Το «Αντιός, Χέμινγουεϊ» του Λεονάρντο Παδούρα θα μπορούσε να ήταν ένα ωραίο αστυνομικό μυθιστόρημα αν ήταν μόνο αυτό. Είναι όμως κάτι πολύ περισσότερο, αφού ο Κουβανός συγγραφέας παραθέτει ένα σωρό στοιχεία σχετικά με τον ολέθριο ρόλο του FBI απέναντι στο φαινόμενο Χέμινγουεϊ. Μα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το 1960, ένα αγοράκι περπατάει με τον παππού του στο ψαροχώρι Κοχιμάρ, όταν έχει τη μοναδική αλλά και μοιραία ευκαιρία να δει από κοντά τον μυθικό Αμερικανό συγγραφέα Ερνεστ Χέμινγουεϊ που ζούσε στην Κούβα. Η εικόνα αυτή αποτυπώνεται στη μνήμη του και η δύναμή της μένει αναλλοίωτη από το χρόνο. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, ένας τυφώνας ξεριζώνει το αιωνόβιο δέντρο στον κήπο του σπιτιού του Χέμινγουεϊ στην Αβάνα, που τώρα είναι πια μουσείο, και φέρνει στην επιφάνεια ένα πτώμα, ένα σήμα που προκαλεί ανησυχία... Πρόκειται για ένα αίνιγμα, ένα μυστήριο που θέλει λύση. Ο Κόντε, το παιδάκι που περπατούσε με τον παππού του στο ψαροχώρι, έχει τώρα γίνει συγγραφέας, αφού για παρά πολλά χρόνια υπήρξε αστυνομικός και θα αποδεχτεί την πρόταση των παλαιών συναδέλφων του να ασχοληθεί προσωπικά με την υπόθεση, δηλαδή με την εξιχνίαση της υπόθεσης. Αργά, μεθοδικά, προσεκτικά αλλά και ποιητικά, ο Παδούρα αφηγείται τη ζωή του Αμερικανού συγγραφέα στην Κούβα. Δεν τον εξωραΐζει, δεν τον αγιοποιεί αλλά εξηγεί μερικά πράγματα, τα οποίοι οι περισσότεροι αγνοούμε. Ο Χέμινγουεϊ δεν έπασχε από μανία καταδιώξεως όταν έλεγε ότι οι πράκτορες του Χούβερ τον παρακολουθούσαν και τον παρενοχλούσαν. Και ήταν άδικο που οι γιατροί κατόπιν «ανωτέρας διαταγής» τον υπέβαλλαν σε θεραπεία με ηλεκτροσόκ, καίγοντάς του τον εγκέφαλο αφού έβαλαν τους δικούς τους να διαδώσουν ότι ίσως και να ήταν ομοφυλόφιλος. Με άλλα λόγια, σκοπός τους ήταν να καταστρέψουν και το μυαλό του αλλά και τη φήμη του. Κι αυτό γιατί; Μόνο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις; Και γι' αυτές, αφού τον παρακολουθούσαν από το 1930, αλλά και για μια τρομερή ανακάλυψη που είχε κάνει ο συγγραφέας του «Για ποιον χτυπάει η καμπάνα». Για κάτι πολύ σοβαρό, κάτι που είχε σχέση με την παροχή πετρελαίου στους ναζί... Αυτά είναι μυστικά που σκοτώνουν... Οσο για τη δική του καμπάνα, ο Χέμινγουεϊ είχε την αξιοπρέπεια να τη χτυπήσει μόνος του. Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο μυθιστόρημα, όπου η γοητεία της ιστορίας υποκλίνεται μπροστά στην ομορφιά της Κούβας, η οποία και «κλέβει την παράσταση». Κυκλοφορεί από τον «Καστανιώτη».