Μπλόκο στην ενημέρωση και τη διαφάνεια όρθωσαν κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ, επιδιώκοντας τη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης της χειραγώγησης της «κοινής γνώμης» και της εξαγοράς των δημοσιογράφων. Παράλληλα οι δύο μονομάχοι κατέδειξαν ότι θέλουν το διάλογο για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου και να «νομιμοποιήσουν» τα τετελεσμένα τους στο χώρο της ενημέρωσης.

Κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ, όπως περίτρανα αποδείχτηκε στη συζήτηση που έγινε χτες στο Ζάππειο, συναινούν στην ίδια πολιτική που παράγει τις λίστες των «ενσωματωμένων» δημοσιογράφων και απλά τσακώνονται για το ποιος θα είναι ο «προστάτης» και το «αφεντικό» όλου αυτού του στρατού των κρατικοδίαιτων δημοσιογράφων.

Στον αντίποδα οι πεντακάθαρες, συγκεκριμένες και ρεαλιστικές θέσεις που εξέφρασε το ΚΚΕ από τη σκοπιά της δημοκρατικής και ισότιμης ενημέρωσης, προς όφελος της ανεξαρτησίας, αλλά και των συνθηκών δουλιάς των χιλιάδων δημοσιογράφων: Να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων ώστε να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας. Να υπάρξει πλήρες ασυμβίβαστο τόσο απέναντι στο κράτος - εργοδότη όσο και στις επιχειρήσεις και να ελέγχεται διαρκώς. Να δίνονται οι «λίστες» στη δημοσιότητα και όχι μόνο σε όποιον έχει έννομο συμφέρον. Διακομματικός έλεγχος στα μυστικά κονδύλια.

Φάνηκε ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση δε διαθέτει την πολιτική βούληση να θίξει τίποτα από τα κακώς κείμενα και να παραιτηθεί από το «δικαίωμά» της να θέτει στη δούλεψή της εκατοντάδες δημοσιογράφους με κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό. Παγερά αδιάφορη επίσης την αφήνει το (βολικό) καθεστώς ανασφάλειας που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων και τους καθιστά περισσότερο ευάλωτους στις πάσης φύσεως πιέσεις και εξαρτήσεις.

Στο πλαίσιο αυτό ο Θ. Ρουσόπουλος είπε ουσιαστικά «ναι» στην παράλληλη απασχόληση και «όχι» στο ασυμβίβαστο, ενώ αρνήθηκε πεισματικά ότι υπάρχουν μυστικά κονδύλια και μαύρες λίστες δημοσιογράφων. Επίσης αρνήθηκε να δώσει στη δημοσιότητα τις λίστες των δημοσιογράφων που απασχολούνται στα υπουργεία και το δημόσιο τομέα, ρίχνοντας το μπαλάκι στις ενώσεις των δημοσιογράφων.

Οι μεγαλόστομες εκφράσεις περί ελευθερίας του Τύπου, διαφάνειας στο δημόσιο βίο, διασφάλιση της ανεξαρτησίας των λειτουργών του Τύπου από κάθε εξάρτηση κ.ο.κ. που χρησιμοποίησε κατά κόρον ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν μπόρεσαν να κρύψουν την επιδίωξη της κυβέρνησης να διαχειριστεί την κατάσταση στο χώρο της ενημέρωσης προς όφελος των κομματικών και προπαγανδιστικών αναγκών της. Ο Θ. Ρουσόπουλος υπερασπίστηκε την «παράλληλη απασχόληση» των δημοσιογράφων στα γραφεία Τύπου των υπουργείων και οργανισμών του δημόσιου τομέα, καθώς και στα κρατικά μέσα ενημέρωσης (ΕΡΤ, ΑΠΕ, κ.α.), υποστηρίζοντας ότι αυτό δεν οδηγεί στο να χάνει ο δημοσιογράφος «ένα μέρος της ελευθερίας του»... Επίσης δήλωσε, χωρίς ωστόσο να γίνει πιστευτός, ότι δεν υπάρχουν «απόρρητες δαπάνες» που διατίθενται σε δημοσιογράφους. Παίζοντας εκ του ασφαλούς, είπε ότι θα δώσει τις «λίστες» στις ενώσεις των συντακτών αν του το ζητήσουν. Φρόντισε όμως να διευκρινίσει ότι θα τους σταλούν τα στοιχεία «όσα έχει στη διάθεσή της η Γραμματεία Τύπου για το 2003», ενώ τα στοιχεία του 2004 που περιλαμβάνουν τους διορισμούς γαλάζιων δημοσιογράφων θα σταλούν μέχρι τις 5 Απρίλη.

Τις θέσεις του υπουργού Επικρατείας σιγοντάρισε ο εκπρόσωπος της ΝΔ Θ. Κασίμης, αποκηρύσσοντας κάθε ιδέα δημοσιότητας των λιστών, γιατί κάτι τέτοιο θα αποτελέσει διασυρμό για όλους τους δημοσιογράφους που δουλεύουν στο δημόσιο τομέα.

Μετά από μια τέτοια τοποθέτηση, η «δουλιά» των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ - Χυτήρης, Αθανασάκης - ήταν εύκολη, αφού διαπίστωσαν την κυβέρνηση να συνεχίζει στα «πλαίσια» που είχε δημιουργήσει, ενώ δεν έβγαλε στη φόρα τα «πράσινα παπαγαλάκια». Εκ του ασφαλούς λοιπόν αποφάνθηκαν ότι μυστικά κονδύλια διοχετεύονταν προς τους δημοσιογράφους μόνο επί κυβέρνησης Μητσοτάκη(!), ενώ προκάλεσαν και τον ίδιο τον υπουργό Επικρατείας, λέγοντας ότι δεν έχει κανένα στοιχείο για παράνομη χρηματοδότηση δημοσιογράφων.

Ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ, Ν. Βούτσης, κινήθηκε σε γενικόλογα πλαίσια, ενώ τάχθηκε υπέρ της δημοσιοποίησης των «λιστών» των δημοσιογράφων, αλλά μόνο στις δημοσιογραφικές ενώσεις και μόνο εφόσον αυτές το επιθυμούν να τις δώσουν στη δημοσιότητα.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Μαν. Μαθιουδάκης ζήτησε από τον υπουργό Επικρατείας να δώσει στην ΕΣΗΕΑ τις καταστάσεις όλων των δημοσιογράφων που απασχολούνται στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ώστε από την ΕΣΗΕΑ «να διαπιστωθεί αν γίνονται παραβιάσεις του». Ξεχωριστά ζήτησε να γνωστοποιηθούν τα ονόματα δημοσιογράφων οι οποίοι ενδεχομένως να έχουν ή είχαν σχέση με τα υπουργεία Εξωτερικών, Εθνικής Αμυνας, Δημόσιας Τάξης και τους εξαρτώμενους από αυτά φορείς. Η αντιπρόεδρος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ Ν. Νταουντάκη διαφοροποιήθηκε, ζητώντας οι λίστες «να δοθούν στην κοινωνία και όχι στα σωματεία».

Το λόγο πήραν στη συνέχεια εκπρόσωποι από τις δημοσιογραφικές Ενώσεις Μακεδονίας - Θράκης, Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου, τασσόμενοι υπέρ της «αυτορρύθμισης» και ζητώντας να μην απαγορευτεί η παράλληλη απασχόληση.

Ηρθαμε εδώ, γιατί ο κρίσιμος και νευραλγικός τομέας της ενημέρωσης πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, τόνισε στη δευτερολογία της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ, ο Τ. Τσίγκας, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη» και συνέχισε: «Γιατί το στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα του λαού στην ουσιαστική πληροφόρηση υφίσταται μια καθημερινή παραβίαση έως και ωμό βιασμό. Γιατί ο κατήφορος της ενημέρωσης πορεύεται χέρι χέρι με τη συνεχή χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας και αμοιβής της μεγάλης πλειοψηφίας των δημοσιογράφων και τη συστηματική επιχείρηση χειραγώγησης και εξαγοράς τους από την πολιτική και οικονομική εξουσία». Και αφού υπογράμμισε ότι όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν καρπούς της... κακής μοίρας, αλλά τα αποτελέσματα των πολιτικών και πρακτικών των κρατούντων, κάλεσε τις Ενώσεις Συντακτών και τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να τις αντιπαλέψουν, ως τη μόνη αντικειμενικά δυνατή «αυτορρύθμιση», ωφέλιμης για την ενημέρωση του λαού και τα συμφέροντα των δημοσιογράφων.

Κλείνοντας ο Τ. Τσίγκας, υπογράμμισε και πάλι την εμμονή του ΚΚΕ στην καθιέρωση του πλήρους ασυμβίβαστου μεταξύ δημοσιογραφικής δουλιάς και οποιασδήποτε άλλης επαγγελματικής σχέσης με την πολιτική και οικονομική εξουσία, σημειώνοντας ότι οι σχετικές προτάσεις της κυβέρνησης δεν αποσκοπούν στην καλύτερη ενημέρωση και τη διαφάνεια, αλλά σε μια ακόμη ανακατανομή της πίτας, τη φορά αυτή μεταξύ δημοσιογράφων που διατηρούν «προνομιακές σχέσεις» με το κράτος.

• Υπέρ της αυτορρύθμισης στα θέματα δεοντολογίας και κατά της θέσπισης νέων νόμων που μπορούν να αποβούν μοιραίοι για την ελευθερία του Τύπου τάχθηκε με παρέμβασή του ο ΓΓ της Διεθνούς Ενωσης Δημοσιογράφων Αϊντιν Γουάιτ.