«Η κυβερνητική πολιτική εναρμονισμένη με τους γενικούς στόχους της ΕΕ, σχεδιάζει προσαρμογές της τουριστικής υποδομής σε μια Ελλάδα που θα συνδέει την ευρωπαϊκή καπιταλιστική επιχείρηση με τη Βαλκανική, την Παρευξείνια και την αγορά της Μέσης Ανατολής. Γι' αυτό και ανακήρυξε τον τουρισμό ως έναν από τους τρεις πυλώνες της ανάπτυξης για την τρέχουσα δεκαετία, μαζί με τις διευρωπαϊκές μεταφορικές και ενεργειακές συνδέσεις.

Αυτή η πολιτική στοχεύει στην περαιτέρω συγκεντροποίηση των συναφών οικονομικών δραστηριοτήτων με στόχο τον εναλλακτικό αλλά υψηλών εισοδημάτων τουρισμό. Τα περιθώρια που αφήνει στη μικρή τουριστική δραστηριότητα δεν εξασφαλίζουν ούτε την ισόρροπη οικονομική περιφερειακή ανάπτυξη ούτε τον φθηνό εσωτερικό, το λαϊκό τουρισμό.

Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τόσο την τουριστική κοινωνική εργασία όσο και τους όρους κατανομής του προϊόντος της σαν μέρος της συνολικής αντίληψής του για τη δυνατότητα και αναγκαιότητα οι σχέσεις ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να συνταιριάζουν με τον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας, να γίνουν κοινωνική, λαϊκή περιουσία τα αναπτυγμένα μέσα παραγωγής.

Αντιμετωπίζει το σχεδιασμό και την ανάπτυξη της τουριστικής κοινωνικής εργασίας ως αναπόσπαστο στοιχείο της λαϊκής οικονομίας και κοινωνικής ανάπτυξης, στην οποία οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής έχουν γίνει λαϊκή κρατική περιουσία, έχει ανατραπεί η οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων και η μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία. Παράλληλα με τον κοινωνικοποιημένο τομέα της οικονομίας θα λειτουργεί ο συνεταιρισμός, εκεί όπου είναι περιορισμένος ο κοινωνικός χαρακτήρας της εργασίας. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της λαϊκής οικονομίας είναι ο κεντρικός πανεθνικός οικονομικός σχεδιασμός, η ενεργητική συμμετοχή των εργαζομένων, ο κοινωνικός εργατικός έλεγχος, η δημοκρατία στους εργασιακούς χώρους.

Ως απαραίτητη προϋπόθεση θεωρεί τη λύση του πολιτικού προβλήματος, την κατάκτηση της λαϊκής, της εργατικής εξουσίας. Μόνο με αυτήν την προϋπόθεση μπορεί η τουριστική οικονομική δραστηριότητα να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί:

• Σε αναλογία προς τη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, τις ενεργειακές, υδροδοτικές, αποχετευτικές και μεταφορικές υποδομές των πόλεων και της υπαίθρου, των αναγκών του κέντρου και της περιφέρειας.
• Σε αναλογία με τις ανάγκες εκπαίδευσης και ειδίκευσης του εργατικού δυναμικού και τις ανάγκες φροντίδας της υγείας σε όλες τις βαθμίδες της.
• Σε ισορροπία με τη φύση. Το γενικό κίνητρο της οικονομίας, η κοινωνική ευημερία, γίνεται μέτρο για την παρέμβαση της ανθρώπινης ενέργειας στη φύση, για την αξιολόγηση των θετικών αποτελεσμάτων της και των αρνητικών συνεπειών της.

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις μόνο μπορεί να εξασφαλιστεί:

Η ικανοποίηση του καθολικού δικαιώματος στον τουρισμό, στην ξεκούραση, στις διακοπές και στην αναψυχή.

Ο τουρισμός μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στην ευρύτερη επικοινωνία, στη γνωριμία με τους άλλους λαούς, ήθη, έθιμα και πολιτισμούς, να συμβάλλει στην ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα σε λαούς και χώρες, να δημιουργεί νέες ανάγκες για μόρφωση, στην ανάδειξη του λαϊκού πολιτισμού και της ιστορίας, στο σεβασμό και στην αρμονική σχέση της ανθρώπινης κοινωνίας με το περιβάλλον.

Η δυνατότητα οργανωμένης και υπεύθυνης πρόσβασης και περιοδικής διαβίωσης σε φυσικούς και πολιτιστικούς χώρους που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα προστασίας.

Οι φορείς οργάνωσης και διεύθυνσης της τουριστικής δραστηριότητας - κρατικές επιχειρήσεις, φορείς κρατικών επιχειρήσεων και συνδικάτων, συνεταιρισμοί - θα υπάγονται σε γενική διεύθυνση περιφερειακά διακλαδωμένη αρμόδια για τον εσωτερικό - εγχώριο και αλλοδαπό - και εξωτερικό τουρισμό. Αυτός ο κεντρικός φορέας θα συνεργάζεται σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο με όλους τους διοικητικούς και κοινωνικούς φορείς - συνδικάτα, εκπαιδευτικά ιδρύματα, κοινωνικές οργανώσεις, κλπ. - για την καταγραφή, αξιολόγηση και ιεράρχηση των αναγκών, για τη διατίμηση και την κατανομή τους.