Μέσα σε μια νύχτα και με σύμμαχους το κεφάλαιο, το ΠΑΣΟΚ και τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, την περασμένη Τετάρτη η κυβέρνηση μετέτρεψε την πρόωρη συνταξιοδότηση των απολυμένων σε «ειδική εισοδηματική ενίσχυση»... Η αιφνιδιαστική αναδίπλωση της κυβέρνησης δεν αποτελεί έκπληξη. Φέρνει για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια και μάλιστα με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, τις ρητές και κατηγορηματικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, που δεν της επιτρέπουν τον παραμικρό ελιγμό, ακόμα και για την εκτόνωση των αντιδράσεων των ανέργων.

Το ΚΚΕ, με κριτήριο την εξυπηρέτηση των πραγματικών συμφερόντων των ανέργων, καταψήφισε την «τροπολογία της τροπολογίας», καταγγέλλοντας τον εμπαιγμό από την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΝ, αλλά και τον εχθρικό προς τους ανέργους ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Η στάση και οι θέσεις όλων απέναντι στο ζήτημα της τροπολογίας αποτελεί κριτήριο για τον πυρήνα της πολιτικής τους και πρέπει να αξιοποιηθεί από εργαζόμενους και άνεργους για την εξαγωγή ουσιαστικών πολιτικών συμπερασμάτων.

Η αρχική τροπολογία, παρά τον αποσπασματικό της χαρακτήρα, απαντούσε σε ένα από τα αιτήματα των απολυμένων, εξασφάλιζε μια σχετική ασφάλεια σε όσους μετά από δεκαετίες δουλιάς έμειναν χωρίς μεροκάματο, σε μια ηλικία που είναι διπλά δύσκολο να ξαναβρούν εργασία. Τίποτα δε χαρίστηκε στους εργαζόμενους της Νάουσας. Η κυβέρνηση υποχρεώθηκε στην αρχική πρόταση για πρόωρη συνταξιοδότηση, μετά από μια διετία σκληρής ταξικής αναμέτρησης, με μπροστάρη το ταξικό Εργατικό Κέντρο και σύμμαχους τα φτωχά στρώματα της πόλης και της περιοχής, κύρια τους μικρούς ΕΒΕ, που και οι ίδιοι βιώνουν στο πετσί τους τις συνέπειες της αντιλαϊκής αντεργατικής πολιτικής, της διόγκωσης της ανεργίας σε μια πόλη που μετρά το μισό σχεδόν οικονομικά ενεργό πληθυσμό της εκτός παραγωγής.

Εργαζόμενοι και απολυμένοι απέρριπταν το ένα μετά το άλλο τα μέτρα (ημιαπασχόληση, ένταξη της περιοχής στη Δ' Ζώνη κινήτρων, απλήρωτη εργασία) με τα οποία οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιχείρησαν να τους ξεγελάσουν. Να τους ξεστρατίσουν από τα δίκαια αιτήματά τους για δουλιά, για ουσιαστική προστασία των ανέργων. Και μόνο το γεγονός ότι η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να καταφύγει στην πρόωρη συνταξιοδότηση των ανέργων, αποτελεί απόδειξη της αδυναμίας του συστήματος να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας. Από την άλλη, φανερώνει τη δύναμη που κρύβει ο συντονισμένος ταξικός αγώνας, η πάλη με αιτήματα και στόχους πάλης στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών των εργαζομένων και ανέργων.