Φυλλώματα, ίχνη στην άμμο, σχηματισμοί του εδάφους... «Μερικοί πίνακες αφορούν στοιχεία της φύσης» αναφέρει η Ε. Μάνου «στα οποία δεν δίνουμε συνήθως σημασία και προσπερνάμε αδιάφορα. Αλλοι αφορούν στη σχέση με τους τόπους που επισκέφτηκα και φιλοξενήθηκα και όπου ένιωσα ζεστασιά. Τέλος, η πιο μεγάλη ομάδα έργων είναι πίνακες που απεικονίζουν ανθρώπους, γιατί ο άνθρωπος είναι το ωραιότερο κόσμημα». Η παρατήρηση της φύσης, τα σχέδια, οι φωτογραφίες και σπανιότερα η μνήμη, αποτελούν για τη δημιουργό, πηγές έμπνευσης. Συχνά, στα τοπία της, η Ε. Μάνου προσθέτει εκ των υστέρων ανθρώπους, διότι «ο πίνακας χωρίς αυτούς μου φαίνεται άδειος».
Τα περισσότερα από τα παρουσιαζόμενα έργα ξεκίνησαν τα τελευταία δέκα χρόνια. «Για πολύ λίγους πίνακες μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι τελείωσαν. Πάντα κάνω προσχέδιο πριν ξεκινήσω, το οποίο άλλοτε είναι με μολύβι κι άλλοτε - όταν πρόκειται για μεγάλο - με ένα μικρότερο πίνακα ή μια σειρά μικρών πινάκων στα χρώματα του μεγάλου. Το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να ταυτίζεται με το αίσθημα της εκάστοτε ματιάς. Τότε και μόνο τότε ο πίνακας έχει τελειώσει».
Οπως σημειώνει ο Χάρης Καμπουρίδης «Οι ζωγραφιές της Μάνου είναι ρεαλιστικές, όχι απλώς επειδή περιγράφουν σε αρκετή σχεδιαστική λεπτομέρεια τα ειδικά γνωρίσματα των θεμάτων τους, αλλά και επειδή καταθέτουν συναισθήματα και βιώματα της ίδιας, ό,τι αισθάνεται βλέποντας και κατακτώντας εικαστικά το εκάστοτε θέμα της. Ταυτόχρονα, πάλι είναι και εξπρεσιονιστικές, αφού η ζωγράφος κινεί το πινέλο και το χρώμα με ένταση, ενώ το χρώμα δεν είναι απλώς "γέμισμα" του σχεδίου, αλλά ένα εκφραστικό μέσο για να μεταδώσει μια ατμόσφαιρα συναισθηματική και ψυχική». Διάρκεια έκθεσης: έως 29/11.