν υπάρχει αποτελεσματική παρεμπόδιση από το λαό, θα χειροτερεύει η κατάσταση. Θα υποθηκεύεται μακροχρόνια η φιλολαϊκή ανάπτυξη.
Η ελληνική και διεθνής πείρα έχει δείξει ότι πάντα υπήρχε εναλλαγή προς τα εμπρός, από τη φάση της απογοήτευσης, της απραξίας και του φόβου, να γεννιέται η αναγέννηση, να πραγματοποιείται το πέρασμα στην αντεπίθεση. Οτι ανεξάρτητα από τα ζιγκ- ζαγκ της ιστορίας και τα σκαμπανεβάσματα, η γενική τάση είναι ανοδική, προχωρητική υπέρ των λαών, με τη δράση και την πρωτοβουλία των λαϊκών μαζών.
Τίποτε δε γίνεται αυτόματα. Πάντα για το εναρκτήριο λάκτισμα για την αντίστροφη μέτρηση, αλλά και στην πορεία για την έκβαση μιας μάχης, αποφασιστικό ρόλο έπαιζε η δύναμη, η σταθερότητα, η αισιόδοξη στάση, η μαζικότητα και ο βαθμός συσπείρωσης της ριζοσπαστικής πρωτοπορίας. Είναι αδύνατο να υπάρξει αυτόματα, ταυτόχρονη καθολική αλλαγή στη συνείδηση και πολιτική ωρίμανση ολόκληρου του λαού.
Το ζητούμενο, λοιπόν, σήμερα είναι οι πρωτοπόρες δυνάμεις της κοινωνίας μας να οργανωθούν και να συσπειρωθούν σε ένα ενιαίο μέτωπο πάλης, που θα ανεβάσει το ηθικό της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, θα κάνει αποτελεσματική τη λαϊκή πάλη, θα δώσει νόημα και προοπτική στον καθημερινό αγώνα.
Τα λαϊκά στρώματα χρειάζονται σήμερα ένα γερό σκούντημα, για να αποδείξουν τη δύναμη, την ενεργητικότητα και την πρωτοβουλία τους. Εδώ έγκειται η ευθύνη του ΚΚΕ και των άλλων αγωνιστικών δυνάμεων, συλλογικών και ατομικών που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία.
Ο αγώνας θα είναι μακρόχρονος λίγο - πολύ, αν και πάντοτε πρέπει να έχουμε υπόψη ότι μπορεί να εμφανιστούν απότομα δυνατότητες για πρωτοφανέρωτο ανέβασμα της λαϊκής δράσης».
Με την παραδοχή πως «ενώ υπάρχουν διεργασίες θετικές στις αντιλήψεις ενός σημαντικού τμήματος του λαού για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, ενώ έχουν καταγραφεί σημαντικοί λαϊκοί - κοινωνικοί αντιπολεμικοί αγώνες, ωστόσο αυτοί δεν έχουν πάρει μόνιμα χαρακτηριστικά, συνέχισε η ομιλήτρια, καθώς, όπως τόνισε: «Οι όποιες αλλαγές συντελούνται δεν έχουν οδηγήσει, τουλάχιστον κατά τα φαινόμενα, σε συνολικό απεγκλωβισμό από τη λογική των μονόδρομων, σε μαζική διαφοροποίηση ψήφου εναντίον των δύο κομμάτων εξουσίας. Δε μας επηρεάζουν οι δημοσκοπήσεις, αν και δείχνουν και αυτές το μέγεθος της δυσαρέσκειας. Αυτό που εμείς μετράμε είναι ότι υπάρχουν αρκετοί που θέλουν να κάνουν το βήμα προς τα εμπρός, όμως διστάζουν, και χρειάζεται, μπροστά και στην εκλογική αναμέτρηση να ενθαρρυνθούν να το κάνουν. Η αλλαγή στάσης στις εκλογές συμβάλλει και στη γενικότερη χειραφέτηση, πέρα από το κύριο και βασικό ότι μπορεί να δώσουν ένα χαστούκι στο δίδυμο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.
Δε θα αναπτύξω όλους εκείνους τους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς παράγοντες στις συνθήκες του καπιταλισμού που δρουν ανασταλτικά στην πρόοδο της λαϊκής συνείδησης, έως το σημείο να αμφισβητήσει συνολικά τον πολιτικό συσχετισμό, να αποφασίσει να οργανώσει τη ρήξη με τη συνολική κατεύθυνση της πολιτικής.
Θα αναφερθώ επιλεκτικά σε ορισμένες πλευρές που κατά τη γνώμη μας μπορούν σήμερα να απελευθερώσουν δυνάμεις προς όφελος της αγωνιστικής συσπείρωσης, προς όφελος της δράσης για αλλαγή του συσχετισμού δύναμης.
Η συκοφάντηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, ο αντικομμουνισμός, δεν πλήττουν μόνο το κομμουνιστικό κίνημα. Εχουν γενικότερες επιδράσεις στο ηθικό και στην αγωνιστικότητα του λαού, στη διάθεσή του να παλέψει για βαθιές αλλαγές, να πιστέψει στην αναγκαιότητα και κυρίως στη ρεαλιστικότητά τους.
«Αλλωστε, τα δύο κόμματα της αστικής τάξης στη χώρα μας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δίνουν στρατηγικό χαρακτήρα στην αναμέτρηση, επομένως ο λαός πρέπει να απασχοληθεί με γενικότερα ζητήματα, μέσα βεβαίως από την εμπειρία της καθημερινότητας, της ζωής του, του αγώνα» επισήμανε η ομιλήτρια και συνέχισε υπογραμμίζοντας:
«Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η διεκδίκηση εναλλακτικής λύσης που θα είναι ένας λίγο - πολύ μακρόχρονος αγώνας, χωρίς να αποκλείεται καθόλου να διαμορφωθούν απότομα σοβαρές δυνατότητες μεγάλης ανόδου του κινήματος, προϋποθέτει να υπάρχει συνείδηση αναγκαιότητας αντιπαράθεσης και ρήξης εφ' όλης της ύλης, με την έννοια ότι πρέπει να περιλαμβάνει το πεδίο της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής, της εξωτερικής πολιτικής, δηλαδή τη στρατηγική που ακολουθείται σήμερα στη χώρα μας από το μεγάλο κεφάλαιο και τις πολιτικές του δυνάμεις. Κάθε μάχη όμως, όπως π.χ. η εκλογική, πρέπει να βοηθάει να γέρνει η πλάστιγγα υπέρ του λαϊκού κινήματος».
Ενόψει των βουλευτικών εκλογών η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε πως το ζήτημα είναι με ποιο κριτήριο και κυρίως με ποιο μέτρο, ποιες ανάγκες και απαιτήσεις κρίνει την πολιτική, τα προγράμματα και την πρακτική τού κάθε κόμματος, καθώς όπως τόνισε:
«Κριτήριο πρέπει να είναι το χειρότερο σήμερα από το χτες, η προοπτική χειρότερων μέτρων αύριο. Ταυτόχρονα, κριτήριο πρέπει να είναι οι σύγχρονες απαιτήσεις του λαού, οι δυνατότητες που υπάρχουν να ζήσει πολύ καλύτερα και σήμερα και αύριο.
Δεν είναι δυνατόν π.χ. να θεωρείται απάντηση στο πρόβλημα της ανεργίας η μερική απασχόληση. Ούτε στο πρόβλημα των χαμηλών εισοδημάτων ένα επίδομα που μάλιστα προσφέρεται ως απόδειξη κοινωνικής ευαισθησίας, με όρους ομηρίας.
Δεν υπάρχει αντιστάθμισμα κοινωνικών παροχών σε μια πορεία όπου το κύριο είναι η όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου σε χέρια λίγων, η αύξηση και το βάθεμα της ταξικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Δεν μπορεί να θεωρούμε την Ελλάδα ισχυρή όταν συμμορφώνεται στις επιλογές της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, και είναι στη λίστα του «καλού» των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για αμυντική ικανότητα της χώρας όταν το αμυντικό δόγμα μετατρέπεται σε επιθετικό, όταν αναπτύσσεται ο θεσμός των μισθοφόρων, γιατί έτσι θα κληθούν να υπηρετήσουν οι επαγγελματίες οπλίτες.
Η λογική της αναδιανομής όπως προβάλλεται σήμερα ως απάντηση στα προβλήματα του λαού, δεν είναι μόνο φενάκη και αυταπάτη. Είναι επικίνδυνη, γιατί στην ουσία καλεί το λαό να παραιτηθεί από δικαιώματα, από σύγχρονες απαιτήσεις, να μην αμφισβητήσει το ρόλο της πλουτοκρατίας, την καπιταλιστική ιδιοκτησία, την καπιταλιστική εξουσία».
«Για το ΚΚΕ - σημείωσε - δεν υπάρχει λύση, ελπίδα για το αύριο, θετική προοπτική, δεν υπάρχει δυνατότητα αποτελεσματικής αντίστασης έξω από τα πλαίσια του αγώνα που στρέφεται κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού, αμφισβητεί την εξουσία των μονοπωλίων».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία της η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε στο πώς θα είναι η άλλη μέρα από τις εκλογές, αν έχει ενισχυθεί αποφασιστικά το ΚΚΕ και οι συνεργαζόμενες δυνάμεις στα ψηφοδέλτιά του, αν υποστούν πλήγματα και οι δύο, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σε σχέση με τη συνολική τους δύναμη, υπογραμμίζοντας: