Στην έκθεση αναφέρεται ακόμη ότι και το 2007 οι επενδύσεις στις 30 χώρες μέλη του ΟΟΣΑ θα αυξηθούν κατά 30%.
Το 2006 οι άμεσες ξένες επενδύσεις στις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ αυξήθηκαν κατά 22% σε σχέση με αυτές του 2005. Εφτασαν τα 910 δισεκατομμύρια δολάρια, έναντι 747 δισεκατομμυρίων δολαρίων του 2005 και 491 δισεκατομμυρίων δολαρίων του 2004.
Την περασμένη χρονιά οι ΗΠΑ απορρόφησαν επενδύσεις 184 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις άλλες χώρες μέλη του ΟΟΣΑ. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ποσό που επενδύθηκε στις ΗΠΑ από το 2001. Η αύξηση αποδίδεται εν μέρει στην πτώση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του δολαρίου.
Η αύξηση των ξένων άμεσων επενδύσεων οφείλεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στις μεγάλες διασυνοριακές εξαγορές και συγχωνεύσεις επιχειρήσεων (σ.σ. συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων από διαφορετικές χώρες). Οι πέντε μεγαλύτερες συμφωνίες αυτής της κατηγορίας ήταν αξίας μεγαλύτερης των 120 δισεκατομμυρίων ευρώ και περιλαμβάνουν τις εξαγορές στο τομέα των βρετανικών υπηρεσιών (τηλεπικοινωνίες κ.ά.), των καναδικών μεταλλείων και της χαλυβουργίας του Λουξεμβούργου.
Οπως σημειώνεται στην έκθεση του ΟΟΣΑ, τις καλύτερες επιδόσεις στην απορρόφηση επενδύσεων είχαν το 2006 η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ισλανδία, η Πολωνία, η Σλοβακία, η Ελβετία και η Τουρκία.
Σε άλλη έκθεση για τις παγκόσμιες επενδύσεις, της υπηρεσίας UNCTAD του ΟΗΕ, αναφέρεται ότι και το 2006, όπως και την προηγούμενη χρονιά, τη μερίδα του λέοντος των παγκόσμιων άμεσων επενδύσεων πήραν οι αναπτυγμένες χώρες.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επενδύσεις και στη Λατινική Αμερική, όπου συνολικά υπήρξε μια επιβράδυνση, αλλά με διαφορές από χώρα σε χώρα. Ετσι το Μεξικό παρέμεινε στην κορυφή ως προς την υποδοχή επενδύσεων (αν και ποσοστιαία είχε μηδαμινή αύξηση), ενώ στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Βραζιλία όπου οι επενδύσεις το 2006 ήταν κατά 6% μεγαλύτερες σε σχέση με το 2005.
Αντιθέτως, άλλες χώρες όπως η Κολομβία και η Αργεντινή είδαν τις επενδύσεις στο εσωτερικό τους να μειώνονται κατά 52% και 30% αντίστοιχα, εξαιτίας κυρίως της μείωσης των εξαγορών και των συγχωνεύσεων.
Πολύ σημαντική, όμως, είναι η παρατήρηση της UNCTAD για το συσχετισμό των πολιτικών εξελίξεων με τις επενδύσεις στη Λατινική Αμερική. «Οι αλλαγές στην εφαρμοζόμενη πολιτική και η άσκηση περισσότερου ελέγχου από το κράτος, όπως και η μεγαλύτερη φορολόγηση στις ξένες πετρελαϊκές, ή εξορυκτικές εταιρείες (π.χ. στη Βολιβία, στον Ισημερινό και στη Βενεζουέλα) φαίνεται να λειτουργούν αποτρεπτικά για τους επενδυτές»!
Με δύο λόγια, χώρες όπου οι κυβερνήσεις παίρνουν μέτρα στοιχειώδους προστασίας του εθνικού πλούτου απ' την ασυδοσία των πολυεθνικών, «τιμωρούνται» από τους επενδυτές!