Οταν πρόκειται η κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα τις λίστες των δημοσιογράφων, που έχουν εργασιακή σχέση με το δημόσιο -ανάμεσά τους και διαφόρων αργόμισθων και κρατικοδίαιτων «διαμορφωτών» της κοινής γνώμης - τότε αυτοανακηρύσσεται «θεματοφύλακας της δεοντολογίας» και εξαιρετικά ευαίσθητη απέναντι στα «προσωπικά δεδομένα»... Η ευαισθησία, όμως, αυτή εξαφανίζεται, όταν πρόκειται για τους αγρότες που έχουν κατέβει στους δρόμους. Τότε όλες οι «λίστες» των... παρανόμων, των... τρομερών και... επικίνδυνων «κακοποιών στοιχείων» που τόλμησαν - άκουσον άκουσον - να καλλιεργήσουν 200 ή 500 μέτρα γης παραπάνω βαμβάκι, «κρεμιούνται» στις πλατείες και τα καφενεία των χωριών και παραδίδονται στη «χλεύη της κοινωνίας»...

Στην πρώτη περίπτωση η κυβέρνηση προφυλάσσει και προστατεύει τους «δικούς της» δημοσιογράφους, τους υπηρέτες του συστήματος από τα «αδιάκριτα βλέμματα» του κόσμου, ενώ στη δεύτερη στιγματίζει και διαπομπεύει ανθρώπους που μοχθούν στα χωράφια τους, για να ζήσουν τις οικογένειές τους και να κρατηθούν στα χωριά τους. Συμπέρασμα; Η «γαλάζια διακυβέρνηση» φροντίζει να μην υστερεί σε τίποτα από τους εκσυγχρονιστές προκατόχους της, ούτε καν στις άθλιες συκοφαντικές και προβοκατόρικες μεθόδους. Ας πάει, λοιπόν, ο Κ. Καραμανλής ξανά στους αγρότες και ας τους πει, όπως το έλεγε προεκλογικά, ότι «εγώ θέλω να σας κοιτώ στα μάτια»...