«Μια εφημερίδα χωρίς κατεύθυνση είναι ένα πράγμα παράλογο, ανόητο, επονείδιστο και βλαβερό» (Λένιν).

Ενενήντα χρόνια «Ριζοσπάστης». Από τη μεταπολίτευση και μετά 10.000 φύλλα! 10.000 Βαρέα και Ανθυγιεινά μεροκάματα στην πρώτη γραμμή του Μετώπου. Στα χαρακώματα του πιο αιματηρού, του πιο μεγάλου πατριωτικού πολέμου της Ιστορίας. 10.000 χωνιά που βροντοφωνάζουν καθημερινά στις γειτονιές του ελληνικού προλεταριάτου, χτυπώντας ανελέητα την αδικία και την εκμετάλλευση. Διδάσκει, τονώνει το ηθικό και καθοδηγεί το βασανισμένο λαό μας στο δρόμο του Αγώνα, στο δρόμο της πάλης και της διεκδίκησης, στο δρόμο της Αντίστασης και της Εξέγερσης, για την Ελευθερία και για το Ψωμί, για την Εθνική Ανεξαρτησία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και στον Πολιτισμό, δηλαδή για το γκρέμισμα του απάνθρωπου καπιταλισμού και για την οικοδόμηση της κομμουνιστικής, αταξικής κοινωνίας.

Ο «Ριζοσπάστης», ως Οργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, επεμβαίνει στην καθημερινότητα με το τρομερό εργαλείο του Ιστορικού Υλισμού, που είναι η κορυφαία μέχρι σήμερα κατάκτηση της φιλοσοφικής σκέψης. Με τη μέθοδο του ιστορικού υλισμού, νηφάλια και αντικειμενικά, μπορείς να εντοπίσεις και να απομονώσεις μέσα στο θολό ποτάμι του ιστορικού γίγνεσθαι τα ουσιώδη και τα διαρκή και τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη μελέτη της Ιστορίας ως οδηγό για την κατανόηση της σημερινής ζωής και των φαινομένων της. Με τις παλιές μεθόδους, πέφτεις στην παγίδα της υποκειμενικής εξέτασης της ιστορίας, χρησιμοποιείς τα ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος για να δικαιολογήσεις τα σημερινά και έτσι η ιστορία ξεπέφτει και γίνεται μέσο εξυπηρέτησης των πιο ταπεινών πολιτικών συμφερόντων του σήμερα.

Ο «Ριζοσπάστης» από την αρχή της έκδοσής του δίνει μαθήματα υψηλής πολιτικής ευθύνης, υψηλού κομμουνιστικού ήθους και βοήθησε το προλεταριάτο της χώρας μας να αφυπνιστεί, να συνειδητοποιηθεί και να κερδίσει σημαντικές κατακτήσεις στα δύσκολα χρόνια του περασμένου αιώνα. Με την ίδια συνέπεια και αγωνιστικότητα καθοδηγεί τους εργαζόμενους σήμερα στα ακόμα πιο δύσκολα χρόνια που μας επιφυλάσσει ο καινούριος αιώνας.

Και επειδή τα λόγια δε φτάνουν να αντιστοιχήσουν τις θυσίες και το αίμα των κομμουνιστών, μόνον αν αναλογιστεί κανείς αυτά τα 90 χρόνια της ζωής μας, χωρίς την παρουσία του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη», θα καταλάβει την τεράστια προσφορά τους στην ιστορική εξέλιξη του εργαζόμενου λαού και του τόπου μας.