Τα εργατικά ατυχήματα στα τεχνικά έργα κατέχουν την πρώτη θέση στο σύνολο των θανατηφόρων, που σημειώθηκαν το 1999 στην Ελλάδα, με ποσοστό 52%, και το 26% του συνόλου των ατυχημάτων που κατέγραψε τον ίδιο χρόνο το ΙΚΑ. Μάλιστα, το 63% του συνόλου των ατυχημάτων στα τεχνικά έργα έχουν ουσιαστικά «προδιαγραφεί» πριν από την έναρξη οποιασδήποτε εργασίας στο εργοτάξιο, καθώς συνδέονται με εσφαλμένες επιλογές ή παραλείψεις των μελετών, έλλειψη οργάνωσης για την υγιεινή και ασφάλεια και κακό προγραμματισμό των εργασιών.

Κι όλα αυτά όταν στη χώρα μας το νομοθετικό πλέγμα, το οποίο αφορά στην υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους εργασίας απαρτίζεται από 140 περίπου νόμους, Προεδρικά Διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις, που, όμως, είτε δεν εφαρμόζονται καθόλου, είτε εφαρμόζονται «εικονικά» - για τα «μάτια του κόσμου», δηλαδή - ενώ παράλληλα οι έλεγχοι για την εφαρμογή τους είναι ανύπαρκτοι.

Με αυτά τα δεδομένα, αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι ο βαθμός εργασιακού κινδύνου αυξάνεται όσο στενεύουν τα χρονοδιαγράμματα των έργων, πληθαίνουν οι κίνδυνοι να υπάρξει εκατόμβη θυμάτων από εργατικά ατυχήματα τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας, καθώς θα εκτελείται ένας τεράστιος όγκος έργων (ολυμπιακά έργα, συγχρηματοδοτούμενα από την ΕΕ κλπ.) μέσα σε ασφυκτικά πλαίσια εξαιτίας των καθυστερήσεων που έχουν σημειωθεί!

Ολα αυτά τα στοιχεία προέκυψαν από χτεσινή ημερίδα, που διοργάνωσε το ΤΕΕ με θέμα: «Εφαρμογή των θεσμών για την πρόληψη του εργασιακού κινδύνου στην Ελλάδα - Εξελίξεις και προοπτικές».

Κηρύσσοντας την έναρξη της ημερίδας ο ίδιος ο υφυπουργός Εργασίας, Χρ. Πρωτόπαππας, δήλωσε ότι «τα εργατικά ατυχήματα είναι το αποτέλεσμα της ανεπαρκούς οργάνωσης της πρόληψης ή της μη τήρησης των προβλέψεων της νομοθεσίας», ξεχνώντας βέβαια να αναφέρει και την εντατικοποίηση που επιβάλλεται από τους εργοδότες. Αντί λοιπόν να εξαγγείλει ουσιαστικά μέτρα για τον περιορισμό της εργοδοτικής ασυδοσίας, ζήτησε τον «εκσυγχρονισμό του ασφαλιστικού μας συστήματος ώστε να αναλάβει πρωτοβουλία στο δραστικό περιορισμό των εργατικών ατυχημάτων και να πάψει πια να επωμίζεται παθητικά μόνο το κόστος τους», υπονοώντας προφανώς περικοπές των δικαιωμάτων των εργαζομένων! Δηλαδή να την πληρώσουν τα ίδια τα... θύματα! Παράλληλα, εξήγγειλε εντός των επόμενων ημερών την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την πρόσληψη 323 ατόμων, που θα στελεχώσουν το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας.

Από άλλους εισηγητές της ημερίδας ακούστηκαν τα εξής:

• Περισσότεροι από 10.000 εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται μόνο από το ΙΚΑ πρόωρα κάθε χρόνο για λόγους υγείας, ενώ το κόστος των επαγγελματικών ασθενειών μόνο για το ΙΚΑ υπολογίζεται σε 350 δισ. δρχ. το χρόνο και σε άλλα 50 δισ. δρχ. για τα εργατικά ατυχήματα.
• Για χιλιάδες επιχειρήσεις, παρόλο που από την 1η Γενάρη 1996 απαιτείται ορισμός τεχνικού συμβούλου, οι εργοδότες παραμένουν... ανυποψίαστοι.
• Στις δημόσιες υπηρεσίες, πλην εξαιρέσεων, δεν έχει γίνει ούτε η τυπική ανάθεση καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας και ιατρού εργασίας.
• Στα δημόσια τεχνικά έργα σημειώνεται υστέρηση στη σύνταξη των Σχεδίων Ασφάλειας και Υγιεινής από τη φάση της μελέτης του έργου. Και ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων και της εντατικοποίησης των ρυθμών παραγωγής των τεχνικών έργων, εάν δε ληφθούν μέτρα άμεσης απόδοσης, θα πρέπει να αναμένουμε δραματική αύξηση των εργατικών ατυχημάτων.