«ΑΚΡΑΙΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ», διαπίστωσε η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, στη Γάζα. Ετσι, γενικώς και αορίστως. Κλιμακώθηκε η βία ...μόνη της.

Ολως τυχαίως βέβαια, αυτή η αόριστη κλιμάκωση είχε θύματα χιλιάδες Παλαιστίνιους και κυρίως άμαχους.

Αυτό είναι το πνεύμα που θέλουν να περάσουν. Πως εκεί κάτω υπάρχουν οι «καλοί» (όσοι είναι κατά της βίας) και οι «κακοί» (όσοι είναι υπέρ της βίας).

Το ότι υπάρχει ένας λαός (καθόλου αόριστος, είναι οι Παλαιστίνιοι), του οποίου η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή από το Ισραήλ ...απλά το προσπερνάμε.

`Η το ...«χάνουμε», λόγω του πολύπλοκου της υπόθεσης. Μεσανατολικό βλέπετε, μπερδεμένη - λένε - ιστορία και δύσκολα μπορείς να καταλάβεις ποιος φταίει.

Καλό είναι να συνειδητοποιήσει η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών ότι τέτοιου είδους «διαπιστώσεις» βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις απόψεις και τα αισθήματα του ελληνικού λαού. Εδώ, έχουμε καταλάβει καλά.

Ομως, μάλλον το συνειδητοποιεί. Απλούστατα, δεν ενδιαφέρεται να εκφράσει αυτές τις απόψεις. Αλλού θέλει να συμπλέει. Με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ενωση.Να είναι αρεστή σ'αυτές.

Α, και μια και το αναφέραμε. Πώς έγινε και κάνει τέτοια πράγματα το Ισραήλ, τώρα που Πρόεδρος των ΗΠΑ έγινε και επισήμως ο καθόλα δημοκρατικός και προοδευτικός Ομπάμα;

Ισως να μπορούν να μας το εξηγήσουν το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου, που τόσο έχουν θριαμβολογήσει γι' αυτό.

Ο Ομπάμα θα «φέρει μία νέα ελπίδα και ένα νέο πνεύμα στις διεθνείς σχέσεις, αλλά και στον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών», είχε δηλώσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ετσι, για να μην ξεχνιόμαστε.

Ε, το είδαμε το «νέο πνεύμα» και προφανώς δεν παραλλάσσει σε τίποτε από όσα γνωρίζαμε. Εκτός ίσως από την αποτελεσματικότητά του. Είναι φονικότατο.