Σημαντική νίκη ενάντια στην εργοδοσία και τους συνδικαλιστές της και σοβαρό χτύπημα στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική, πέτυχε το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, καθώς πρώτη αναδείχτηκε για άλλη μια φορά ο συνδυασμός «Αγωνιστική Ενότητα Μεταλλεργατών» (υποστηρίζεται από την ΕΣΑΚ) στις εκλογές για τη νέα διοίκηση, οι οποίες ολοκληρώθηκαν την περασμένη Πέμπτη.

Παρά την τεράστια ανεργία που πλήττει τον κλάδο, αλλά και τις προσπάθειες των άλλων συνδυασμών για δημιουργία κλίματος ανωμαλίας στις εκλογές, οι μεταλλεργάτες διαφύλαξαν τη διαδικασία και εμπιστεύτηκαν για ακόμα μια φορά τη διοίκηση στις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις. Στις κάλπες προσήλθαν περίπου 2.800 μεταλλεργάτες, ενώ στις προηγούμενες εκλογές είχαν ψηφίσει 2.750. Συγκεκριμένα η ΑΕΜ πήρε τις 12 από τις 21 έδρες του Διοικητικού Συμβουλίου και έχει έτσι την απόλυτη πλειοψηφία. Οι παρατάξεις ΕΡΓΑΣ, ΑΣΕΚ και ΕΣΚΜΠ (ΠΑΣΚΕ) μοιράστηκαν τις υπόλοιπες 9 έδρες, σε 3 έδρες, αντίστοιχα.

Τα αποτελέσματα είναι νίκη του συνδικάτου, ενάντια σ' αυτούς που προσπάθησαν με κάθε μέσο να το μετατρέψουν σε άρμα του κυβερνητικού συνδικαλισμού, που θα αποδέχεται κάθε αντεργατικό μέτρο της κυβέρνησης. Η εργοδοσία αλλά και η κυβερνητική πολιτική σ' αυτές τις εκλογές εκφράστηκαν μέσα από τις παρατάξεις ΕΡΓΑΣ - ΠΑΣΚΕ και των «ανεξάρτητων» ΑΣΕΚ. Αυτές οι παρατάξεις από κοινού, καθ' όλη τη διάρκεια των εκλογών, αλλά και νωρίτερα, προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να δημιουργήσουν πρόβλημα στις αρχαιρεσίες του συνδικάτου. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε ανακοίνωσή της η ΑΕΜ: «οι ηγέτες των παρατάξεων αυτών αυτοαποκαλούνται "αντιπολίτευση" του συνδικάτου. Είναι αντιπολίτευση στους αγώνες και στις διεκδικήσεις των μεταλλεργατών και συμπολίτευση στην κυβερνητική πολιτική στη Ζώνη».

Η ΑΕΜ που έχει και την πλειοψηφία στο συνδικάτο πάλεψε μαζί με τους μεταλλεργάτες καθημερινά στους χώρους δουλιάς, συμμετέχει στην κοινή ενωμένη δράση των σωματείων του Πειραιά και πρωτοστάτησε στη συγκρότηση του ΠΑΜΕ.

Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τον αγώνα του Συνδικάτου για την ανασυγκρότηση της Ζώνης, για την επιδότηση όλων των ανέργων μέχρι να βρουν δουλιά, για τη μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για να υπάρχει αντίσταση στη δικτατορία των πολυεθνικών, στη «νέα τάξη πραγμάτων».