Στο «Ρ» του Σαββάτου υπήρχε αναφορά σε ορισμένα από τα σκάνδαλα των «αθανάτων», που κατά καιρούς έχουν γνωστοποιηθεί. Και επισημαίναμε ότι - παρά την προσπάθεια της ΔΟΕ ν' αποδείξει το αντίθετο - δεν πρόκειται για «κακή παρένθεση» και επιλήσμονες των Ολυμπιακών αρχών που αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα. Το σύστημα είναι έτσι δομημένο που τουλάχιστον ευνοεί την ...«αξιοποίηση ευκαιριών» προσωπικού χαρακτήρα. Γιατί το αλισβερίσι και το κέρδος είναι βασική φιλοσοφία και πρακτική της ΔΟΕ. Φιλοσοφία που επιβεβαιώνεται από την επανάληψη του φαινομένου.

Παρά τις μεγαλόστομες εξαγγελίες μετά το πλέον θορυβώδες σκάνδαλο (Σολτ Λέικ Σίτι) και τις - υποτίθεται - διορθωτικές κινήσεις, είχαμε τα ίδια. «Εκπρόσωποι της επιτροπής διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 για το Κέιπ Τάουν παραδέχτηκαν σήμερα το μεσημέρι ότι προσπάθησαν να δελεάσουν με ταξίδια και δώρα 19 "αθανάτους" και τις συζύγους τους» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 3/9/1997). Από τη ΔΟΕ έγινε γνωστό ότι 4 από τα μέλη της δέχτηκαν αρχικά την προσφορά αλλά μόλις αυτό μαθεύτηκε αναγκάστηκαν να την αρνηθούν...

Πρόσφατα η εκπομπή «Πανόραμα», στο τηλεοπτικό δίκτυο BBC, αποκάλυψε άλλο ένα ...επεισόδιο του σίριαλ. Δημοσιογράφοι ήρθαν σε επαφή με κάποιους μεσολαβητές, που υποστήριξαν πως έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν την ψήφο 54 από τα 124 μέλη της ΔΟΕ. Οι ερευνητές παρουσιάστηκαν ως αντιπρόσωποι μιας οργάνωσης, που βαφτίστηκε «New London Ventures», η οποία υποτίθεται ότι εκπροσωπούσε τα συμφέροντα Βρετανών επιχειρηματιών, που ήθελαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2012 να διεξαχθούν στο Λονδίνο.

Ο Γκόραν Τάκατς, ένας από τους μεσολαβητές με βάση το Βελιγράδι, τους υποσχέθηκε έως και 20 θετικές ψήφους για το Λονδίνο, με αντάλλαγμα πολλά εκατομμύρια ευρώ. «Ολα είναι υπόθεση χρημάτων, τελεία και παύλα. Μετρητών, φυσικά», τόνισε ο εν λόγω «ατζέντης» στους δημοσιογράφους. Ενας άλλος «συνάδελφός» του, ο Γκάμπορ Κομιάτιν, από τη Βουδαπέστη, υποσχέθηκε από την πλευρά του 20 ψήφους έναντι 200.000 ευρώ την καθεμία. Ενας άλλος υποσχόταν 14 ψήφους με ανάλογο τίμημα. Οι δημοσιογράφοι προσέγγισαν κι ένα μέλος της ΔΟΕ, τον Ιβάν Σλάβκοφ, πρόεδρο της Βουλγαρικής Ολυμπιακής Επιτροπής, ο οποίος παραδέχτηκε πως μπορούν να εξαγοραστούν ψήφοι. «Ορισμένοι εξ αυτών είναι επιχειρηματίες κι έχουν συμφέροντα. Ναι, θέλουν εξυπηρετήσεις», τόνισε ο Σλάβκοφ...

Η αλήθεια για το γεγονός ότι το αλισβερίσι είναι θεσμός αποκαλύπτεται και από τα λόγια του επικεφαλής της Αυστραλιανής Ολυμπιακής Επιτροπής, Τζον Κόουτς: «Το Σίδνεϊ δεν κέρδισε την ανάθεση των Αγώνων για την ομορφιά του, αλλά γιατί παίξαμε σωστά τους κανόνες του παιχνιδιού»... (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 25/1/1999).

Στο παιχνίδι λοιπόν υπάρχουν κανόνες, τους οποίους κάποιοι ορίζουν. Κι αυτοί δεν μπορεί να είναι άσχετοι ή χαμηλόβαθμοι. Είναι οι υψηλά ιστάμενοι. Ετσι εξηγείται και η αντιμετώπιση των «κακών» με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ο Σλάβκοφ τιμωρήθηκε (από τη ΔΟΕ γιατί η ΦΙΦΑ δεν τον πειράζει από τη θέση του προέδρου της βουλγαρικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας...), το ίδιο και ορισμένοι άλλοι παλαιότερα. Δεν υφίστανται όμως κυρώσεις όλοι. Η τύχη τους δεν εξαρτάται από τις πράξεις αλλά από τις διασυνδέσεις τους... Οπως σχεδόν παντού, την πληρώνουν οι «φτωχοδιάβολοι» και τα «μικρά ψάρια». Για τους άλλους υπάρχουν ...πόρτες και παράθυρα.

Ο Σάμαρανκ (το Μάη του 1995, λίγο πριν από την επιλογή της διοργανώτριας πόλης των Αγώνων του 2002) είχε λάβει ως δώρα δύο κυνηγετικά όπλα μάρκας «Μπράουνινγκ» αξίας 1.000 δολαρίων. Το ίδιο φαίνεται να είχε συμβεί και στην περίπτωση του Ναγκάνο, όταν ο Σάμαρανκ έλαβε ως δώρο ένα ξίφος σαμουράι αξίας 10.000 δολαρίων. Η δικαιολογία ότι αποδέχτηκε το δώρο «για τον εμπλουτισμό του Ολυμπιακού Μουσείου» έγινε δεκτή και ποτέ δεν υπέστη κυρώσεις... (ΤΟ ΒΗΜΑ, 24/1/1999).

Ενδεικτική είναι και η περίπτωση του Κιμ Ουν Γιούνγκ. Από τα ισχυρά πρόσωπα ο και αντιπρόεδρος της ΔΟΕ, ήταν εκ των βασικών υποψηφίων για τη διαδοχή του Σάμαρανκ. Είχε εμπλακεί στην υπόθεση του Σολτ Λέικ Σίτι και είναι πλέον στη φυλακή. Γιατί - όπως είχαμε δημοσιεύσει στις 4 του Ιούνη - κρίθηκε ένοχος για διασπάθιση χρήματος, δωροληψίες και κατάχρηση κατά τη διάρκεια της προεδρίας του στην Ολυμπιακή Επιτροπή της χώρας του, αλλά και κατά τη διάρκεια της προεδρίας του στην Παγκόσμια Συνομοσπονδία Τάε Κβο Ντο. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, υπεξαίρεσε περισσότερα από τρία εκατομμύρια δολάρια και έλαβε ως «δώρο» περίπου 700.000 δολάρια, ενώ ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών στην προσπάθεια της Σεούλ να αναλάβει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1988 αλλά και κατά τη διάρκεια της διοργάνωσής τους. Παρ' όλα αυτά, ο Κιμ Ουν Γιούνγκ - για τον οποίο ο Σάμαρανκ είχε δηλώσει «είναι ο πιο αξιόπιστος σύμβουλός μου» - παραμένει μέλος της ΔΟΕ και ακόμα και χτες στην επίσημη ιστοσελίδα της ΔΟΕ υπήρχε το βιογραφικό του...

Βέβαια, εκεί περιέχονται αυτά που ήθελαν ο ίδιος και η ΔΟΕ. Γιατί υπάρχει και η ...άλλη πλευρά του φεγγαριού, αναφορικά με το ποιόν του. «Κάποτε, παραδέχτηκε ότι ήταν υποδιοικητής των δυνάμεων της προεδρικής ασφαλείας. Φήμες τον ήθελαν ανώτερο πράκτορα της CIA. Σε μια συνεδρίαση (1991) της ΔΟΕ, στην Ατλάντα των ΗΠΑ, οι οργανωτές ξαφνιάστηκαν όταν τον άκουσαν να λέει ότι θα φύγει για να περάσει τη μέρα "με τους φίλους του" στο στρατόπεδο του Φορτ Μπένινγκ. Ο πρώην αξιωματούχος της CIA Φίλιπ Λίστι, που υπηρέτησε στην Κορέα (τέλη της δεκαετίας του '60), ανέφερε για τον Κιμ:

"Πρέπει να καταλάβετε τι είδους άνθρωποι γίνονται δεκτοί στην προεδρική φρουρά, την προσωπική σωματοφυλακή του Παρκ. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο άνθρωπος που προστατεύει τον Πρόεδρο μιας χώρας, όπως η Ν. Κορέα, πρέπει να αποδείξει πως είναι έτοιμος να σκοτώσει χωρίς δισταγμό για χάρη του αφεντικού του και να κάνει οτιδήποτε του ζητούσε και πως πιστεύει ότι εκείνος ήταν το πιο πολύτιμο αγαθό για τη χώρα. Δε γνωρίζω προσωπικά, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να είχε πολύ στενές σχέσεις με την κορεατική υπηρεσία πληροφοριών εκείνα τα χρόνια, είτε ως δραστήριο στέλεχος, είτε - τουλάχιστον - ως άτομο με ιδιαίτερα φιλικές επαφές μαζί της. Λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που έχει δώσει για τη θητεία του στην κορεατική πρεσβεία των ΗΠΑ, τις σπουδές του στα αμερικανικά πανεπιστήμια, την ίδρυση της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Τάε-Κβο -Ντο και τη θέση του στην προεδρική φρουρά, θα έλεγα ότι δε μένει καμιά αμφιβολία για τη δράση του στο εξωτερικό για λογαριασμό της κορεατικής υπηρεσίας πληροφοριών. Αυτός είναι ο πιο ανώδυνος τρόπος για να εκφράσω την άποψή μου αναφορικά με το παρελθόν του.

Προκάτοχός του στη ΔΟΕ ήταν ο Τσονγκ Κιού Παρκ. Γνωστός ως "πιστολέρο Παρκ" - επειδή ήταν αντιπρόεδρος στη Διεθνή Συνομοσπονδία Σκοποβολής. Ηταν διοικητής του Κιμ στην προεδρική φρουρά και πρόεδρος της κορεατικής Ο.Ε. Σύμφωνα με τον Λίστι, "ήταν πολύ επικίνδυνος άνθρωπος, πρώτος μαχαιροβγάλτης της Κορέας". Και αυτόν τον πρότεινε για τη ΔΟΕ ο Σάμαρανκ»...¹ Στην ιστοσελίδα bsa.gr (kataggelies.idx.gr) αναφέρεται: «Ανάμεσα σ' αυτούς (σ.σ. "αθανάτους") συμπεριλήφθηκε πρόσφατα και ο διευθυντής της Λαϊκής Τράπεζας, ο Κίκης Λαζαρίδης, και τα ΜΜΕ το παρουσίασαν σαν τιμή για την Κύπρο! Φυσικά δεν υστερεί σε τίποτε από τους υπόλοιπους "αθάνατους" αφού, σύμφωνα με τον Πουργουρίδη, πρόεδρο της επιτροπής ελέγχου της Βουλής, "αυτός ο άνθρωπος θα έπρεπε να ήταν στη φυλακή για το ρόλο του στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου". Παράλληλα, κατηγορείται και για παράνομη εξαγωγή χρημάτων στο εξωτερικό ενώ στην τράπεζά του γίνονται έρευνες για λογαριασμούς "συμφερόντων του πρώην Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας"»...

Τέτοια λοιπόν είναι τα περισσότερα - και πάντως αυτά που έχουν ηγετικό ή καθοριστικό ρόλο - στελέχη της ΔΟΕ. Ανθρωποι που εκπροσωπούν και εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Τιτλούχοι, μεγιστάνες του χρήματος, των ΜΜΕ κλπ. Μεταξύ άλλων, ενδεικτικά αναφέρουμε τους Ζαν-Κλοντ Κιλί, μέλος του ΔΣ στην «Κόκα-Κόλα», Α. Γκιλάντι (ΝΒC), Κουένχε-Λι («Σάμσουνγκ»), πρίγκιπα Φεϊζάλ (Σ. Αραβία) και Αλ-Φαχντ (Κουβέιτ)... Σαφέστατα πάντως εξέχουσα θέση, στην ιστορία, κατέχει ο πρώην πρόεδρος, Χ. Α. Σάμαρανκ. Περισσότερα αύριο.

1. «Τα αφεντικά των Ολυμπιακών Αγώνων», εκδόσεις ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, 1992

ΑΥΡΙΟ το τελευταίο