Είναι γνωστό ότι η Αθήνα, διαθέτοντας μόλις 2,5 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά κάτοικο και το 5% σε ελεύθερους χώρους, είναι ουραγός μεταξύ των ευρωπαϊκών πόλεων στον τομέα αυτό. Είναι επίσης γνωστό ότι, εξαιτίας του γεγονότος αυτού, η πόλη βρίσκεται στα όρια της ασφυξίας, με όλο και περισσότερους «μοντέρνους» και πιο επικίνδυνους ρύπους να προστίθενται στο αειθαλές «νέφος», ενώ οι κάτοικοί της τρέμουν μια πιθανή επανάληψη του θανατηφόρου καύσωνα του 1987, μόλις το θερμόμετρο αρχίσει να ανεβαίνει.

Παρ' όλα αυτά, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ των τελευταίων δεκαετιών, όχι μόνον αρνούνται να πράξουν το αυτονόητο, δηλαδή να προστατεύσουν τους ελεύθερους χώρους και να αναπτύξουν το πράσινο, αλλά προχωρούν στην ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή και τσιμεντοποίησή τους προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Τα τελευταία χρόνια, οι ελεύθεροι χώροι της Αττικής δέχονται μιαν άγρια επίθεση και αυτό αποτελεί πολιτική επιλογή των δύο μεγάλων κομμάτων, αφού το ένα ξεκινά από εκεί ακριβώς που τελειώνει το άλλο. Ετσι, οι ήδη περιορισμένοι χώροι αναψυχής και πρασίνου καταστρέφονται, συρρικνώνονται ή καταπατούνται. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, αν και έχουν μετατρέψει την Αθήνα σε μια τσιμεντούπολη, δεν έχουν κανένα δισταγμό να ξεπουλήσουν και αυτούς τους ελάχιστους τελευταίους ελεύθερους χώρους στο κεφάλαιο για να εφαρμόσει τα επιχειρηματικά του σχέδια.

Ολο και περισσότερα σχέδια βγαίνουν στη δημοσιότητα και όλα σχετίζονται με την εκποίηση των δημόσιων χώρων. Η περίπτωση της ΠΑΕ του Παναθηναϊκού, που διεκδικεί πάνω από 200 στρέμματα ελεύθερης έκτασης στον Ελαιώνα, στο Ελληνικό ή στο Γουδί, το Κτήμα Συγγρού συνολικής έκτασης 1.000 στρεμμάτων, που έχει εγκαταλειφθεί και που τώρα κινδυνεύει, το Πεδίον του Αρεως ή το Πάρκο Ελευθερίας, που καταπατούνται από επιχειρηματίες, οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για την οικοπεδοποίηση - τσιμεντοποίηση του χώρου των 5.500 στρεμμάτων του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, είναι ενδεικτικές μιας κατάστασης που ολοένα και χειροτερεύει.

Αποκορύφωμα όλων αυτών, το νομοσχέδιο που παρουσίασε τις προηγούμενες μέρες η αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού Φ. Πάλλη - Πετραλιά, με το οποίο και με πρόσχημα τη «μετα-Ολυμπιακή αξιοποίηση» παραδίδονται βορά στο μεγάλο κεφάλαιο οι Ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις και οι περιβάλλοντες χώροι τους. Εκτός των άλλων, με το νομοσχέδιο αυτό, δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις λεηλασίας έργων, την κατασκευή των οποίων χρυσοπλήρωσε ο ελληνικός λαός και που τώρα θα αναγκαστεί να ακριβοπληρώνει και την οποιαδήποτε χρήση τους.

Σε όλα αυτά προστίθεται και ο «αναπτυξιακός νόμος». Το ...«κυνήγι», δηλαδή, της κυβέρνησης για ξένες επενδύσεις, για την προσέλκυση των οποίων εκποιεί τους αδόμητους χώρους έναντι «πινακίου φακής».