Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το νερό είναι φυσικός πόρος κοινή κληρονομιά, και ως τέτοιο πρέπει να αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία. Μόνο τότε θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Η διαχείρησή του απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο. Αλλά αυτό δε μπορεί να γίνει στα πλαίσια του εκμεταλλευτικού συστήματος και των νόμων της αγοράς, αλλά στη λαϊκή οικονομία.

Το ΚΚΕ, θεωρεί επιτακτική ανάγκη διεκδίκησης:

• Την επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τις χρήσεις και την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της επικράτειας και περιφερειακά, με όλες τις διαστάσεις του προβλήματος (φυσικές, οικονομικές, τεχνικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές) και τη μεταξύ τους δυναμική.
• Τη δημιουργία ενός άλλου θεσμικού πλαισίου, που θα αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, τη φύση και την ανάπτυξη της κοινωνίας. Που σημαίνει, ότι το νερό αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία, τελεί υπό τον έλεγχο και τη διαχείριση της λαϊκής εξουσίας.
• Το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής, που θα προλαμβάνουν, θα αμβλύνουν και θα αντιμετωπίζουν την εμφάνιση των πλημμυρών, της λειψυδρίας, θα αποταμιεύουν και θα εμπλουτίζουν τα υδάτινα αποθέματα (φράγματα, ταμιευτήρες, λιμνοδεξαμενές κλπ.), θα αυξήσουν τελικά τη διαθεσιμότητα των υδατικών πόρων.
• Την προγραμματισμένη ένταξη της χρήσης των υδάτινων πόρων στα πλαίσια μιας σχεδιασμένης αναπτυξιακής πολιτικής με καθορισμένες χρήσεις για συγκεκριμένους στόχους, με σχεδιασμένες ποσοτικές και ποιοτικές παραμέτρους.
• Συνολική διαχείριση των λεκανών απορροής των χειμάρρων και δασοτεχνικά - φυτοτεχνικά έργα σε όλη την υδρολογική λεκάνη, αντιμετώπιση του χειμαρρικού προβλήματος της χώρας, με την αποτροπή της διάβρωσης και τη συνολική διευθέτηση των χειμάρρων.
• Μέτρα προστασίας της ποιότητας των νερών και της ανάκτησής τους, με ορθολογική χρήση των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
• Την άμεση αντιμετώπιση των απωλειών λόγω διαρροών από τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης.
• Την κατάλληλη μέθοδο άρδευσης κατά καλλιέργεια.
• Την προστασία των δασών και αναδασώσεις, που ευνοούν τη συγκράτηση των νερών για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
• Τον εξανθρωπισμό των μεγάλων πόλεων, την προστασία των ελεύθερων χώρων, την εξασφάλιση χώματος.