Να απαλλαγεί πλήρως ο χώρος του πρώην Ιπποδρόμου του Φαλήρου από κάθε λογής επιχειρηματικά συμφέροντα και να διασφαλιστεί ο δημόσιος - κοινωνικός χαρακτήρας της έκτασης, αλλά και η ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση για όλο το λαό σε ολόκληρο το χώρο. Αυτό ζητά από την κυβέρνηση η βουλευτής του ΚΚΕ Βέρα Νικολαΐδου, με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή και απευθύνεται στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά.

Ειδικότερα στην Ερώτηση επισημαίνεται: Οπως προκύπτει από το κείμενο, του από 12-1-2007 «Μνημονίου Συνεργασίας» μεταξύ ΥΠΕΧΩΔΕ και Δήμου Καλλιθέας, το ίδρυμα «Σταύρου Νιάρχου», κατόπιν συμφωνίας με την Ελληνική Πολιτεία, προτίθεται να χρηματοδοτήσει και να κατασκευάσει κτιριακό συγκρότημα για τη στέγαση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και Εθνικής Βιβλιοθήκης και να διαμορφώσει τον περιβάλλοντα χώρο σε πολιτιστικό - εκπαιδευτικό πάρκο, στη μεγάλη δημόσια έκταση 200 στρεμμάτων περίπου του πρώην Ιπποδρόμου, που αποτελεί έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Αττικής.

Δηλαδή - τονίζει η βουλευτής του ΚΚΕ - με «όχημα» την πολυδιαφημιζόμενη «ευεργεσία» του ιδρύματος «Σταύρου Νιάρχου», προωθείται η παράδοση μεγάλης έκτασης δημόσιας γης και η ακόμη μεγαλύτερη εκχώρηση του πολιτισμού μας, μουσικού και πνευματικού, στο κεφάλαιο, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για το λαό μας. Ουσιαστικά εκχωρείται η συγκεκριμένη έκταση προς τσιμεντοποίηση, όταν μάλιστα έχει χαρακτηριστεί με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας «Αστικό Πράσινο» και αποτελεί έναν χώρο που μπορεί να διαμορφωθεί σε σημαντικό πνεύμονα πρασίνου για όλη την ευρύτερη περιοχή.

Τέλος η βουλευτής του ΚΚΕ απευθύνει στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ τα εξής καίρια ερωτήματα:

• Ποιο είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας μεταξύ Ελληνικής Πολιτείας και ιδρύματος «Σταύρου Νιάρχου», ποιος ο ρόλος που επιφυλάσσεται στο ίδρυμα σε σχέση με τα έργα που θα κατασκευαστούν και ποιος ο χαρακτήρας αυτών μετά την ολοκλήρωσή τους;
• Ποια συγκεκριμένα μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση, προκειμένου να απαλλαγεί πλήρως ο χώρος από κάθε λογής επιχειρηματικά συμφέροντα και να διασφαλιστεί, όχι μόνο ο δημόσιος - κοινωνικός χαρακτήρας του, αλλά και ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση για όλο το λαό και σε ολόκληρο το χώρο;