Γρηγοριάδης Κώστας |
Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα λοιπόν. Οχι, δεν είναι ίδιοι όλοι οι δημοσιογράφοι. Για παράδειγμα, υπάρχουν δημοσιογράφοι, οι οποίοι είναι μεγαλοστελέχη των συγκροτημάτων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (διάβαζε: Χειραγώγησης) και λειτουργούν ως εκπρόσωποι των καναλαρχών και των ιδιοκτητών γενικότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη διακαναλική εκπομπή για τη δήθεν αστυνόμευση της ενημέρωσης. Υπάρχουν δημοσιογράφοι, οι οποίοι είναι τρόφιμοι μυστικών ή φανερών κονδυλίων, από τα ταμεία κρατικών υπηρεσιών και οργανισμών, πρεσβειών, μεγάλων επιχειρήσεων και πολυεθνικών και λειτουργούν ως εκπρόσωποί τους και ανάλογοι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης». Υπάρχουν δημοσιογράφοι, οι οποίοι καθημερινά αυτολογοκρίνονται και προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της εργοδοσίας, φοβούμενοι διώξεις, διακρίσεις, ακόμη και την απόλυση. Υπάρχουν, επίσης, δημοσιογράφοι, οι οποίοι αγωνίζονται, ελέγχουν την όποια εξουσία, υπερασπίζονται τις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα, παλεύουν καθημερινά και τιμούν τη δημοσιογραφία και τις αγωνιστικές της παραδόσεις.
Και, βέβαια, όλοι κρίνονται. Καθημερινά. Και αργά ή γρήγορα ο λαός θα βγάλει τα συμπεράσματά του, ανεξάρτητα και πέρα από τα διάφορα συστήματα των «τηλε-σταρ».