Το χιλιοπαιγμένο έργο για την «καλή κυβέρνηση» και την «κακή Κομισιόν» ανεβάζει ξανά ο κυβερνητικός θίασος, λίγες μόνο μέρες μετά την αναγκαστική απόσυρση της αστείας παράστασης με τίτλο «οι γενναίοι που αντιστέκονται στις διεθνείς αγορές». Κυρίως μέσω διαρροών και ανεπίσημων δηλώσεων το κυβερνητικό επιτελείο πασχίζει να δημιουργήσει την εικόνα ότι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι αναπόφευκτα εξαιτίας των «ασφυκτικών πιέσεων» της Κομισιόν ή ότι είναι αναγκαία η επίσπευσή τους λόγω των «αυστηρών εντολών» των Βρυξελλών. Πρόκειται, βέβαια, για τέχνασμα που στοχεύει στον περιορισμό του «πολιτικού κόστους» για το κυβερνών κόμμα, αλλά που όμως δεν πρόκειται να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Απλά γιατί οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει η παραμικρή διαφορά ανάμεσα στην πολιτική της κυβέρνησης και των «Βρυξελλών». Η κυβέρνηση, για παράδειγμα, ούτε στο πάγωμα και στη μείωση των μισθών διαφωνεί με την Κομισιόν, ούτε στην αύξηση των έμμεσων φόρων, ούτε στις ανατροπές στο Ασφαλιστικό, ούτε στις ιδιωτικοποιήσεις, ούτε σε οτιδήποτε άλλο. Και για να σταματήσει το παραμύθι, αν διαφωνούσε θα μπορούσε να το είχε εκφράσει δημόσια και να είχε καταγγείλει την ΕΕ... Ακριβώς επειδή αυτό δεν ισχύει, η αλήθεια είναι ότι οι «πιέσεις» της Κομισιόν είναι εξαιρετικά βολικές στην προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να περάσει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα.

ΥΓ: Πρόθυμους κομπάρσους στο έργο της η κυβέρνηση βρήκε στο πρόσωπο του δημάρχου Αθηναίων που ζήτησε εθνική ενότητα «απέναντι στους πολιτικούς τρομοκράτες των Βρυξελλών», αλλά και στο πρωτοσέλιδο της «Αυγής» που αποφάνθηκε ότι «οι Βρυξέλλες μας επιβάλλουν τριετές αντί τετραετές Πρόγραμμα Σταθερότητας»...