Χρειάζεται περίσσιο θράσος και ανεξάντλητα αποθέματα κυνισμού και εμπαιγμού για να μπορέσει να παρουσιάσει κανείς τα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα ως αυτά που ωφελούν τις ...«ασθενέστερες τάξεις». Φαίνεται όμως ότι ο Κ. Σημίτης διαθέτει και με το παραπάνω την εξαπάτηση, στα χνάρια του προκατόχου του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, και δε διστάζει να τη χρησιμοποιεί κατά κόρο. Προχτές από τη Θεσσαλονίκη επιχείρησε να δικαιολογήσει την «αμερικανοποίηση», δηλαδή τη διάλυση του συστήματος Υγείας και την παράδοσή της στο ιδιωτικό κεφάλαιο, επικαλούμενος τον «Ελληνα ασθενή»! Το ίδιο ακριβώς γελοίο επιχείρημα επικαλείται και για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, δηλαδή τους «Ελληνες ανέργους»!

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση που με την πολιτική της είναι θύτης και υπαίτιος για τη δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και για την απάνθρωπη μεταχείριση των ασθενών, εμφανίζεται ως υπερασπιστής τους. Και ο τελευταίος εργαζόμενος αντιλαμβάνεται ότι χρησιμοποιεί την κρίση που η ίδια δημιούργησε για να μπορέσει να επιβάλει τα σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα της ως «αναγκαία», τα οποία θα πληρώσουν όχι μόνο οι ασθενείς και οι άνεργοι, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Ο «μεγάλος ασθενής» δεν είναι άλλος από την κυρίαρχη πολιτική και τους εκτελεστές της. Και το μόνο γιατρικό για να «θεραπευτεί» είναι το «νυστέρι» του Μετώπου, που θα κτίσει μια άλλη, λαϊκή οικονομία, με επίκεντρο πραγματικά τις ανάγκες του ανθρώπου.