«Για τον δικομματισμό γίνονται οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Οχι βέβαια. Το ζητούμενο είναι να εκφραστούν λαϊκές δυναμικές και στους δύο γύρους που θα αμφισβητούν τις συνέπειες του δικομματισμού σε όλη τη σφαίρα θεμάτων που άπτονται των αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης». Αυτή την απάντηση έδωσε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνος, στο ερώτημα τι θα πράξει το κόμμα του στο δεύτερο γύρο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» της Κυριακής 14/5. Βεβαίως, αρκετά νωρίτερα, όταν άρχιζε η προετοιμασία για τις τοπικές εκλογές φωνασκούσε πως ο στόχος του ήταν η μείωση των θέσεων του δικομματισμού, η αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Φαίνεται πως ξέχασε αυτή τη θέση.

Από την απάντηση του Αλ. Αλαβάνου προκύπτει σαφέστατα η πρόθεσή του να αποσυνδέσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση από την κεντρική εξουσία, παρακάμπτοντας την πραγματικότητα της μετατροπής της σε «κανάλι» αποκέντρωσης της αντιλαϊκής πολιτικής στο σύνολό της. Της αντιλαϊκής πολιτικής που είτε την εφαρμόζει η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ, είτε από κυβερνητική θέση είτε από «αυτοδιοικητική», είναι το ίδιο οδυνηρή για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Η άποψη του Αλ. Αλαβάνου ότι η μάχη των τοπικών εκλογών δεν είναι δυνατόν να συνδεθεί με την πάλη κατά του δικομματισμού, δεν είναι παρά μια προέκταση της διαχειριστικής λογικής που χαρακτηρίζει γενικά την ηγεσία του ΣΥΝ, σύμφωνα με την οποία οι δήμαρχοι και οι νομάρχες πρέπει απλά να διαχειρίζονται τα ζητήματα της αρμοδιότητάς τους. Που σημαίνει άσκηση πολιτικής στα πλαίσια του συστήματος, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στο πλαίσιο αυτό, αποθεώνεται η «τοπική κοινωνία» που καλείται με «τοπικά κριτήρια» να αποφασίσει. Συν τοις άλλοις το ευφυολόγημα της «τοπικής κοινωνίας» αποδεικνύεται εξαιρετικά βολικό, για να δικαιολογηθούν οι ευρύτατες συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ, που αντιφάσκουν με την όποια αντιδικομματική ρητορεία της ηγεσίας του ΣΥΝ.

Τα λαϊκά προβλήματα δεν είναι τοπικά. Η ανεργία, η φτώχεια, η εργοδοτική τρομοκρατία, δεν περιορίζονται στα όρια ενός Δήμου ή μιας Νομαρχίας. Αφορούν τους πάντες, παντού. Η πρόκλησή τους οφείλεται στην πολιτική που εκ περιτροπής εφαρμόζουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και στηρίζουν οι εκλεκτοί τους δήμαρχοι και νομάρχες, συμβάλλοντας στην αποκέντρωσή της και στη μετακύληση των συνεπειών της στις πλάτες των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Τα λαϊκά συμφέροντα, σήμερα που οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις επελαύνουν δε χρειάζονται διαχειριστές όσο καλοί κι αν είναι αυτοί, απαιτούν δημοτικές και νομαρχιακές αρχές αγωνιστικές, διεκδικητικές, που θα τα υπερασπίσουν με συνέπεια και θα βρεθούν στο πλευρό των εργαζομένων για όλα τα ζητήματα και όχι μόνο για εκείνα της «αρμοδιότητάς τους» στα στενά όρια της «τοπικής κοινωνίας». Γι' αυτό και η ψήφος πρέπει να πέσει στην κάλπη υπέρ των αγωνιστικών ψηφοδελτίων συνεργασίας του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ, της Κομμουνιστικής Ανανέωσης και της Παρέμβασης Αριστερών Πολιτών.

Καμία εγγύηση δεν παρέχουν στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα τα ψηφοδέλτια που στηρίζουν από κοινού το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, ούτε εκείνα που στηρίζονται αποκλειστικά από τον Συνασπισμό. Αλλωστε, στα όργανα της ΤΑ εκλεγμένοι του ΣΥΝ συναποφάσιζαν με τους πράσινους και γαλάζιους συναδέλφους τους σε αντιλαϊκή κατεύθυνση, τα στελέχη του ΣΥΝ ζητάνε να δοθεί στην ΤΑ αρμοδιότητα επιβολής φορολογίας, ενώ τα έργα και οι ημέρες δημάρχων που πρόσκεινται στον Συνασπισμό πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο καταδίκης του στις εκλογές.

Κριτήριο, εξάλλου, πρέπει να αποτελέσει και η διαφαινόμενη προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ της καθήλωσης των λαϊκών εισοδημάτων, το ΠΑΣΟΚ της ανατροπής εργασιακών και ασφαλιστικών κεκτημένων, το ΠΑΣΟΚ της περιστολής λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Προσέγγιση που εκδηλώθηκε προσφάτως και σε αντιΚΚΕ κατεύθυνση, καθώς τις τελευταίες μέρες τα δύο κόμματα πρωτοστάτησαν σε συκοφαντικές εκστρατείες σε βάρος του Κόμματος.

Ο Αλ. Αλαβάνος ήταν πολύ σαφής, όταν στην προαναφερθείσα συνέντευξη και στην ομιλία του στην ΚΠΕ του ΣΥΝ μια μέρα νωρίτερα:

Παρουσίασε την υποψηφιότητα Πανούση ως πραγμάτωση του στόχου του ΣΥΝ για μια μεγάλη διεύρυνση των συμμαχιών μας, με τη συνάντηση δυνάμεων της ιστορικής αριστεράς - όπως προσδιορίζει τον ΣΥΝ - με δυνάμεις από το σοσιαλιστικό χώρο - όπως προσδιορίζει το ΠΑΣΟΚ!

Προεξόφλησε τη διεύρυνση των συνεργασιών με το ΠΑΣΟΚ, υπογραμμίζοντας πως για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ολοκλήρωση των διαδικασιών «επιλογής, σε σχέση κυρίως με τα σχήματα, συνεργασίες πολιτικές» και συμπλήρωσε «μπαίνουμε στα ζητήματα της διεύρυνσης των συμμαχιών, δεν κλείσαμε με τις συμμαχίες που έχουμε κάνει (...). Προβλήματα που αντιμετωπίσαμε σχετικά με δύσκολες επιλογές σε πολλά σημεία, μπορούμε να τα αμβλύνουμε ή να τα εξισορροπήσουμε μέσα από διευρυμένα ψηφοδέλτια, με δυνάμεις από άλλους πολιτικούς χώρους».

Διαμήνυσε στη Χ. Τρικούπη τρόπο στενότερης συνεργασίας λέγοντας: «Οι σχέσεις ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζονται από δύο κυρίως στοιχεία. Τις αλλεπάλληλες προτάσεις του ΣΥΝ προς όλες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης για κοινές δράσεις απέναντι στην κυβερνητική επίθεση. Και από την, ευγενική απόρριψη ή αποσιώπηση των περισσοτέρων από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης».

Αποσαφήνισε πως δεν ταυτίζει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ μ' αυτήν της ΝΔ, αφού απάντησε σε ερώτηση για το αν αποτελούν τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος: «Ευτυχώς δεν έχουμε στελέχη που να εμφορούνται από απλουστευτικές αντιλήψεις ότι είμαστε αλάθητοι κι οι άλλοι παραστρατημένοι»! Ενδειξη της προσπάθειάς του να ανοίξει το δρόμο σε μια γενική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ενταγμένη στη λογική της κυβερνητικής συνδιαχείρισης του συστήματος.

Εδωσε εύσημα στο ΠΑΣΟΚ για την επιλογή μουσουλμάνας υποψήφιας για την υπερνομαρχία Δράμας - Ξάνθης - Καβάλας, διαπιστώνοντας πως μ' αυτή του την επιλογή «κάνει ένα βήμα προς τη δική μας αντίληψη». Ενώ θετικά αποτίμησε και την υιοθέτηση από το ΠΑΣΟΚ της πρότασης για θεσμοθέτηση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Στη βάση αυτής του της εκτίμησης απηύθυνε στο ΠΑΣΟΚ κάλεσμα να κάνει «μαζί μας ένα ακόμα βήμα», συνυπογράφοντας την τροπολογία που θα καταθέσει ο ΣΥΝ στη Βουλή για κατάργηση των δύο υπερνομαρχιών στη Βόρεια Ελλάδα (τις οποίες το ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε).